Yangın daha sonrası köylüler topraklarını satıyor: Yetkililer unuttu, takviye yetersiz MUĞLA – Muğla’da 29 Temmuz-12 Ağustos 2021 tarihleri içinde Orman Bölge Müdürlüğü’nün sayılarına bakılırsa 45’i orman, 30’u ziraat olmak üzere 75 yangın meydana geldi. Yaklaşık 60 bin hektarlık alanda tesirli olan bu yangınlarda 52 bin 20 hektar alan küle döndü.
31 Temmuz 2021’de Milas’taki Beyciler Köyü’nde başlayan yangın ise Fesleğen, Çökertme, Bozalan ve Türkevleri köyleri başta olmak üzere birfazlaca bölgeyi etkiledi. Alevlere geç müdahale edilmesi kararı binlerce hektarlık alan küle döndü. Yangından en hayli etkilenen köylerden biri de Türkevleriydi. Köyde İlçe Tarım Müdürlüğü’nün sayılarına göre, 500 ila 600 hektar zeytinlik alan küle döndü. Yangının üzerinden geçen bir yılda durum daha da berbata gitti.
YANGIN GÜNLERİ VE İHMALKARLIK UNUTULMUYOR
2014 yılında yaşadığı yangından 7 yıl daha sonra bir daha alevlerle karşılaşan Türkevleri’nde birfazlaca insan hala yangının travmasını atlatamadı. Yangından daha sonra neler olduğunu ve bir yılın nasıl geçtiğini sorduğumuz yöre halkı, birinci vakit içinderda yangınla savaşılan günlerde yaşanan ihmalkârlığı anlatarak kelamlarına başlıyor.
Müdahalenin gecikmesi ve alanda yaşanan, “Emir gelmeden su sıkamam” tartışmaları kararı durumun daha da berbata gittiğini söz eden köylüler, biroldukça yerin bu niçinle kül olduğunu belirtiyor. Türkevleri köylüsünün tek travması yangın da değil. Yanan ağaçların kesilmesi ile bir arada sel tehlikesiyle karşı karşıya kalan köylüler bunu yetkililere tekraren lisana getirdiklerini belirtiyor.
Türkevleri aralık ayında artan yağışlarla bir arada sel ve taşkınla baş başa kaldı. Yaşanan selin akabinde köyün deresi ıslah edildi.
‘EKONOMİK KRİZ İLE BİRLİKTE DURUM DAHA DA BERBATA GİTTİ’
Yangından daha sonra biroldukca yetkili ve siyasi bölgeye gelmişti. “Ne gereksiniminiz var ise karşılayacağız” telaffuzlarının havada kaldığını belirten köylüler, sırf gövde gösterisi yapıldığını düşünüyor. Ortadan geçen bir yılda kimsenin meskenleri, tarlaları ve zeytinlikleri yanan insanları hatırlamadığını söyleyen köylüler, devlet tarafınca verilen hibe yardımlarını ise yetersiz buluyor. Köylüler, bilhassa zeytinliklerini kaybetmeleri ve üzerine gelen ekonomik kriz ile bir arada durumlarının daha da zorlaştığını lisana getiriyor. Zeytinlerini bir daha yetiştirmeye gücü yetmediğini söyleyen biroldukça köylü ise tahlili yerini satmakta arıyor.
‘CEHENNEM GİBİYDİ’
Geçen bir yılda yaşananları ve köylünün durumunu konuştuğumuz Türkevleri Muhtarı Ercan Yılmaz da yangın günlerini hatırlatarak kelamlarına başlıyor. Yılmaz, “İkinci gün alevler fazlaca çabuk ilerledi. Hem dağdan tıpkı zamandanizden rüzgar esiyordu. Dört tane mesken hasar gördü. İkisinin tam üstleri yandı. İkisinin de girişleri yandı. O akşam İçişleri Bakanı geldi. Jandarmaya talimat verdi. İş makinaları geldi. Ancak ona gerek kalmadı. Helikopterle sabah söndürüldü. Fakat öğlenden daha sonra tekrar güçlü rüzgarla alevlendi. Arıyoruz, gelen yok giden yok. Uçak, helikopter talep edildi lakin çabucak gelmedi. daha sonra yangın aldı başını gitti. İstanbul’dan itfaiye araçları geldi. Konutlara üç beş metre kala alevler söndürüldü. ondan sonrasında yangın santrale yanlışsız gitti. Cehennem gibiydi” diye anlatıyor.
