Yeshiva Üniversitesi erkek futbol takımının kanıtlayacak bir şeyi var
Geçtiğimiz hafta, Bronx’taki SUNY Denizcilik Koleji’nin ziyaretçi bankının arkasında İsrail bayrağı sert bir rüzgârla dalgalanıyordu. İsrail mavi-beyazlı bayrağı bu yıl ilk kez Yeshiva Üniversitesi erkek futbol takımına bir maçta eşlik etti.
Ancak bu aynı zamanda İsrail’in 7 Ekim’de Hamas teröristleri tarafından saldırıya uğramasından bu yana Maccabees’in ilk maçıydı ve bazıları İsrailli, bazıları başlarına yarmulka takan oyuncular vatanseverliklerinin ve İsrail ve Yahudilere gösterilen desteğin özlemini çekiyorlardı. ezici öfke, korku ve üzüntüyle geçen bir haftanın ardından.
İsrail’de Sde Yitzhak’ın kıdemli bek oyuncusu Yonaton Reiter, “Gün içinde ders çalışamıyorum ve bütün gün haberleri izlemekten başka bir şey düşünemiyorum” dedi. “Fakat antrenmanlarda günün en iyi iki saatidir. En azından birkaç dakikalığına farklı bir şey yapmak, gülümsemek önemli.”
New York bölgesindeki birçok grup, kurum ve aile gibi Yukarı Manhattan’daki Ortodoks Yahudi üniversitesi Yeshiva da İsrail ve Gazze’deki savaşla sarsıldı. Dört kıtadan ve yedi ülkeden oyunculardan oluşan erkek futbol takımı, düşmanlıklarla dolu ilk haftayı, artan duyguların ortasında öğrenci ve sporcu olarak görevleriyle boğuşarak geçirdi.
Saldırı haberi geldiğinde, eski bir Yahudi isyancı ordusunun liderlerinden türetilen bir okul takma adı olan Makabiler iyi bir sezonun ortasındaydı. Arjantin, Brezilya, Fransa, İtalya, Güney Afrika, New Jersey, Long Island ve İsrail’den yetenekli oyuncuların yer aldığı Mac’ler, New York takımlarından oluşan bir Division III ligi olan Skyline Conference’ta 5-1-2’lik bir rekora sahipti. Geçen yıl finalde kaybettikten sonra Maccabees, bu yıl kazanmak ve okulun NCAA Turnuvasına ilk davetini almak için çaresiz durumda.
Geçen Pazartesi antrenman için buluştuklarında, birinci sınıftaki baş antrenörleri ve kendisi de Yahudi olan Alan Weiss oyunculara seslendi. Nasıl olduklarını sordu ve hala dikkatlerini sevdikleriyle ilgili endişeler ve futbol arasında bölüştürüp ayıramadıklarını öğrenmeye çalıştı.
Hakim olan duygu, oynamaya devam etme arzusuydu.
Bay Weiss, “Ruh hali çok ciddiydi” dedi. “Herkesi ilgilendiriyor. Bunu fark ettik, dua ettik ve işe koyulduk.”
Egzersizler ve oyunlar genellikle sıkıntıdan kurtulmayı sağlıyordu. Oyuncuların bir kısmı geçen hafta Sukkot tatili için İsrail’deydi ve eve uçakla ulaşmaları bir haftadan fazla sürdü. Takımdaki diğer ülkelerden oyuncular bile, hatta bazıları Yahudi bile değil, İsrail’le güçlü bir bağ hissediyorlar.
Brezilya’nın São Paulo kentinde veri analizi alanında yüksek lisans öğrencisi olan Vinicius Giannacini, “Bu adamlar beni kardeşleri olarak kabul ettiler” dedi. “Neler yaşadıklarını ve nasıl pozitif kaldıklarını görüyorum. Onların bir parçası olmak beni gururlandırıyor.”
