Sanatçı Koho Yamamoto Pazar günlerini nasıl geçiriyor?
101 yaşındaki Masako Yamamoto, “İnsanlar beni her gün yaşlandırıyor” dedi. “Yaşımı hatırlamıyorum, bu yüzden insanlar kaç yaşında olduğumu söylediğinde şaşırıyorum.”
Bayan Yamamoto, 1970’lerin ortalarından 2010’da kapanana kadar Manhattan’da Macdougal ve Houston Caddelerinin köşesinde bulunan Sumi-E Koho Okulu’nu yöneten bir sanatçı, şair, hattat ve öğretmendir. (Sumi-e, Japon tarzı siyah mürekkep resmidir.)
Bayan Yamamoto, San Jose, Kaliforniya’da ve Japonya’da doğup büyüdü. Dünya Savaşı sırasında, Japon Amerikalılar için üç toplama kampında hapsedildi: California, San Bruno’daki Tanforan Toplantı Merkezi; Utah, Delta yakınlarındaki Topaz Yeniden Yerleştirme Merkezi; ve Newell, California’daki Tule Gölü Segregasyon Merkezi.
Topaz’da, Bayan Yamamoto’ya sahne adı olan Koho’yu veren Japon-Amerikalı ressam Chiura Obata’dan sanat ve kaligrafi öğrendi.
“Kamplarda o kadar çok zaman geçirdik ki sanatçılar bunu iyi değerlendirdi” dedi.
Savaş bittiğinde Bayan Yamamoto, kendisine istediği yere gitmesine izin veren bir otobüs bileti verildiğini söyledi. New York’u seçti.
Çalışmaları yakın zamanda Isamu Noguchi Vakfı ve Bahçe Müzesi ile Leonovich Galerisi’nde gösterildi. Bayan Yamamoto, yaklaşık elli yıldır Greenwich Village’da yaşadıktan sonra, geçen kış Queens, Forest Hills’deki bir huzurevine taşındı.
iyi uyuyan Pazar günleri sabah 9:30 veya 10 civarında uyanırım ve oldukça iyi uyurum. Gece geç saatlerde çok fazla düşündüğüm bir zaman vardı, sanki zihnim çok çalışıyormuş gibi. Sonra onu unutmaya ve her şeyi akışına bırakmaya karar verdim.
SIRADAN SABAH Yüzümü yıkarım, giyinirim – bilirsin, olağan şeyler. Sabahları çok aç olmadığım için tost ve kahve yiyorum. Bazen biraz yumurta yerim. Bazen bir oda arkadaşım olduğunu unutuyorum çünkü o sık sık erkek arkadaşını ziyarete gidiyor.
güzel bir arkadaş arıyorum Sonra lobide takılıyorum çünkü dışarı çıkmak güzel. Her zaman selamlaşan ve konuşan insanlar vardır. Herkes mutlu. Belki bir gün lobide zengin, yaşlı bir adam bulurum. Hala iyi bir arkadaş arıyorum.
büyük okuyucu Eskiden kitaplara deli oluyordum; Sadece okudum, okudum, okudum. Babam bir keresinde bir lokanta işletiyordu ve elimde bir kitap olduğu ve yardım etmek istemediğim için beni azarlardı. Bir keresinde okuduğum bir kitabı çöpe atmıştı. Babam bazen çabuk sinirlenen bir şair ve hattattı.
SANATSAL ÖZGÜRLÜK Topaz’da sanatı öğrenebildiğim için minnettardım. Çok fazla boş vaktimiz olduğu için ne kadar şanslı olduğumuzu hep söylerdik. Kendimize sanatçı olmak için harika bir zaman olduğunu çünkü dış dünyada çalışmak zorunda olduğunu söyledik. Sensei Obata sizi şımartmadı ya da fazla yaklaşmanıza izin vermedi ama ben ona hayrandım.
ciddi bir hayat Tanka’yı yazdığım Topaz Poppy Poetry Club’ın bir parçasıydım. [short Japanese poems]. Bir keresinde şöyle yazmıştım, “Bazen insanlığın kargaşasına katılıp hayatı ciddiye alabilmeyi diliyorum.”
