Prince’i pek sevmeyen gençlerin küratörlüğünü yaptığı bir Prince sergisi
Newark şehir merkezindeki “Mor Olanı Hatırlamak: Prens Rogers Nelson’a Bir Saygı” adlı sanat sergisinin 31 Aralık’a kadar uzatıldığı büyük bir galeri alanında duvarda şu yazı var: Bu, Prince’in hazırladığı bir sergi değil – Hayranlar.
Sanatçının 80’lerden kalma üç portresinin altında “Prince’in müziğini dinlemezdim” yazıyor.
Pek çok öğretim görevlisi onun müziğini ve tarzını anlamadıklarını açıkça itiraf ediyor. Bunun nedeni Prince’in müziğinin genç nesle hitap etmesi değil, tam tersi. Küratörler, Prince’in 1984’teki “Purple Rain” albümünün yayınlanmasından çok sonra doğan lise öğrencileriydi ve birçoğu sanatçı hakkında daha önce pek bir şey bilmiyordu.
Bu, ilk kez özel bir koleksiyoncudan ödünç alınan 300 eserin yer aldığı serginin, New York/New Jersey Prince Fan Club üyeleri de dahil olmak üzere sürekli ziyaretçilerin ilgisini çekmesini engellemedi. Küratör Qua’Asia Dosier bunun nedenini biliyor. “İnsanlar buraya gelip bizimle sohbet etmekten heyecan duyuyorlar” dedi.
Newark Sanat Lisesi öğrencisi olan 16 yaşındaki Bayan Dosier, Eylül ayı sonlarında açılan serginin küratörlüğünü yapan, inşa eden ve kuran dört Newark okulundan bir düzine öğrenciden biri. Aynı zamanda öğretim görevlisi olarak da görev yapan gençler, kendilerine kalsa farklı bir pop yıldızı seçerlerdi. Bazıları yakınlardaki Maplewood, New Jersey’de büyüyen şarkıcı-söz yazarı SZA’yı önerdi, ancak Prince bir meydan okuma yayınladı ve sergiyi başlattı.
Öğrencileri bir araya getiren ve onları sanat sergilerini keşfetmeyle tanıştıran kar amacı gütmeyen kuruluş Mentor Newark’ın genel müdürü Thomas Owens, “Onların öğrenmesini sağlayacak birini seçmek istedik” dedi. Erişim de bir faktördü. Küratörlük yoluyla gruba liderlik etmekle görevlendirilen Long Island sanatçısı David Byer-Tyre, koleksiyoncu Rich Benson’u tanıyor. Minneapolis’li bir fizyoterapist ve Prince’in süper hayranı olan Bay Benson, Prince’in evi ve prodüksiyon stüdyosu Paisley Park’tan gitarlar, kostüm replikaları ve performans kayıtları gibi öğeler ödünç aldı.
Bay Owens ve birkaç küratör, ziyaretçiler için “Mor Olanı Hatırlamak” deneyiminin yaşlarına bağlı olarak büyük ölçüde değiştiğini söyledi. Okuldan sonra sınıf arkadaşlarıyla 20 dakikalık bir tura çıkmak için uğrayan gençler, afro sporu yapan veya genç basketbol forması giyen süperstar öncesi genç bir prensin fotoğraflarına oyalanıyor. Bay Owens, “Bu onlara yansıyor” dedi. New York/New Jersey Prince Fan Club’ın kurucularından Clint Laourdakis, üyelerin genellikle 40’lı ve 50’li yaşlarındaki gitarlara ve 1991 tarihli “Diamonds and Pearls” adlı plaktaki holograma ilgi duyduğunu söyledi.
New Jersey’den Whiting’den Bay Laourdakis, “Bu albümün orijinal CD’si ve kasetleri küçük bir hologramlı fotoğraf içeriyordu” dedi. Ancak Newark’ta “bu hologramın büyük bir versiyonu ele geçirildi ve bu gerçekten çok hoş.”
Ciddi Prince hayranları, içgörüleri ve önemsiz şeyleri genç nesille paylaşma fırsatını takdir ediyor.
Sanat Lisesi mezunu 17 yaşındaki Danna Prado, “Kendi deneyimleri hakkında konuşmak istiyorlar” dedi. “Onların hayranlığını hissedebiliyorsunuz. Ben onu seviyorum, onlar da onu seviyorlar.”
Bu Bay Owens’ı rahatlattı. Sanat Yüksek Okulu yönetimi bu bahar ondan güzel sanatlar öğrencilerini de kapsayacak bir proje geliştirmesini istediğinde bunun işe yarayacağından emin değildi. “Prens dediğimiz ve öğrencilerin gözlerinden yıldızlar fırladığı gibi bir şey değil” dedi.
