Ocak için kuru mu? “Ayık meraklı” için yeni çubuklar
Altı yıl önce içmeyi bıraktım. Gözden kaçırmadığım pek çok şey var: akşamdan kalmalar, boş çek hesapları, metroda kusma.
Sonra özlediğim şeyler var: bir barın keyifsiz ihtişamı, bir kokteyl salonunun sığ ihtişamı ve yeni insanlarla tanışıp yeni arkadaşlar edinebilmemin göreceli kolaylığı. Ayrıca bardan bara sürünen bir gecenin bazen sunduğu rastgeleliği, kendiliğindenliği ve eksantrik karakterleri de özlüyorum.
Neyse ki, son yıllarda yeni nesil alkolsüz barlar, dans partileri ve “ayık derecede meraklı” etkinlikler ortaya çıktı. Daha az içtikleri ve alkolsüz alternatif bir gece hayatı aradığı söylenen Millennials ve Zoomers’a hitap ediyorlar.
Kuru Ocak ayının şerefine, bu ay uzun bir hafta sonunu New York şehrinin yeni kokteyl salonlarını ve alkolsüz pop-up partilerini keşfederek geçirdim.
İlk durağım, Brooklyn’in Williamsburg bölgesinde, alkolsüz şişelenmiş kokteyller markası olan Curious Elixirs’in kulüp binası olarak hizmet veren üç odalı bir ortak olan Club Curious’du. Club Curious özel etkinlikler düzenledi ama bu gece halka açık ilk etkinlikti.
Loş ışıklı odada ev yapımı çeşitler yerken yaklaşık 40 konuk toplandı. Bar, Old-Fashioned, Painkillers ve French 75s gibi klasik içeceklerden ilham alan sekiz alkolsüz kokteyl sunuyordu. Sipariş verdim “Hayır. 8” bir Amara’yı şık bir şekilde taklit etmek için tasarlanmıştı ve Mısır Ölüler Kitabı’nın bir nüshasını karıştıran iki tonlu bir bob ile genç bir kadının yanında oturuyordu.
Jason Suran adlı bir mentalist, iki izleyicinin ölen evcil hayvanını başarıyla adlandırdığı bir tanesi de dahil olmak üzere sihir numaraları yaptı. Ardından mumlar yakıldı ve markanın sahibi 42 yaşındaki JW Wiseman, 41 yaşındaki arkadaşı Eli Kim ile birlikte doğaçlama bir müzik seti için küçük sahneye çıktı.
Onlar doğarken, profesyonel bir akordeoncu ve matematikçi olan 42 yaşındaki Benjamin Ickies ile sohbet ettim ve beni bir arkadaşımın Austin’deki “çok eşli ateş dansçıları topluluğu” hakkında hikayelerle eğlendirdi.
Bir noktada bir içki almak için ayağa kalktım ve barmenin sahnede mırıldanmak için görevinden ayrıldığını gördüm. Saat 23.00’e kadar kalabalık bir avuç kadar azaldı, ama ben ayrılmadan önce, Bay Wiseman bana ertesi gece Williamsburg’daki Butler Cafe’de düzenlenecek olan Third Place Bar adlı alkolsüz bir gezici partiden bahsetti.
18:30’da üçüncü yere geldim. Tadı acı Shirley Temple gibi olan bir Aperol spritzinin bir versiyonu olan bir Spritz Spritz sipariş ettikten sonra, Sober Black Girls Club’ın diğer üyeleriyle tanışan 39 yaşındaki Jeanette Hanna ile sohbet ettim. New York’ta bulunan bir sosyal destek grubu.
Jeanette ve benim Wisconsin’de yaşadığımız, Minnesota’da üniversiteye gittiğimiz ve Ortabatı’nın yukarı kesimlerindeki arkadaşlarınıza içkiyi bırakmalarını söylemenin kaprislerine aşina olduğumuz ortaya çıktı. Numaraları değiş tokuş ettik ve başka bir ayık barda buluşmak için gevşek planlar yaptık. Herhangi bir bar konuşmasında olduğu gibi, planı biraz tuzlu kabul ettim.
Gündüzleri veri mühendisi olan 37 yaşındaki etkinlik sunucusu Sam Bail, konukları deri bir mini etek ve metal kravatlı bir tişörtle karşıladı. Yumuşak krakerleri açarken ve hediye çantalarıyla dolu bir masayı düzeltirken, buranın ne kadar parlak ve neşeli olduğundan şikayet etti.