RESSAMIN ZİHNİ Zaman zaman insanlar ziyarete gelir. Öğrencilerimden bazıları kurs almaktan memnun, böylece tekrar ders verebilirim. Herkes sadece bambu boyamaya başlar. Onlara zihinlerini hiçliğe çevirmelerini söylüyorum. Fırça darbeleriniz soluk veya güçlü olabilir. Hızlı bir şekilde resim yapmayı öğreniyorsunuz ve birçok hata yapmanıza izin veriliyor.
TEMİZ HAVA Avlu biraz temiz hava almak için iyi bir yerdir. Bazen bir arkadaş görüyorum; Bazen dışarıda bir şeyler atıştırırım. Bazen bir ziyaretçiyle kısa bir yürüyüş yaparım. Hala oldukça güçlüyüm, muhtemelen asansörsüz dördüncü kattaki bir apartman dairesinde yaşarken çıktığım birçok merdiven yüzünden.
SÖNEN ANILAR Bazı şeyleri unutmaya başlıyorum. Spontane şarkı söyleyeceğim ve performans vereceğim söylendi ama hatırlamıyorum. Umarım bilgimin bir kısmını koruyabilirim.
OYUN ZAMANI Bazen bingo gibi bir öğleden sonra etkinliğine katılıyorum. Nasıl oynanacağını unutuyorum ama oturur oturmaz biri bana nasıl oynandığını gösteriyor.
YATAĞA ERKEN GİTMEK Artık geceleri televizyon izlemiyorum veya kitap okumuyorum. Benim için çok erken olan saat 22:00 gibi “Yeter” deyip yatıyorum. Uyku iyidir – saatinizi yeniden başlatır.
Pazar Rutini okuyucuları, Koho Yamamoto’yu Instagram’da @kohoyamamoto’da takip edebilir.
101 yaşındaki Masako Yamamoto, “İnsanlar beni her gün yaşlandırıyor” dedi. “Yaşımı hatırlamıyorum, bu yüzden insanlar kaç yaşında olduğumu söylediğinde şaşırıyorum.”
Bayan Yamamoto, 1970’lerin ortalarından 2010’da kapanana kadar Manhattan’da Macdougal ve Houston Caddelerinin köşesinde bulunan Sumi-E Koho Okulu’nu yöneten bir sanatçı, şair, hattat ve öğretmendir. (Sumi-e, Japon tarzı siyah mürekkep resmidir.)
Bayan Yamamoto, San Jose, Kaliforniya’da ve Japonya’da doğup büyüdü. Dünya Savaşı sırasında, Japon Amerikalılar için üç toplama kampında hapsedildi: California, San Bruno’daki Tanforan Toplantı Merkezi; Utah, Delta yakınlarındaki Topaz Yeniden Yerleştirme Merkezi; ve Newell, California’daki Tule Gölü Segregasyon Merkezi.
Topaz’da, Bayan Yamamoto’ya sahne adı olan Koho’yu veren Japon-Amerikalı ressam Chiura Obata’dan sanat ve kaligrafi öğrendi.
“Kamplarda o kadar çok zaman geçirdik ki sanatçılar bunu iyi değerlendirdi” dedi.
Savaş bittiğinde Bayan Yamamoto, kendisine istediği yere gitmesine izin veren bir otobüs bileti verildiğini söyledi. New York’u seçti.
Çalışmaları yakın zamanda Isamu Noguchi Vakfı ve Bahçe Müzesi ile Leonovich Galerisi’nde gösterildi. Bayan Yamamoto, yaklaşık elli yıldır Greenwich Village’da yaşadıktan sonra, geçen kış Queens, Forest Hills’deki bir huzurevine taşındı.
iyi uyuyan Pazar günleri sabah 9:30 veya 10 civarında uyanırım ve oldukça iyi uyurum. Gece geç saatlerde çok fazla düşündüğüm bir zaman vardı, sanki zihnim çok çalışıyormuş gibi. Sonra onu unutmaya ve her şeyi akışına bırakmaya karar verdim.
