Protestocular İsrailli “kaçırılanlar” posterlerini yırttı
Posterlerin asılması, Hamas’ın ele geçirdiği 200’den fazla rehineyi kamuoyundan uzak tutmak için bir tür aktivizm haline geldi. Ancak posterlerin kaldırılması kısa sürede kendi protesto biçimine dönüştü; bir tahliye vanası olarak ve aynı zamanda İsrail hükümetinin 7 Ekim’den önceki yıllarda ve Gazze’nin bombalanmasının başlamasından bu yana Filistinlilere yönelik muamelesinden şikayetçi olanlar için bir provokasyon olarak. . Posterleri yok ederken yakalananlardan bazıları sosyal medyada kınandı. Boston’da bir diş hekimi ve Güney Florida’da bir kişi de işlerini kaybetti.
Kavga zaten gergin duyguları alevlendirdi. Ve savaşın en çok tartışılan sorularından birini yansıtıyor: Kimin acısı kamuoyunun dikkatini ve şefkatini çekmeli?
Posterlere itiraz edenler, bunları savaş propagandası olarak nitelendirerek alaya aldılar. Onu yıkanları eleştirenler, eylemi Yahudi karşıtı ve temel insanlıktan yoksun olarak nitelendirdi. Anlaşmazlıklar giderek şiddetin eşiğine, Orta Doğu’daki ölüm kalım savaşı adına bir vekalet savaşına doğru gidiyor gibi görünüyor.
Broşürlerin arkasındaki sanatçılardan biri olan Nitzan Mintz için bunların viral hale gelmesini izlemek ilk etapta şok oldu. İnsanların posterleri yırttığını görünce bunun açıkça Yahudi karşıtlığı olduğu ortaya çıktı. “Tesadüf eseri, bu kampanya kaçırılan insanlar hakkında farkındalık yaratmaktan daha fazlasını yaptı” dedi. “Toplum olarak ne kadar nefret edildiğimizi anlamamızı sağladı.”
Posterlerle ilgili tartışmalar hem eski moda (kağıt, bant ve çıplak elle yürütülüyor) hem de oldukça modern. Sosyal medya, sokak köşelerindeki anlaşmazlıkları uluslararası olaylara dönüştürme gücüne sahip ve tabelaları yıkan insanların görüntüleri son günlerde interneti tıka basa doldurdu.
Queens’te kaydedilen ve sosyal medyada yayınlanan bir videoda, Yahudi olmadıklarını iddia eden bir grup erkek, posterleri yırtan bir adamla karşı karşıya geliyor. İçlerinden biri, “Seni hastaneye götürmek için can atıyorum” dedi ve bir küfür ekledi.
Boston Üniversitesi’nde bir genç kadın yakalandı Tabela kaldırma eylemi hem kendini savunma konusunda kararlı hem de belgelenme konusunda tedirgin görünüyor. Kameranın arkasındaki adama “Neden film çekiyorsun?” diye soruyor. “Bu kampüsteki nefretin nereden geldiğini göstermek için” diye yanıtlıyor.
Başka bir videoda, New York Post tarafından Broadway yapımcısı olarak tanımlanan bir adamın, Manhattan’daki West 62nd Street’teki bir elektrik kutusundan bir posteri makasla çıkarıp çöpe attığı görülüyor.
Williamsburg, Virginia’daki William & Mary Hukuk Fakültesi’nden hukuk profesörü Tim Zick, el ilanlarının nereye asılabileceğine ilişkin düzenlemelerin genellikle yerel yönetimler tarafından belirlendiğini ve üniversite kampüslerinin genellikle kendi kurallarına sahip olduğunu söyledi.
En önemli konunun ifade özgürlüğü olduğunu söyledi. Profesör Zick, “İfade özgürlüğü nedeniyle, ‘kaçırılan’ posterlere karşı çıkanlar kendi posterlerini asarak görüşlerini ifade edebilirler” dedi.
