Skolyoz nedir? Skolyozbir hastalık olmayıp, sağlıklı bir omurga yapısında oluşan biçimsel bir biçim bozukluğu, bir deformitedir. Olağan bir omurga arttan bakınca düz iken yandan bakınca kıvrımlıdır. Bu kıvrımlar sırt bölgesinde yavaşça bir kamburluk (kifoz) ve bel bölgesinde bir çukurluk (lordoz) formunda iken skolyoz var ise omurganın göğüs (torasik) yahut bel (lomber) bölgelerinde, yana gerçek ve rotasyonel 3d eğriliği görülebilir. Bu eğilmeler omurganın yalnızca bir bölgesinde olabileceği üzere birden hayli bölgesinde ve farklı taraflarda de olabilir. Skolyozun ilerlemesini belirleyen en değerli faktör çocuğun fizikî gelişim suratıdır. Tek başına olabileceği üzere, kifoz (arkadan öne gerçek olağandışı bir eğrilik) ile birlikte de görülebilir (Kifoskolyoz).
Hastalık kız çocuklarında fazlaca daha sık görülür. Bilhassa 30 dereceyi geçen skolyoz adolesan kızlarda erkeklere oranla on kat fazla görülmektedir. Ülkemizde 12-14 yaş ortası çocuklarda yapılan taramalarda omurga eğriliklerinin % 2 oranında görüldüğü saptanmıştır.
Küçük yaş skolyoz tedavi edilmezse gelecekte akciğer ve teneffüs sorunları, kalp sorunları, yeti kayıpları, nadiren hayli ileri deformitelerde omurilik basısı ve felç ve ekseriyetle önemli kozmetik ve ruhsal problemlere niye olabilir.
Skolyoz tedavisi kelam konusu olduğunda hedef kozmetik olarak düzgün, istikrarlı ve ağrısız bir omurga yapısı sağlamak ve oluşabilecek ek meseleleri önlemektir. Erken teşhis, eğriliğin daha küçükken saptanması ve gerekli tedbirlerin alınması ile ilerlemenin önüne geçilmesini sağlar. Teşhis ve tedavide her hasta kişisel olarak değerlendirilmelidir. Genel olarak skolyoz küçük yaşta ortaya çıkarsa, iskelet olgunlaşmasının derecesi, çift eğrilik, eğrilik açısı fazlalığı, hastalığın ilerleyebileceği konusunda uyarıcı olabilir. Bu hastalar hususun uzmanı bir tabip tarafınca daha yakın izlenirler. 20 derecenin altında ve iskelet gelişimi tamamlanmaya yakın hastalarda yalnızca müşahede ve belli aralıklarla denetim kafidir. Müşahede hasta iskelet sistemi gelişmenini tamamlayıncaya kadar sürer.
Hastalık kız çocuklarında fazlaca daha sık görülür. Bilhassa 30 dereceyi geçen skolyoz adolesan kızlarda erkeklere oranla on kat fazla görülmektedir. Ülkemizde 12-14 yaş ortası çocuklarda yapılan taramalarda omurga eğriliklerinin % 2 oranında görüldüğü saptanmıştır.
Küçük yaş skolyoz tedavi edilmezse gelecekte akciğer ve teneffüs sorunları, kalp sorunları, yeti kayıpları, nadiren hayli ileri deformitelerde omurilik basısı ve felç ve ekseriyetle önemli kozmetik ve ruhsal problemlere niye olabilir.
Skolyoz tedavisi kelam konusu olduğunda hedef kozmetik olarak düzgün, istikrarlı ve ağrısız bir omurga yapısı sağlamak ve oluşabilecek ek meseleleri önlemektir. Erken teşhis, eğriliğin daha küçükken saptanması ve gerekli tedbirlerin alınması ile ilerlemenin önüne geçilmesini sağlar. Teşhis ve tedavide her hasta kişisel olarak değerlendirilmelidir. Genel olarak skolyoz küçük yaşta ortaya çıkarsa, iskelet olgunlaşmasının derecesi, çift eğrilik, eğrilik açısı fazlalığı, hastalığın ilerleyebileceği konusunda uyarıcı olabilir. Bu hastalar hususun uzmanı bir tabip tarafınca daha yakın izlenirler. 20 derecenin altında ve iskelet gelişimi tamamlanmaya yakın hastalarda yalnızca müşahede ve belli aralıklarla denetim kafidir. Müşahede hasta iskelet sistemi gelişmenini tamamlayıncaya kadar sürer.