Ekipteki birkaç eski İsrail askerinden biri olan Bay Reiter, geçen hafta sonu köylerine roket isabet ettiğinde sığınan aile üyeleriyle düzenli temas halinde olduğunu söyledi. Ona İsrail’de neler olduğunu anlatıyorlar, o da onlara İsrail’de mütevazı bir taraftarı olan Makabilerin ne durumda olduğunu anlatıyor. Takım arkadaşlarına “Sonsuza Kadar Kalbimizde” yazan siyah kolluklar aldı ve oyuncular da sezonun geri kalanında bunları takacaklarına söz verdi.
Antrenmanlara ve maçlara katılım yüksekti ancak geçen hafta iki oyuncu eksikti. Biri İsraillilerle dayanışma amacıyla oruç tuttu. Diğeri, İsrail’deki Kibbutz Kinneret’ten Kfir Slonimski, dua etmek için bir gün izin istedi.
2015’ten 2018’e kadar İsrail Savunma Kuvvetleri’nde asker olan Bay Slonimski, eve dönmeyi düşündüğünü söyledi. Şu anda kendini Maccabees’e ve okuluna adamıştır.
“Buradan üniversiteyi ve Yahudi halkını temsil etmek için çok şey yaptığımı hissediyorum” dedi. “Ama gerçekten çok sert vuruyor.”
Genç bir orta saha oyuncusu olan Bay Slonimski, İsrail’den Eastern Oklahoma Eyalet Koleji’nde futbol oynamak üzere işe alındı ve ardından Yeshiva’ya gelmeden önce Kansas’taki Allen Community College’a transfer edildi. Bu süre boyunca Ordu künyelerini yanında taşıdı ancak takmadı. Ancak saldırıların ardından tekrar boynuna taktı.
Bay Slonimski ve diğerleri artık İsrail için, Yahudi halkı için ve birbirleri için oynadıklarını söylüyorlar. Ancak geçen hafta öncesinde durum çoğunlukla böyleydi.
Birçok oyuncu için takım, bazı rakiplerin ve bir dereceye kadar da dünyanın algısının aksine kendilerinin de yetenekli sporcular olduğunu gösterme fırsatıydı.
Teaneck, New Jersey’li genç orta saha oyuncusu Gabe Einhorn, “İnsanlar bizi program olarak ciddiye almadı” dedi. “‘Ah, onlar sadece Yahudi takımı.’ Son yıllarda hepimiz omuzlarımızda bir dokunuş hissettik. Geçen yıl konferans finallerine ulaştık ve penaltılarla kaybettik. Bu yıl bunu gerçekten istiyoruz.”
Geçen yıl rakip bir oyuncunun, yakın ve hararetli bir oyunun ardından bir yeshiva oyuncusunun kafasından yarmulke’yi düşürmeye çalışması gibi bazı saha içi olaylar antisemitizmle ilgili endişeleri artırdı. Küçük bir arbede çıktı, ancak fiili bir darbe olmadı.
Bay Einhorn, “Bizler futbol oyuncularıyız” dedi, “hokey oyuncuları değil.”
Perşembe günkü haftanın son antrenmanının ardından Arjantin’in güçlü savunma oyuncusu ve kaptanı Alejandro Saul, oyuncuları bir daire şeklinde topladı. Kollarını birbirlerinin omuzlarına doladılar, başlarını eğdiler ve ölümün ve acının yasını tutarken gözlerini suladılar. İki oyuncu saldırılarda ölen tanıdıklarından bahsetti. Bazı oyuncular ağladı. Bir diğeri ilgili mezmurlarda birliklere liderlik etti.
Ardından Maccabee’ler açık ve güneşli bir günde otobüse binip Throgs Neck Köprüsü’nün yanındaki bir sahaya giderken maç geldi. Mavi formaları ve siyah kol bantlarını giydiler ve bazıları, gol attıktan sonra parlattıkları İsrail’i destekleyen el yazısıyla yazılmış sloganların bulunduğu kumaş parçaları taşıdılar.