Broadway yapımcısının videosu, Mike Mishkin’in sahibi olduğu ve işlettiği New York’taki topluluk haber sitesi I Love the Upper West Side’ın Instagram hesabında yayınlandı.
Bay Mishkin, insanların posterleri yırttığını gösteren video ve fotoğraflarla dolup taştığını söyledi. İki yerel haber sitesinde yaklaşık yarım düzine yayın yaptı. “Paylaşabileceğimden daha fazlasına sahibim” dedi.
Yahudi olan Bay Mishkin, bu görüntülerde tasvir edilen kişilerin isimlerini yayınlamamış olsa da, diğer haber medyasının ve dijital platformların bu kişileri takip edip yayınlayacağını biliyor. Bu konuda kendini suçlu hissetmiyor. “Bunu yaparken yakalanmak istemiyorlarsa önce bunu düşünmeleri gerekirdi” dedi.
İnternette dolaşan mazeretleri, yani insanların posterleri yasa dışı bir şekilde kamu mülküne asıldığı için veya insanlar mahallelerini temizlemek istedikleri için indirdikleri yönündeki mazeretleri reddediyor.
“‘Dan Smith Sana Gitar Öğretecek’ posterlerini yırtacaklarını sanmıyorum” dedi.
Aslında tabelaları kaldıranların motivasyonları farklı biçimler alıyor. Posterlerin kaldırılması bazı Yahudiler ve İsrail destekçileri için ne kadar rahatsız edici olsa da, posterleri yıkanların en azından bir kısmı Yahudi.
24 yaşındaki Miles Grant, bir telefon görüşmesinde New York’ta posterleri “ara sıra” kaldırdığını söyledi. Kendisinin Yahudi olduğunu ve kendisini “Siyonist olmayan Filistin yanlısı” olarak tanımlayan Bay Grant, “Beni büyüleyen şey bağlam eksikliği” dedi.
“Kaçırılanlar” posterlerini asanlar hakkında “İnsanların hayatlarını umursamadıkları çok açık” dedi. Eğer öyleyse, posterlerin İsrail-Filistin çatışmasının tarihine ilişkin ayrıntıları içereceğini söyledi. “Bu neden oldu ve hangi olaylar buna yol açtı?” Eksik olan şey bu ve bunun kasıtlı olduğunu düşünüyorum.”
Bazen viral bir videoya dönüşeceğinden endişelendiğini ancak bunun onu caydırmasına izin vermediğini söyledi. “İnsanların onları devirmesini sağlamak için onları diktiklerini düşünüyorum” dedi. “İnsanların hayatlarını mahvetmeye çalışmalarının iğrenç olduğunu düşünüyorum.”
Brooklyn’de isminin açıklanmaması kaydıyla konuşan ve ailesinin bu tanıtımdan rahatsız olacağını söyleyen bir kadın, bir arkadaşının aktivist grup sohbetinde kendisini teşvik etmesi üzerine “kaçırılan” posterleri yırttığını söyledi. Arkadaşı ona posterlerin İslam karşıtı savaş propagandası olduğunu söyledi.
“Ben de ‘Hadi fasulyeleri indirelim’ dedim.”
Posterlerin arkasındaki sanatçılardan biri olan Bayan Mintz, kampanyasını Yahudilerin karanlık bir zamanda kendi korkularıyla başa çıkmalarının bir yolu olarak tanımladı. “Duvara çarpmamak veya intihar etmemek için kaçırılanlarla ilgili endişelerimizi poster asarak ifade edebiliriz.” Kendisi ve ortağı Dede Bandaid, New York’u dolaşan ve posterleri asan gönüllülerden oluşan ekiplerle çalışıyor. “İnsanlar bunu çok stresli, çok endişeli ve çok korktukları için yapıyorlar.”
Posterlerinde yer alan rehinelerin yakınlarından izin aldıklarını ve aile üyelerinin sık sık kendileriyle iletişime geçerek kaçırılan akrabalarının da yer aldığı bir poster yapmalarını istediklerini söyledi.