Türkevleri Muhtarı Ercan Yılmaz
‘YANAN YERLERİN TESPİTİ ÜSTÜNKÖRÜ YAPILDI’
Yangının çabucak ikinci gününde İlçe Tarım Müdürlüğü’nden bir eleman gorevlendirildiğini ve yanan yerlerinin tespitinin yapılmaya çalışıldığını söyleyen muhtar Yılmaz, çarçabuk yapılan tespitler kararı insanların mağdur olduğunu lisana getiriyor. Yılmaz, “Yangının ikinci günü ilçe tarım bir eleman nazaranvlendirmiş. Yanan yerlerin belirlenmesi için çalışma yapmak istediklerini söylemiş olduler. Çok ivedi yapıldı. Fakat çabucak yara saralım derken işi epeyce tez bir biçimde yaptılar. Daha planlı programlı yapılsaydı verimli olurdu. Düzgün niyetli olabilirler ancak yangın bölgelerine çalışma yaparak gelmeleri gerekirdi. Mağdur olanlar oldu, ismi çıkmayanlar oldu. Örneğin, ölen babası yahut dedesinin toprağı olanlar dayanaktan yararlanamadılar. Yanan bu kadar araziyi bir günde belirleyemezsiniz. Üstün körü yapıldı” diyor.
‘DESTEK YETERSİZ, YERLERİNİ SATIŞA ÇIKARANLAR VAR’
Yangında birfazlaca köylünün zeytinliklerini kaybettiğini bir dahaleyen Yılmaz, devletin hibe takviyesi verdiğini lakin verilen takviyenin yetersiz olduğunu da tabir ediyor. Yılmaz, şu biçimde devam ediyor, “Zeytinlikleri ziyan gorenlere makul bir nakit takviyesi oldu. Hibe verildi. Bir dönüm yerin yüzde 20’si yanmış üzere hibe dayanağı verdiler. Hangi kriterlere bakılırsa bu meblağların çıkarıldığına dair hiç bir bilgimiz yok. Neye göre ödeme yapıldığını da bilmiyoruz. Ulaşımı kolay olan yerlerde tekrar çalışma yapılıyor. Zeytinler aşılanıyor. Bakım yapma, sulama imkanı olan bireyler tekrar canlandırmaya çalışıyor. Fakat ulaşımı sıkıntı olan yerler var. Kilometrelerce yürüyorsun. Ulaşım ve sulama durumu olmayan insanların yapacak bir şeyi yok. Topraklarını satılığa çıkaranlar var.”
‘ARADAN VAKİT GEÇTİKTEN daha sonra KİMSE GELMEDİ…’
Tarım Vilayet Müdürlüğü ve İlçe Tarım Müdürlüğü’nün dayanak olmaya çalıştığını, yem ve fidan dayanağı verdiğini kelamlarına ekleyen Yılmaz, “Haklarını yememek gerek. Zirai makineler ve aletler verdi. Ellerinden geldiğince uğraştılar” diyor.
Yangın esnasında yol açılırken yangınla alakası olmayan biroldukca ağacın da “ziyan” edildiğini söyleyen Yılmaz, insanların yanan ağaçların yanı sıra yol açma sırasında kırılan, sökülen asırlık zeytin ağaçlarına da üzüldüğünü tabir ediyor. Gelinen etapta ise yanan ağaçların kısmının irili ufaklı kesim şirketlerine havale edildiğini söyleyen Yılmaz, kesim yapıldığına ve kamyonlarla odun taşındığına dikkat çekiyor. Son olarak yangın daha sonrası unutulduklarını lisana getiren Yılmaz, “Yetkililer yangın daha sonrasında geldiler lakin ortadan vakit geçtikten daha sonra her vakit olduğu üzere kimse gelmedi…” sözlerini kullanıyor.