Maçtan önce oyuncular daha fazla dua etmek için bir araya geldi ve Denizcilik Koleji sözcüsü, Yeshiva’nın isteği üzerine İsrail’de ölenler için bir dakikalık saygı duruşunda bulunulmasını istedi. Daha sonra Long Island’ın genç forveti ve Maccabees’in en skorer ismi Josh Ziarno, duygusal bir maç öncesi konuşması için takımı bir araya getirdi.
Takım arkadaşlarına “İsrail halkı için oynuyoruz” diye bağırdı. “Onları ve dünyadaki bize katılan her iyi ve saygın insanı onurlandırıyoruz.”
Maç sırasında bir önceki maçta kırmızı kart gördüğü için cezalı olan Reiter, İsrail’deki bilgisayarlarından maçı izleyen aile üyelerine mesaj attı.
Bay Ziarno uzun mesafeli bir şutla ilk golü attı ve Yeshiva 3-0 kazandı.
Bay Weiss Cuma günkü maçın ardından “Onlarla gurur duyuyorum” dedi. “Elbette pek çok olumsuzluk var. Aileleri, arkadaşları ve İsrail’de kendilerini endişelendiren yoldaşları olan adamlar. Ancak odaklanmaya ve yakın bir takım, bir aile olarak oynamaya kararlıydılar.”
Rakipleriyle el sıkışan oyuncular, daha sonra kramponlarını çıkararak oyunu değerlendirdi. Koçları onları başka bir gruba çağırdı ve tebrik etti. Oyuncuları dinlenmeye ve güçlü, ilham verici ve takım odaklı oyunlarına devam etmeye çağırdı.
Daha sonra onlara, “Umarım herkes biraz huzur ve gönül rahatlığı bulabilir. Size ve ailenize iyi şanslar diliyorum ve Allah’ın izniyle bu süreçten hep birlikte daha güçlü çıkacağız” dedi.
Ses tarafından üretildi Tally Abecassis.
Geçtiğimiz hafta, Bronx’taki SUNY Denizcilik Koleji’nin ziyaretçi bankının arkasında İsrail bayrağı sert bir rüzgârla dalgalanıyordu. İsrail mavi-beyazlı bayrağı bu yıl ilk kez Yeshiva Üniversitesi erkek futbol takımına bir maçta eşlik etti.
Ancak bu aynı zamanda İsrail’in 7 Ekim’de Hamas teröristleri tarafından saldırıya uğramasından bu yana Maccabees’in ilk maçıydı ve bazıları İsrailli, bazıları başlarına yarmulka takan oyuncular vatanseverliklerinin ve İsrail ve Yahudilere gösterilen desteğin özlemini çekiyorlardı. ezici öfke, korku ve üzüntüyle geçen bir haftanın ardından.
İsrail’de Sde Yitzhak’ın kıdemli bek oyuncusu Yonaton Reiter, “Gün içinde ders çalışamıyorum ve bütün gün haberleri izlemekten başka bir şey düşünemiyorum” dedi. “Fakat antrenmanlarda günün en iyi iki saatidir. En azından birkaç dakikalığına farklı bir şey yapmak, gülümsemek önemli.”
New York bölgesindeki birçok grup, kurum ve aile gibi Yukarı Manhattan’daki Ortodoks Yahudi üniversitesi Yeshiva da İsrail ve Gazze’deki savaşla sarsıldı. Dört kıtadan ve yedi ülkeden oyunculardan oluşan erkek futbol takımı, düşmanlıklarla dolu ilk haftayı, artan duyguların ortasında öğrenci ve sporcu olarak görevleriyle boğuşarak geçirdi.