Posterlere yönelik eleştiriler ilerici Yahudi cemaatinde hoşnutsuzluğa neden oluyor. Geçen hafta, Art V War adlı bir sokak sanatı grubuna üye olan Yahudi barış aktivisti Rafael Shimunov, Instagram’da bazı insanların posterleri asma nedenlerini, “halkın yasını” da içeren uzun bir video yayınladı. diğerleri onları kucaklıyor. Posterlerin kaldırılmasını savunmadı ancak posterleri asanların aynı zamanda kayıp Filistinlilerin posterlerini de yapması gerektiğini söyledi. Posterlerde “Filistinlileri göstermiyor, dolayısıyla insanların kaybolmasından endişeleniyor musunuz?” diye sordu.
Videoda Brooklyn’in Park Slope semtinde yürürken kameraya konuşurken, bir Filistin restoranının önü dışında bölgede çok az poster bulunduğunu söylüyor. “Bu posterler toplumumuzdaki Filistinlileri hedef almak için kullanılıyor” diyor ve sözlerini şöyle bitiriyor: “Eğer onları alaşağı eden insanlara refleks olarak saldırırsanız, belki onları neden indirdiklerini anlamaya çalışın.”
Ve posterleri asan kişilerin de iyi niyetleri olabileceğini söylüyor – “plan savaşı kışkırtmak olsa da.”
İsrail doğumlu New Yorklu Haham Amichai Lau-Lavie, Bay Shimunov’un videosunu Yahudi sosyal adalet listesindeki “iğrenç” olarak nitelendirdi. “Filistinlilerin kan dökmesini ve dehşetini önlemek için savaşırken ailemizin kurtuluş çağrılarını bastırmaktan daha iyisini yapabiliriz” diye yazdı.
Geçtiğimiz hafta, tabelaların uyarlamaları ortaya çıktı; bazıları posterlerin orijinal amacını bozuyor, diğerleri ise onları destekliyor.
Manhattan’ın Yukarı Doğu Yakasında: Belediye Meclis Üyesi Julie Menin Bir poster keşfettim Bu orijinallerine benziyordu ama “Kaçırıldı” kelimesi yerine “İşgalci” yazıyordu ve genç bir kızın resmi vardı ve şu başlık vardı: “Ella Elyakim, 8 yaşındaki İsrailli.” “Bu kabul edilemez.” Bayan Menin, eskiden Twitter olarak bilinen platform olan X’e yorum yaptı.
Geçen hafta sonu Broadway ile West 96th Street’in köşesinde, yarı yırtılmış posterlerin üzeri küçük el ilanlarıyla kaplıydı: “Kaçırılan İsraillilerin posterleri neden yıkılıyor?” Çünkü gerçeği bilmenizi istemiyorlar.”
Çarşamba günü ise Holokost’tan sağ kurtulan 238 kişiden oluşan bir grup New York’ta toplanıp Auschwitz Yahudi Merkezi Vakfı tarafından düzenlenen bir portre için poz vermeyi planlıyor. Hayatta kalanların her biri, İkinci Dünya Savaşı’nın dehşeti ile mevcut çatışma arasında net bir bağlantı kuran bir “Kaçırıldı” posteri taşıyacak.
Long Island’da Guy Tsadik posterlerin asılı kalmasını sağlamanın bir yolunu buldu. Arkadaşları ve akrabalarıyla birlikte Cedarhurst, Hewlett, Inwood, Lawrence ve Woodmere kasabalarında kapı kapı dolaşarak mağaza ve restoran sahiplerinden “kaçırılan” posterleri sokağa bakan pencerelerde sergilemelerini istedi. New Jersey ve Florida’da da aynı şeyi yapan arkadaşları var.
Bay Tsadik, “Bu şekilde onları tahrif etmek veya ortadan kaldırmak mümkün değildir” dedi.