YARIN: Yerini satan köylü anlatıyor: Satmayayım da ne yapayım?
31 Temmuz 2021’de Milas’taki Beyciler Köyü’nde başlayan yangın ise Fesleğen, Çökertme, Bozalan ve Türkevleri köyleri başta olmak üzere birfazlaca bölgeyi etkiledi. Alevlere geç müdahale edilmesi kararı binlerce hektarlık alan küle döndü. Yangından en hayli etkilenen köylerden biri de Türkevleriydi. Köyde İlçe Tarım Müdürlüğü’nün sayılarına göre, 500 ila 600 hektar zeytinlik alan küle döndü. Yangının üzerinden geçen bir yılda durum daha da berbata gitti.
YANGIN GÜNLERİ VE İHMALKARLIK UNUTULMUYOR
2014 yılında yaşadığı yangından 7 yıl daha sonra bir daha alevlerle karşılaşan Türkevleri’nde birfazlaca insan hala yangının travmasını atlatamadı. Yangından daha sonra neler olduğunu ve bir yılın nasıl geçtiğini sorduğumuz yöre halkı, birinci vakit içinderda yangınla savaşılan günlerde yaşanan ihmalkârlığı anlatarak kelamlarına başlıyor.
Müdahalenin gecikmesi ve alanda yaşanan, “Emir gelmeden su sıkamam” tartışmaları kararı durumun daha da berbata gittiğini söz eden köylüler, biroldukça yerin bu niçinle kül olduğunu belirtiyor. Türkevleri köylüsünün tek travması yangın da değil. Yanan ağaçların kesilmesi ile bir arada sel tehlikesiyle karşı karşıya kalan köylüler bunu yetkililere tekraren lisana getirdiklerini belirtiyor.
Türkevleri aralık ayında artan yağışlarla bir arada sel ve taşkınla baş başa kaldı. Yaşanan selin akabinde köyün deresi ıslah edildi.
‘EKONOMİK KRİZ İLE BİRLİKTE DURUM DAHA DA BERBATA GİTTİ’
Yangından daha sonra biroldukca yetkili ve siyasi bölgeye gelmişti. “Ne gereksiniminiz var ise karşılayacağız” telaffuzlarının havada kaldığını belirten köylüler, sırf gövde gösterisi yapıldığını düşünüyor. Ortadan geçen bir yılda kimsenin meskenleri, tarlaları ve zeytinlikleri yanan insanları hatırlamadığını söyleyen köylüler, devlet tarafınca verilen hibe yardımlarını ise yetersiz buluyor. Köylüler, bilhassa zeytinliklerini kaybetmeleri ve üzerine gelen ekonomik kriz ile bir arada durumlarının daha da zorlaştığını lisana getiriyor. Zeytinlerini bir daha yetiştirmeye gücü yetmediğini söyleyen biroldukça köylü ise tahlili yerini satmakta arıyor.
‘CEHENNEM GİBİYDİ’
Geçen bir yılda yaşananları ve köylünün durumunu konuştuğumuz Türkevleri Muhtarı Ercan Yılmaz da yangın günlerini hatırlatarak kelamlarına başlıyor. Yılmaz, “İkinci gün alevler fazlaca çabuk ilerledi. Hem dağdan tıpkı zamandanizden rüzgar esiyordu. Dört tane mesken hasar gördü. İkisinin tam üstleri yandı. İkisinin de girişleri yandı. O akşam İçişleri Bakanı geldi. Jandarmaya talimat verdi. İş makinaları geldi. Ancak ona gerek kalmadı. Helikopterle sabah söndürüldü. Fakat öğlenden daha sonra tekrar güçlü rüzgarla alevlendi. Arıyoruz, gelen yok giden yok. Uçak, helikopter talep edildi lakin çabucak gelmedi. daha sonra yangın aldı başını gitti. İstanbul’dan itfaiye araçları geldi. Konutlara üç beş metre kala alevler söndürüldü. ondan sonrasında yangın santrale yanlışsız gitti. Cehennem gibiydi” diye anlatıyor.
