Okullarda su projesi: Okulda yemek yemekten utanır oldum

bencede

Active member
12 Eki 2020
5,542
0
36
Okullarda su projesi: Okulda yemek yemekten utanır oldum Nur Kaplan

ANKARA –
Türkiye’de ekonomik krizin yarattığı yıkım okul çağındaki çocukları da direkt etkiledi. Öğretmenler bir müddetdir okullarda gözlemledikleri “derinleşen yoksulluğu”, çocukların beslenme çantalarının fotoğraflarıyla ve izlenimleriyle toplumsal medyada şahsi hesapları üzerinden paylaşıyor. Ekonomik krize bağlı olarak çocukların yetersiz beslenmesi, okula aç gelmesi, pak suya erişemiyor olması üzere sıkıntılar biroldukca milletvekili tarafınca Türkiye Büyük Millet Meclisi gündemine de taşındı.

TÜRKİYE’DE HER 5 ÇOCUKTAN 1’İ AÇLIKLA KARŞI KARŞIYA



TÜİK’in araştırmalarına nazaran, Türkiye nüfusunun 22 milyon 738 bini çocuklardan oluşuyor. Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü’nün (OECD) son bilgilerine göre çocuk yoksulluğu konusunda üye ülkelerin ortalaması yüzde 12,8 olarak açıklanırken, Türkiye’de bu oran yüzde 20’nin üzerinde bulunuyor, yani 10 çocuktan 2’si “yoksulluk” yaşıyor. Derin Yoksulluk Ağı’nın araştırmalarında ise Türkiye’de her 5 çocuktan 1’i açlıkla karşı karşıya.

Edirne’de Öğrenci Veli Derneği’nin (Veli-Der) ve öğretmenlerin talebiyle okullarda ‘temiz su projesi’ hayata geçirildi. Edirne Valiliği ve Edirne Belediyesi’nin ortak çalışmasıyla kent merkezinde bulunan biroldukca okula su sebili yerleştirildi. Veli-Der Edirne Şube Lideri ve öğretmen Benay Gürsel, okulda şahit olduğu derin yoksulluktan kelam ederken, kentte bir fazlaca okula yerleştirilen su arıtıcılarının çocuklar ve aileler için değerini anlattı.

‘ÇOCUKLARIN KARŞISINDA SU İÇMEYİ BIRAKTIK’

30 yıllık öğretmen olan Benay Gürsel, öncesinden öğretmenlerin öğrencilere epeyce daha fazla yardımcı olabildiğini lakin son senelerda yaşanan ekonomik kriz niçiniyle durumun ‘işin ortasından çıkılamaz’ hale geldiğini söylemiş oldu. “Okulda vakit zaman yoksullukla karşılaşırdım lakin şu an epey derinleşti. O çocukların acıları, gözlerindeki açlıklar, o çocuklar aç yahu aç… ‘Karnım doymuyor’ diyor, su alamadığını fark edip tuvaletten su içtiğine şahit oluyorsun, bunları görmezden gelemezsin” diyen Gürsel, şöyleki devam etti:

“Biz öğretmenler önce nöbetçiyken iki, üç öğrencimize köfte ekmek ısmarlardık. Artık ısmarlamıyorum. Ben okulda bu biçimde şeyler yemekten utanır hale geldim, o çocuk gorecek diye yiyemiyorum. Sınıfta susayan öğrencilere su alırdık, artık onların karşısında su içmeyi bıraktık. Utanıyor insan. Cebindeki para ile ne alabiliyorsun ne de onlara su ısmarlayabiliyorsun.”


‘ANNE, SU PARASI VERMEKTEN KURTULDUM’

Edirne’de biroldukça okula yerleştirilen su arıtıcılarının çocukların mutluluğuyla karşılandığını söyleyen Gürsel, “Su hayatın temel kaynağı. Yemekten epey daha değerli. Aç kalabilirsin lakin çocuk susuz ne kadar kalabilir? Etraftaki velilerin konuşmasını duyuyoruz ‘anne su parası vermekten kurtuldum’ diyen çocuklar var” diyerek, projenin gelişmeninden şöyleki bahsetti:

“Geçtiğimiz senelerda su 25 kuruştu. Son devirde 3 liraya yükseldi. Çocukların su içemediğine şahit oldum. Kantincilerle konuştum, ‘Su alımı epey azaldı’ denildi. Çocuklara sordum, ‘Evden getiriyoruz, tuvaletten içiyoruz ya da meskene gidene kadar bekliyoruz’ dediler. Birtakım görüşmeler kararında okullara su sebillere yerleştirdik. İşin açıkçası kanayan bir yara var. Bizim yaptıklarımız güzelleştirmek değil, yara bandı yapmak. Aslında bunları herkes biliyor lakin tahlil noktasında adım atılmıyor.”

Veli-Der Edirne Şube Lideri, öğretmen Benay Gürsel

‘ÇOCUK MESKENE YEMEK YEMEK İÇİN GİDİYOR, GERİ DÖNMÜYOR’

Devlet okullarında her çocuğun temel gereksinimlerinin karşılanması gerektiğini tabir eden Gürsel, kelamlarını şu tabirlerle sürdürdü:

“Okulda öğün zaruriliği olmalı. Hem zarurî eğitim diyorsunuz birebir vakitte yemek vermiyorsunuz. 25 lira bir tost, 7 lira bir ayran. Hangi çocuk sabah 8.30’dan akşam 16.30’da kadar bu beslenmeyle durabilir? esasen gerçek dürüst kahvaltı yapmadan konuttan çıkıyorlar. Bizde devamsızlıklar fazlaca arttı, çocuk meskene yemek yemek için gidiyor, geri dönmüyor. Aileleri onları geçindiremediği için çalışmak zorunda kalıyorlar. ‘Hocam lakin ben çalıştığımda karnım doyuyor’ diyenler var.”