Alain Delaquerière araştırmaya katkıda bulunmuştur.
Posterlerin asılması, Hamas’ın ele geçirdiği 200’den fazla rehineyi kamuoyundan uzak tutmak için bir tür aktivizm haline geldi. Ancak posterlerin kaldırılması kısa sürede kendi protesto biçimine dönüştü; bir tahliye vanası olarak ve aynı zamanda İsrail hükümetinin 7 Ekim’den önceki yıllarda ve Gazze’nin bombalanmasının başlamasından bu yana Filistinlilere yönelik muamelesinden şikayetçi olanlar için bir provokasyon olarak. . Posterleri yok ederken yakalananlardan bazıları sosyal medyada kınandı. Boston’da bir diş hekimi ve Güney Florida’da bir kişi de işlerini kaybetti.
Kavga zaten gergin duyguları alevlendirdi. Ve savaşın en çok tartışılan sorularından birini yansıtıyor: Kimin acısı kamuoyunun dikkatini ve şefkatini çekmeli?
Posterlere itiraz edenler, bunları savaş propagandası olarak nitelendirerek alaya aldılar. Onu yıkanları eleştirenler, eylemi Yahudi karşıtı ve temel insanlıktan yoksun olarak nitelendirdi. Anlaşmazlıklar giderek şiddetin eşiğine, Orta Doğu’daki ölüm kalım savaşı adına bir vekalet savaşına doğru gidiyor gibi görünüyor.
Broşürlerin arkasındaki sanatçılardan biri olan Nitzan Mintz için bunların viral hale gelmesini izlemek ilk etapta şok oldu. İnsanların posterleri yırttığını görünce bunun açıkça Yahudi karşıtlığı olduğu ortaya çıktı. “Tesadüf eseri, bu kampanya kaçırılan insanlar hakkında farkındalık yaratmaktan daha fazlasını yaptı” dedi. “Toplum olarak ne kadar nefret edildiğimizi anlamamızı sağladı.”
Posterlerle ilgili tartışmalar hem eski moda (kağıt, bant ve çıplak elle yürütülüyor) hem de oldukça modern. Sosyal medya, sokak köşelerindeki anlaşmazlıkları uluslararası olaylara dönüştürme gücüne sahip ve tabelaları yıkan insanların görüntüleri son günlerde interneti tıka basa doldurdu.
Queens’te kaydedilen ve sosyal medyada yayınlanan bir videoda, Yahudi olmadıklarını iddia eden bir grup erkek, posterleri yırtan bir adamla karşı karşıya geliyor. İçlerinden biri, “Seni hastaneye götürmek için can atıyorum” dedi ve bir küfür ekledi.
Boston Üniversitesi’nde bir genç kadın yakalandı Tabela kaldırma eylemi hem kendini savunma konusunda kararlı hem de belgelenme konusunda tedirgin görünüyor. Kameranın arkasındaki adama “Neden film çekiyorsun?” diye soruyor. “Bu kampüsteki nefretin nereden geldiğini göstermek için” diye yanıtlıyor.
Başka bir videoda, New York Post tarafından Broadway yapımcısı olarak tanımlanan bir adamın, Manhattan’daki West 62nd Street’teki bir elektrik kutusundan bir posteri makasla çıkarıp çöpe attığı görülüyor.
Williamsburg, Virginia’daki William & Mary Hukuk Fakültesi’nden hukuk profesörü Tim Zick, el ilanlarının nereye asılabileceğine ilişkin düzenlemelerin genellikle yerel yönetimler tarafından belirlendiğini ve üniversite kampüslerinin genellikle kendi kurallarına sahip olduğunu söyledi.
En önemli konunun ifade özgürlüğü olduğunu söyledi. Profesör Zick, “İfade özgürlüğü nedeniyle, ‘kaçırılan’ posterlere karşı çıkanlar kendi posterlerini asarak görüşlerini ifade edebilirler” dedi.