Ama çoğunlukla öğrenciler geldi. Sanatçının etkisi ve mirasına ilişkin açıklamalar yardımcı oldu. 2016 yılında hayatını kaybeden Prince, tüm zamanların en başarılı müzisyenlerinden biri. Siyah sanatçıların MTV’de yoğun olarak çaldığı ilk videolar arasında yer alan “Küçük Kırmızı Corvette” de dahil olmak üzere yüzlerce şarkı yazdı ve bir süreliğine sahne adını telaffuz edilemeyen bir sembolle değiştirdi ve “Eskiden Bilinen Sanatçı” olarak faturalandırıldı. “Prens olarak bilinir.”
Yine de öğrenci küratörlerin Prince’e duyduğu heyecanın da sınırları var. Bard Lisesi Early College Newark öğrencisi 16 yaşındaki Prenses Clarke, “İnsanlar bize ‘Neden Prens?’ diye soruyor” dedi. “Bunlar sadece bize dağıtılan kartlar.”
Ancak ziyaretçilerle konuşurken Bayan Clarke kararsızlığını her zaman açığa vurmuyor. “Onlar için bunu şekerle kaplamaya çalışıyorum” dedi. “Bana en sevdiğim Prince şarkısının ne olduğunu sorduklarında onlara ‘Kiss’in keyif aldığım bir şarkı olduğunu söylüyorum.”
Bay Owens ve Bay Byer-Tyre, öğretim üyelerini açıkça konuşmaya teşvik ediyor. Bay Owens, “Yaptıklarının sorumluluğunu üstlendiler ve halkla etkileşime girdiklerinde bunu gösteriyor” dedi.
Bazen öğrenciler karşılaştıkları nefes nefese, prens takıntılı yabancılarla özdeşleşebilirler. Bayan Prado hiç beklemediği bir takdir geliştirdi. “Her zaman onun müziğini dinlediğim için yavaş yavaş hayranı oldum” dedi. “Onun bu kadar farklı olmasını, bu kadar açık yürekli ve cesur olmasını seviyorum. Bazen tüylerim diken diken oluyor. Hayatımızda asla başka bir prens olmayabilir.”
“Mor Olanı Hatırlamak: Prens Rogers Nelson’a Bir Saygı”, Çarşamba, Perşembe ve Cuma günleri saat 16.00’dan 18.00’e kadar 31 Aralık’a kadar Hahne & Co. Binası, 50 Halsey St., Newark’ta görülebilir. Giriş ücretsizdir.
Newark şehir merkezindeki “Mor Olanı Hatırlamak: Prens Rogers Nelson’a Bir Saygı” adlı sanat sergisinin 31 Aralık’a kadar uzatıldığı büyük bir galeri alanında duvarda şu yazı var: Bu, Prince’in hazırladığı bir sergi değil – Hayranlar.
Sanatçının 80’lerden kalma üç portresinin altında “Prince’in müziğini dinlemezdim” yazıyor.
Pek çok öğretim görevlisi onun müziğini ve tarzını anlamadıklarını açıkça itiraf ediyor. Bunun nedeni Prince’in müziğinin genç nesle hitap etmesi değil, tam tersi. Küratörler, Prince’in 1984’teki “Purple Rain” albümünün yayınlanmasından çok sonra doğan lise öğrencileriydi ve birçoğu sanatçı hakkında daha önce pek bir şey bilmiyordu.
Bu, ilk kez özel bir koleksiyoncudan ödünç alınan 300 eserin yer aldığı serginin, New York/New Jersey Prince Fan Club üyeleri de dahil olmak üzere sürekli ziyaretçilerin ilgisini çekmesini engellemedi. Küratör Qua’Asia Dosier bunun nedenini biliyor. “İnsanlar buraya gelip bizimle sohbet etmekten heyecan duyuyorlar” dedi.
Newark Sanat Lisesi öğrencisi olan 16 yaşındaki Bayan Dosier, Eylül ayı sonlarında açılan serginin küratörlüğünü yapan, inşa eden ve kuran dört Newark okulundan bir düzine öğrenciden biri. Aynı zamanda öğretim görevlisi olarak da görev yapan gençler, kendilerine kalsa farklı bir pop yıldızı seçerlerdi. Bazıları yakınlardaki Maplewood, New Jersey’de büyüyen şarkıcı-söz yazarı SZA’yı önerdi, ancak Prince bir meydan okuma yayınladı ve sergiyi başlattı.