Saldırı haberi geldiğinde, eski bir Yahudi isyancı ordusunun liderlerinden türetilen bir okul takma adı olan Makabiler iyi bir sezonun ortasındaydı. Arjantin, Brezilya, Fransa, İtalya, Güney Afrika, New Jersey, Long Island ve İsrail’den yetenekli oyuncuların yer aldığı Mac’ler, New York takımlarından oluşan bir Division III ligi olan Skyline Conference’ta 5-1-2’lik bir rekora sahipti. Geçen yıl finalde kaybettikten sonra Maccabees, bu yıl kazanmak ve okulun NCAA Turnuvasına ilk davetini almak için çaresiz durumda.
Geçen Pazartesi antrenman için buluştuklarında, birinci sınıftaki baş antrenörleri ve kendisi de Yahudi olan Alan Weiss oyunculara seslendi. Nasıl olduklarını sordu ve hala dikkatlerini sevdikleriyle ilgili endişeler ve futbol arasında bölüştürüp ayıramadıklarını öğrenmeye çalıştı.
Hakim olan duygu, oynamaya devam etme arzusuydu.
Bay Weiss, “Ruh hali çok ciddiydi” dedi. “Herkesi ilgilendiriyor. Bunu fark ettik, dua ettik ve işe koyulduk.”
Egzersizler ve oyunlar genellikle sıkıntıdan kurtulmayı sağlıyordu. Oyuncuların bir kısmı geçen hafta Sukkot tatili için İsrail’deydi ve eve uçakla ulaşmaları bir haftadan fazla sürdü. Takımdaki diğer ülkelerden oyuncular bile, hatta bazıları Yahudi bile değil, İsrail’le güçlü bir bağ hissediyorlar.
Brezilya’nın São Paulo kentinde veri analizi alanında yüksek lisans öğrencisi olan Vinicius Giannacini, “Bu adamlar beni kardeşleri olarak kabul ettiler” dedi. “Neler yaşadıklarını ve nasıl pozitif kaldıklarını görüyorum. Onların bir parçası olmak beni gururlandırıyor.”
Ekipteki birkaç eski İsrail askerinden biri olan Bay Reiter, geçen hafta sonu köylerine roket isabet ettiğinde sığınan aile üyeleriyle düzenli temas halinde olduğunu söyledi. Ona İsrail’de neler olduğunu anlatıyorlar, o da onlara İsrail’de mütevazı bir taraftarı olan Makabilerin ne durumda olduğunu anlatıyor. Takım arkadaşlarına “Sonsuza Kadar Kalbimizde” yazan siyah kolluklar aldı ve oyuncular da sezonun geri kalanında bunları takacaklarına söz verdi.
Antrenmanlara ve maçlara katılım yüksekti ancak geçen hafta iki oyuncu eksikti. Biri İsraillilerle dayanışma amacıyla oruç tuttu. Diğeri, İsrail’deki Kibbutz Kinneret’ten Kfir Slonimski, dua etmek için bir gün izin istedi.
2015’ten 2018’e kadar İsrail Savunma Kuvvetleri’nde asker olan Bay Slonimski, eve dönmeyi düşündüğünü söyledi. Şu anda kendini Maccabees’e ve okuluna adamıştır.
“Buradan üniversiteyi ve Yahudi halkını temsil etmek için çok şey yaptığımı hissediyorum” dedi. “Ama gerçekten çok sert vuruyor.”
Genç bir orta saha oyuncusu olan Bay Slonimski, İsrail’den Eastern Oklahoma Eyalet Koleji’nde futbol oynamak üzere işe alındı ve ardından Yeshiva’ya gelmeden önce Kansas’taki Allen Community College’a transfer edildi. Bu süre boyunca Ordu künyelerini yanında taşıdı ancak takmadı. Ancak saldırıların ardından tekrar boynuna taktı.
Bay Slonimski ve diğerleri artık İsrail için, Yahudi halkı için ve birbirleri için oynadıklarını söylüyorlar. Ancak geçen hafta öncesinde durum çoğunlukla böyleydi.
