Umutlu Mücadele’nin şairi Naomi Replansky, 104 yaşında öldü.
Bayan Replansky’nin “Bir Miras” şiiri o yılları yeniden canlandırıyor:
Beş dolar, dört dolar, üç dolar, iki,
Bir ve hiç, peki biz ne yapıyoruz?”
Bu asla dile getirilmeyen endişe
Ama annemin kafasında çok sık koştu.
Ve babamın kaşlarını çatmasında çok net belli oldu
Biz çocuklar için aşağı sürüklendiğini.
İs gibi, kar gibi sürüklendi,
Rüya gibi Bronx’ta, geçmiş çağda.
Kafamı sallayarak onu silkeledim.
Topumu sektirdim, sıcacık ekmek yedim.
En dik yokuştan aşağı indim.
Ama iradem dışında duymuş olmalıyım:
Rüzgar ters yönden eserse, bugün duyabilirim.
Sonra annemin endişeleri oynamayı bırakır
Ve hak ettiği yerde olduğu gibi
Babamın kaşlarını çatması yüzümü ikiye bölüyor.
Bir şiir dehası olan Naomi, 10 yaşında dikkate değer derecede yetenekli dizeler yazıyordu – çoğu sosyal bir vicdana sahipti.
Dinle, zilin hüzünlü, boğuk uğultusunu duy
Ve açık kapıdan
Yıpranmış bedenlerle milyonlarca işçi gelsin.
Bayan Replansky’nin “Bir Miras” şiiri o yılları yeniden canlandırıyor:
Beş dolar, dört dolar, üç dolar, iki,
Bir ve hiç, peki biz ne yapıyoruz?”
Bu asla dile getirilmeyen endişe
Ama annemin kafasında çok sık koştu.
Ve babamın kaşlarını çatmasında çok net belli oldu
Biz çocuklar için aşağı sürüklendiğini.
İs gibi, kar gibi sürüklendi,
Rüya gibi Bronx’ta, geçmiş çağda.
Kafamı sallayarak onu silkeledim.
Topumu sektirdim, sıcacık ekmek yedim.
En dik yokuştan aşağı indim.
Ama iradem dışında duymuş olmalıyım:
Rüzgar ters yönden eserse, bugün duyabilirim.
Sonra annemin endişeleri oynamayı bırakır
Ve hak ettiği yerde olduğu gibi
Babamın kaşlarını çatması yüzümü ikiye bölüyor.
Bir şiir dehası olan Naomi, 10 yaşında dikkate değer derecede yetenekli dizeler yazıyordu – çoğu sosyal bir vicdana sahipti.
Dinle, zilin hüzünlü, boğuk uğultusunu duy
Ve açık kapıdan
Yıpranmış bedenlerle milyonlarca işçi gelsin.