Türkevleri Muhtarı Ercan Yılmaz
‘YANAN YERLERİN TESPİTİ ÜSTÜNKÖRÜ YAPILDI’
Yangının çabucak ikinci gününde İlçe Tarım Müdürlüğü’nden bir eleman gorevlendirildiğini ve yanan yerlerinin tespitinin yapılmaya çalışıldığını söyleyen muhtar Yılmaz, çarçabuk yapılan tespitler kararı insanların mağdur olduğunu lisana getiriyor. Yılmaz, “Yangının ikinci günü ilçe tarım bir eleman nazaranvlendirmiş. Yanan yerlerin belirlenmesi için çalışma yapmak istediklerini söylemiş olduler. Çok ivedi yapıldı. Fakat çabucak yara saralım derken işi epeyce tez bir biçimde yaptılar. Daha planlı programlı yapılsaydı verimli olurdu. Düzgün niyetli olabilirler ancak yangın bölgelerine çalışma yaparak gelmeleri gerekirdi. Mağdur olanlar oldu, ismi çıkmayanlar oldu. Örneğin, ölen babası yahut dedesinin toprağı olanlar dayanaktan yararlanamadılar. Yanan bu kadar araziyi bir günde belirleyemezsiniz. Üstün körü yapıldı” diyor.
‘DESTEK YETERSİZ, YERLERİNİ SATIŞA ÇIKARANLAR VAR’
Yangında birfazlaca köylünün zeytinliklerini kaybettiğini bir dahaleyen Yılmaz, devletin hibe takviyesi verdiğini lakin verilen takviyenin yetersiz olduğunu da tabir ediyor. Yılmaz, şu biçimde devam ediyor, “Zeytinlikleri ziyan gorenlere makul bir nakit takviyesi oldu. Hibe verildi. Bir dönüm yerin yüzde 20’si yanmış üzere hibe dayanağı verdiler. Hangi kriterlere bakılırsa bu meblağların çıkarıldığına dair hiç bir bilgimiz yok. Neye göre ödeme yapıldığını da bilmiyoruz. Ulaşımı kolay olan yerlerde tekrar çalışma yapılıyor. Zeytinler aşılanıyor. Bakım yapma, sulama imkanı olan bireyler tekrar canlandırmaya çalışıyor. Fakat ulaşımı sıkıntı olan yerler var. Kilometrelerce yürüyorsun. Ulaşım ve sulama durumu olmayan insanların yapacak bir şeyi yok. Topraklarını satılığa çıkaranlar var.”
‘ARADAN VAKİT GEÇTİKTEN daha sonra KİMSE GELMEDİ…’
Tarım Vilayet Müdürlüğü ve İlçe Tarım Müdürlüğü’nün dayanak olmaya çalıştığını, yem ve fidan dayanağı verdiğini kelamlarına ekleyen Yılmaz, “Haklarını yememek gerek. Zirai makineler ve aletler verdi. Ellerinden geldiğince uğraştılar” diyor.
Yangın esnasında yol açılırken yangınla alakası olmayan biroldukca ağacın da “ziyan” edildiğini söyleyen Yılmaz, insanların yanan ağaçların yanı sıra yol açma sırasında kırılan, sökülen asırlık zeytin ağaçlarına da üzüldüğünü tabir ediyor. Gelinen etapta ise yanan ağaçların kısmının irili ufaklı kesim şirketlerine havale edildiğini söyleyen Yılmaz, kesim yapıldığına ve kamyonlarla odun taşındığına dikkat çekiyor. Son olarak yangın daha sonrası unutulduklarını lisana getiren Yılmaz, “Yetkililer yangın daha sonrasında geldiler lakin ortadan vakit geçtikten daha sonra her vakit olduğu üzere kimse gelmedi…” sözlerini kullanıyor.
YARIN: Yerini satan köylü anlatıyor: Satmayayım da ne yapayım?