SIRADAN SABAH Yüzümü yıkarım, giyinirim – bilirsin, olağan şeyler. Sabahları çok aç olmadığım için tost ve kahve yiyorum. Bazen biraz yumurta yerim. Bazen bir oda arkadaşım olduğunu unutuyorum çünkü o sık sık erkek arkadaşını ziyarete gidiyor.
güzel bir arkadaş arıyorum Sonra lobide takılıyorum çünkü dışarı çıkmak güzel. Her zaman selamlaşan ve konuşan insanlar vardır. Herkes mutlu. Belki bir gün lobide zengin, yaşlı bir adam bulurum. Hala iyi bir arkadaş arıyorum.
büyük okuyucu Eskiden kitaplara deli oluyordum; Sadece okudum, okudum, okudum. Babam bir keresinde bir lokanta işletiyordu ve elimde bir kitap olduğu ve yardım etmek istemediğim için beni azarlardı. Bir keresinde okuduğum bir kitabı çöpe atmıştı. Babam bazen çabuk sinirlenen bir şair ve hattattı.
SANATSAL ÖZGÜRLÜK Topaz’da sanatı öğrenebildiğim için minnettardım. Çok fazla boş vaktimiz olduğu için ne kadar şanslı olduğumuzu hep söylerdik. Kendimize sanatçı olmak için harika bir zaman olduğunu çünkü dış dünyada çalışmak zorunda olduğunu söyledik. Sensei Obata sizi şımartmadı ya da fazla yaklaşmanıza izin vermedi ama ben ona hayrandım.
ciddi bir hayat Tanka’yı yazdığım Topaz Poppy Poetry Club’ın bir parçasıydım. [short Japanese poems]. Bir keresinde şöyle yazmıştım, “Bazen insanlığın kargaşasına katılıp hayatı ciddiye alabilmeyi diliyorum.”
RESSAMIN ZİHNİ Zaman zaman insanlar ziyarete gelir. Öğrencilerimden bazıları kurs almaktan memnun, böylece tekrar ders verebilirim. Herkes sadece bambu boyamaya başlar. Onlara zihinlerini hiçliğe çevirmelerini söylüyorum. Fırça darbeleriniz soluk veya güçlü olabilir. Hızlı bir şekilde resim yapmayı öğreniyorsunuz ve birçok hata yapmanıza izin veriliyor.
TEMİZ HAVA Avlu biraz temiz hava almak için iyi bir yerdir. Bazen bir arkadaş görüyorum; Bazen dışarıda bir şeyler atıştırırım. Bazen bir ziyaretçiyle kısa bir yürüyüş yaparım. Hala oldukça güçlüyüm, muhtemelen asansörsüz dördüncü kattaki bir apartman dairesinde yaşarken çıktığım birçok merdiven yüzünden.
SÖNEN ANILAR Bazı şeyleri unutmaya başlıyorum. Spontane şarkı söyleyeceğim ve performans vereceğim söylendi ama hatırlamıyorum. Umarım bilgimin bir kısmını koruyabilirim.
OYUN ZAMANI Bazen bingo gibi bir öğleden sonra etkinliğine katılıyorum. Nasıl oynanacağını unutuyorum ama oturur oturmaz biri bana nasıl oynandığını gösteriyor.
YATAĞA ERKEN GİTMEK Artık geceleri televizyon izlemiyorum veya kitap okumuyorum. Benim için çok erken olan saat 22:00 gibi “Yeter” deyip yatıyorum. Uyku iyidir – saatinizi yeniden başlatır.
Pazar Rutini okuyucuları, Koho Yamamoto’yu Instagram’da @kohoyamamoto’da takip edebilir.