Öğrencileri bir araya getiren ve onları sanat sergilerini keşfetmeyle tanıştıran kar amacı gütmeyen kuruluş Mentor Newark’ın genel müdürü Thomas Owens, “Onların öğrenmesini sağlayacak birini seçmek istedik” dedi. Erişim de bir faktördü. Küratörlük yoluyla gruba liderlik etmekle görevlendirilen Long Island sanatçısı David Byer-Tyre, koleksiyoncu Rich Benson’u tanıyor. Minneapolis’li bir fizyoterapist ve Prince’in süper hayranı olan Bay Benson, Prince’in evi ve prodüksiyon stüdyosu Paisley Park’tan gitarlar, kostüm replikaları ve performans kayıtları gibi öğeler ödünç aldı.
Bay Owens ve birkaç küratör, ziyaretçiler için “Mor Olanı Hatırlamak” deneyiminin yaşlarına bağlı olarak büyük ölçüde değiştiğini söyledi. Okuldan sonra sınıf arkadaşlarıyla 20 dakikalık bir tura çıkmak için uğrayan gençler, afro sporu yapan veya genç basketbol forması giyen süperstar öncesi genç bir prensin fotoğraflarına oyalanıyor. Bay Owens, “Bu onlara yansıyor” dedi. New York/New Jersey Prince Fan Club’ın kurucularından Clint Laourdakis, üyelerin genellikle 40’lı ve 50’li yaşlarındaki gitarlara ve 1991 tarihli “Diamonds and Pearls” adlı plaktaki holograma ilgi duyduğunu söyledi.
New Jersey’den Whiting’den Bay Laourdakis, “Bu albümün orijinal CD’si ve kasetleri küçük bir hologramlı fotoğraf içeriyordu” dedi. Ancak Newark’ta “bu hologramın büyük bir versiyonu ele geçirildi ve bu gerçekten çok hoş.”
Ciddi Prince hayranları, içgörüleri ve önemsiz şeyleri genç nesille paylaşma fırsatını takdir ediyor.
Sanat Lisesi mezunu 17 yaşındaki Danna Prado, “Kendi deneyimleri hakkında konuşmak istiyorlar” dedi. “Onların hayranlığını hissedebiliyorsunuz. Ben onu seviyorum, onlar da onu seviyorlar.”
Bu Bay Owens’ı rahatlattı. Sanat Yüksek Okulu yönetimi bu bahar ondan güzel sanatlar öğrencilerini de kapsayacak bir proje geliştirmesini istediğinde bunun işe yarayacağından emin değildi. “Prens dediğimiz ve öğrencilerin gözlerinden yıldızlar fırladığı gibi bir şey değil” dedi.
Ama çoğunlukla öğrenciler geldi. Sanatçının etkisi ve mirasına ilişkin açıklamalar yardımcı oldu. 2016 yılında hayatını kaybeden Prince, tüm zamanların en başarılı müzisyenlerinden biri. Siyah sanatçıların MTV’de yoğun olarak çaldığı ilk videolar arasında yer alan “Küçük Kırmızı Corvette” de dahil olmak üzere yüzlerce şarkı yazdı ve bir süreliğine sahne adını telaffuz edilemeyen bir sembolle değiştirdi ve “Eskiden Bilinen Sanatçı” olarak faturalandırıldı. “Prens olarak bilinir.”
Yine de öğrenci küratörlerin Prince’e duyduğu heyecanın da sınırları var. Bard Lisesi Early College Newark öğrencisi 16 yaşındaki Prenses Clarke, “İnsanlar bize ‘Neden Prens?’ diye soruyor” dedi. “Bunlar sadece bize dağıtılan kartlar.”
Ancak ziyaretçilerle konuşurken Bayan Clarke kararsızlığını her zaman açığa vurmuyor. “Onlar için bunu şekerle kaplamaya çalışıyorum” dedi. “Bana en sevdiğim Prince şarkısının ne olduğunu sorduklarında onlara ‘Kiss’in keyif aldığım bir şarkı olduğunu söylüyorum.”
Bay Owens ve Bay Byer-Tyre, öğretim üyelerini açıkça konuşmaya teşvik ediyor. Bay Owens, “Yaptıklarının sorumluluğunu üstlendiler ve halkla etkileşime girdiklerinde bunu gösteriyor” dedi.
Bazen öğrenciler karşılaştıkları nefes nefese, prens takıntılı yabancılarla özdeşleşebilirler. Bayan Prado hiç beklemediği bir takdir geliştirdi. “Her zaman onun müziğini dinlediğim için yavaş yavaş hayranı oldum” dedi. “Onun bu kadar farklı olmasını, bu kadar açık yürekli ve cesur olmasını seviyorum. Bazen tüylerim diken diken oluyor. Hayatımızda asla başka bir prens olmayabilir.”
“Mor Olanı Hatırlamak: Prens Rogers Nelson’a Bir Saygı”, Çarşamba, Perşembe ve Cuma günleri saat 16.00’dan 18.00’e kadar 31 Aralık’a kadar Hahne & Co. Binası, 50 Halsey St., Newark’ta görülebilir. Giriş ücretsizdir.