Broadway yapımcısının videosu, Mike Mishkin’in sahibi olduğu ve işlettiği New York’taki topluluk haber sitesi I Love the Upper West Side’ın Instagram hesabında yayınlandı.
Bay Mishkin, insanların posterleri yırttığını gösteren video ve fotoğraflarla dolup taştığını söyledi. İki yerel haber sitesinde yaklaşık yarım düzine yayın yaptı. “Paylaşabileceğimden daha fazlasına sahibim” dedi.
Yahudi olan Bay Mishkin, bu görüntülerde tasvir edilen kişilerin isimlerini yayınlamamış olsa da, diğer haber medyasının ve dijital platformların bu kişileri takip edip yayınlayacağını biliyor. Bu konuda kendini suçlu hissetmiyor. “Bunu yaparken yakalanmak istemiyorlarsa önce bunu düşünmeleri gerekirdi” dedi.
İnternette dolaşan mazeretleri, yani insanların posterleri yasa dışı bir şekilde kamu mülküne asıldığı için veya insanlar mahallelerini temizlemek istedikleri için indirdikleri yönündeki mazeretleri reddediyor.
“‘Dan Smith Sana Gitar Öğretecek’ posterlerini yırtacaklarını sanmıyorum” dedi.
Aslında tabelaları kaldıranların motivasyonları farklı biçimler alıyor. Posterlerin kaldırılması bazı Yahudiler ve İsrail destekçileri için ne kadar rahatsız edici olsa da, posterleri yıkanların en azından bir kısmı Yahudi.
24 yaşındaki Miles Grant, bir telefon görüşmesinde New York’ta posterleri “ara sıra” kaldırdığını söyledi. Kendisinin Yahudi olduğunu ve kendisini “Siyonist olmayan Filistin yanlısı” olarak tanımlayan Bay Grant, “Beni büyüleyen şey bağlam eksikliği” dedi.
“Kaçırılanlar” posterlerini asanlar hakkında “İnsanların hayatlarını umursamadıkları çok açık” dedi. Eğer öyleyse, posterlerin İsrail-Filistin çatışmasının tarihine ilişkin ayrıntıları içereceğini söyledi. “Bu neden oldu ve hangi olaylar buna yol açtı?” Eksik olan şey bu ve bunun kasıtlı olduğunu düşünüyorum.”
Bazen viral bir videoya dönüşeceğinden endişelendiğini ancak bunun onu caydırmasına izin vermediğini söyledi. “İnsanların onları devirmesini sağlamak için onları diktiklerini düşünüyorum” dedi. “İnsanların hayatlarını mahvetmeye çalışmalarının iğrenç olduğunu düşünüyorum.”
Brooklyn’de isminin açıklanmaması kaydıyla konuşan ve ailesinin bu tanıtımdan rahatsız olacağını söyleyen bir kadın, bir arkadaşının aktivist grup sohbetinde kendisini teşvik etmesi üzerine “kaçırılan” posterleri yırttığını söyledi. Arkadaşı ona posterlerin İslam karşıtı savaş propagandası olduğunu söyledi.
“Ben de ‘Hadi fasulyeleri indirelim’ dedim.”
Posterlerin arkasındaki sanatçılardan biri olan Bayan Mintz, kampanyasını Yahudilerin karanlık bir zamanda kendi korkularıyla başa çıkmalarının bir yolu olarak tanımladı. “Duvara çarpmamak veya intihar etmemek için kaçırılanlarla ilgili endişelerimizi poster asarak ifade edebiliriz.” Kendisi ve ortağı Dede Bandaid, New York’u dolaşan ve posterleri asan gönüllülerden oluşan ekiplerle çalışıyor. “İnsanlar bunu çok stresli, çok endişeli ve çok korktukları için yapıyorlar.”
Posterlerinde yer alan rehinelerin yakınlarından izin aldıklarını ve aile üyelerinin sık sık kendileriyle iletişime geçerek kaçırılan akrabalarının da yer aldığı bir poster yapmalarını istediklerini söyledi.