Birçok oyuncu için takım, bazı rakiplerin ve bir dereceye kadar da dünyanın algısının aksine kendilerinin de yetenekli sporcular olduğunu gösterme fırsatıydı.
Teaneck, New Jersey’li genç orta saha oyuncusu Gabe Einhorn, “İnsanlar bizi program olarak ciddiye almadı” dedi. “‘Ah, onlar sadece Yahudi takımı.’ Son yıllarda hepimiz omuzlarımızda bir dokunuş hissettik. Geçen yıl konferans finallerine ulaştık ve penaltılarla kaybettik. Bu yıl bunu gerçekten istiyoruz.”
Geçen yıl rakip bir oyuncunun, yakın ve hararetli bir oyunun ardından bir yeshiva oyuncusunun kafasından yarmulke’yi düşürmeye çalışması gibi bazı saha içi olaylar antisemitizmle ilgili endişeleri artırdı. Küçük bir arbede çıktı, ancak fiili bir darbe olmadı.
Bay Einhorn, “Bizler futbol oyuncularıyız” dedi, “hokey oyuncuları değil.”
Perşembe günkü haftanın son antrenmanının ardından Arjantin’in güçlü savunma oyuncusu ve kaptanı Alejandro Saul, oyuncuları bir daire şeklinde topladı. Kollarını birbirlerinin omuzlarına doladılar, başlarını eğdiler ve ölümün ve acının yasını tutarken gözlerini suladılar. İki oyuncu saldırılarda ölen tanıdıklarından bahsetti. Bazı oyuncular ağladı. Bir diğeri ilgili mezmurlarda birliklere liderlik etti.
Ardından Maccabee’ler açık ve güneşli bir günde otobüse binip Throgs Neck Köprüsü’nün yanındaki bir sahaya giderken maç geldi. Mavi formaları ve siyah kol bantlarını giydiler ve bazıları, gol attıktan sonra parlattıkları İsrail’i destekleyen el yazısıyla yazılmış sloganların bulunduğu kumaş parçaları taşıdılar.
Maçtan önce oyuncular daha fazla dua etmek için bir araya geldi ve Denizcilik Koleji sözcüsü, Yeshiva’nın isteği üzerine İsrail’de ölenler için bir dakikalık saygı duruşunda bulunulmasını istedi. Daha sonra Long Island’ın genç forveti ve Maccabees’in en skorer ismi Josh Ziarno, duygusal bir maç öncesi konuşması için takımı bir araya getirdi.
Takım arkadaşlarına “İsrail halkı için oynuyoruz” diye bağırdı. “Onları ve dünyadaki bize katılan her iyi ve saygın insanı onurlandırıyoruz.”
Maç sırasında bir önceki maçta kırmızı kart gördüğü için cezalı olan Reiter, İsrail’deki bilgisayarlarından maçı izleyen aile üyelerine mesaj attı.
Bay Ziarno uzun mesafeli bir şutla ilk golü attı ve Yeshiva 3-0 kazandı.
Bay Weiss Cuma günkü maçın ardından “Onlarla gurur duyuyorum” dedi. “Elbette pek çok olumsuzluk var. Aileleri, arkadaşları ve İsrail’de kendilerini endişelendiren yoldaşları olan adamlar. Ancak odaklanmaya ve yakın bir takım, bir aile olarak oynamaya kararlıydılar.”
Rakipleriyle el sıkışan oyuncular, daha sonra kramponlarını çıkararak oyunu değerlendirdi. Koçları onları başka bir gruba çağırdı ve tebrik etti. Oyuncuları dinlenmeye ve güçlü, ilham verici ve takım odaklı oyunlarına devam etmeye çağırdı.
Daha sonra onlara, “Umarım herkes biraz huzur ve gönül rahatlığı bulabilir. Size ve ailenize iyi şanslar diliyorum ve Allah’ın izniyle bu süreçten hep birlikte daha güçlü çıkacağız” dedi.
Ses tarafından üretildi Tally Abecassis.