Posterlere yönelik eleştiriler ilerici Yahudi cemaatinde hoşnutsuzluğa neden oluyor. Geçen hafta, Art V War adlı bir sokak sanatı grubuna üye olan Yahudi barış aktivisti Rafael Shimunov, Instagram’da bazı insanların posterleri asma nedenlerini, “halkın yasını” da içeren uzun bir video yayınladı. diğerleri onları kucaklıyor. Posterlerin kaldırılmasını savunmadı ancak posterleri asanların aynı zamanda kayıp Filistinlilerin posterlerini de yapması gerektiğini söyledi. Posterlerde “Filistinlileri göstermiyor, dolayısıyla insanların kaybolmasından endişeleniyor musunuz?” diye sordu.
Videoda Brooklyn’in Park Slope semtinde yürürken kameraya konuşurken, bir Filistin restoranının önü dışında bölgede çok az poster bulunduğunu söylüyor. “Bu posterler toplumumuzdaki Filistinlileri hedef almak için kullanılıyor” diyor ve sözlerini şöyle bitiriyor: “Eğer onları alaşağı eden insanlara refleks olarak saldırırsanız, belki onları neden indirdiklerini anlamaya çalışın.”
Ve posterleri asan kişilerin de iyi niyetleri olabileceğini söylüyor – “plan savaşı kışkırtmak olsa da.”
İsrail doğumlu New Yorklu Haham Amichai Lau-Lavie, Bay Shimunov’un videosunu Yahudi sosyal adalet listesindeki “iğrenç” olarak nitelendirdi. “Filistinlilerin kan dökmesini ve dehşetini önlemek için savaşırken ailemizin kurtuluş çağrılarını bastırmaktan daha iyisini yapabiliriz” diye yazdı.
Geçtiğimiz hafta, tabelaların uyarlamaları ortaya çıktı; bazıları posterlerin orijinal amacını bozuyor, diğerleri ise onları destekliyor.
Manhattan’ın Yukarı Doğu Yakasında: Belediye Meclis Üyesi Julie Menin Bir poster keşfettim Bu orijinallerine benziyordu ama “Kaçırıldı” kelimesi yerine “İşgalci” yazıyordu ve genç bir kızın resmi vardı ve şu başlık vardı: “Ella Elyakim, 8 yaşındaki İsrailli.” “Bu kabul edilemez.” Bayan Menin, eskiden Twitter olarak bilinen platform olan X’e yorum yaptı.
Geçen hafta sonu Broadway ile West 96th Street’in köşesinde, yarı yırtılmış posterlerin üzeri küçük el ilanlarıyla kaplıydı: “Kaçırılan İsraillilerin posterleri neden yıkılıyor?” Çünkü gerçeği bilmenizi istemiyorlar.”
Çarşamba günü ise Holokost’tan sağ kurtulan 238 kişiden oluşan bir grup New York’ta toplanıp Auschwitz Yahudi Merkezi Vakfı tarafından düzenlenen bir portre için poz vermeyi planlıyor. Hayatta kalanların her biri, İkinci Dünya Savaşı’nın dehşeti ile mevcut çatışma arasında net bir bağlantı kuran bir “Kaçırıldı” posteri taşıyacak.
Long Island’da Guy Tsadik posterlerin asılı kalmasını sağlamanın bir yolunu buldu. Arkadaşları ve akrabalarıyla birlikte Cedarhurst, Hewlett, Inwood, Lawrence ve Woodmere kasabalarında kapı kapı dolaşarak mağaza ve restoran sahiplerinden “kaçırılan” posterleri sokağa bakan pencerelerde sergilemelerini istedi. New Jersey ve Florida’da da aynı şeyi yapan arkadaşları var.
Bay Tsadik, “Bu şekilde onları tahrif etmek veya ortadan kaldırmak mümkün değildir” dedi.
Alain Delaquerière araştırmaya katkıda bulunmuştur.