Kendini “eski bir serseri” olarak tanımlayan Bayan Bail, “Çok güzel, çok parlak” dedi ve “daha bulanık” kalıcı bir yuva aradığını da sözlerine ekledi. “Korkunç banyolar istiyorum.”
Bir sonraki durağım olan West Village’daki Hudson Caddesi’nde alkolsüz likör satan lüks bir butik olan Sèchey’in hayranı olmazdı. Dry Ocak onuruna, Absence of Proof adlı alkolsüz bir pop-up bar bu ay orada partilere ev sahipliği yapıyor. Parti, geçen yıl bir reklamcı yöneticisi olan 25 yaşındaki Elizabeth Gascione tarafından “içkiyi bir gece, bir ay veya ömür boyu bırakanlar için” kuruldu.
1920’lerden kalma bir içkiden sonra modellenen ve antikalar, püsküllü masa lambaları ve süslü cam panelli eski bir piyano ile dolu olan bodrum salonuna götürülmeden önce annesi bana plastik bir Prima Pavé Rosé Brut flüt verdi.
İyi giyimli genç profesyonellerden oluşan kalabalık, liçi martini ve diğer ısmarlama alkolsüz kokteyller ısmarladı, fotoğraflar için poz verdi ve ara sıra Lily Allen’ın “Smile” ve MIA’nın “Paper Planes” gibi 2000’lerin sonlarının hit şarkıları eşliğinde dans etti.
Kız arkadaşının ailesiyle birlikte Queens’te yaşayan MBA öğrencisi 28 yaşındaki Mitchel Raudat, “Keşke evimde böyle partiler verecek kadar param olsaydı,” dedi.
Sechèy’den, sakinleştirici özelliklere sahip olduğu söylenen bir Güney Pasifik bitkisinden yapılan kava kökü çayında uzmanlaşmış, 2020’de Williamsburg’da açılan alkolsüz bir bar olan Kava Social’a son bir ziyaret için zamanında ayrıldım.
Aydınlık, havadar ve açık, parlak bir şekilde boyanmış zemini ve geniş oturma alanıyla, bir kokteyl barından çok bir ortak çalışma alanı gibi hissettirdi. 35 yaşındaki barmen Gerry Lange, bir saat önceki büyük bir koşuşturmayı kaçırdığımı, ancak saat 23:00’e kadar çeşitli yaşlardan birkaç düzine insanın hala masa oyunları oynadığını, dizüstü bilgisayarlarda sohbet edip yazı yazdığını söyledi.
Sıradan bir fotoğrafçı olan 26 yaşındaki Julian Foglietti masadan masaya atladı. Sekiz ay önce Ohio’dan New York’a taşındı ve geleneksel bir barın dışında arkadaşlar edinmek için haftada birkaç kez Kava Social’a katıldı. “Gerçekten şehirdeki tüm sosyal hayatımın temeli oldu” dedi.
Barmenden bir tavsiye istedim ve tutku meyvesi çayı ve genellikle ruh halini iyileştirici olarak kullanılan, düzenlenmemiş bir bitkisel takviye olan kratom ile yapılan bir kokteyl olan Passion Twist verildi. İçeceğin tadı bana vişneli öksürük şurubu gibi geldi ama kendime Kratom’un da alkol gibi sonradan kazanılmış bir tat olabileceğini hatırlattım. Mağaza kapanmadan hemen önce boşalttığım geleneksel bir kase sıcak kava ile kovaladım.
Pazar öğleden sonra şehirdeki en yeni içki barlarından biri olan Hekate’ye gittim. Doğu Köyü’ndeki B Bulvarı’nda yer alan otel, teneke tavanları, antika porselen dolapları ve yıpranmış parke zeminleri ile cadıların çay salonu gibi hissettiriyor. Üçüncü sırada tanıştığım kadın Jeanette’in bizimle takılmak için yarı pişmiş planımızı gerçekleştirmesi beni şaşırttı ve sevindirdi.
Saat 16:00 civarında vardığımızda uzun ve dar bar eklektik bir kalabalıkla doluydu. İki kır saçlı kadın bir masada oturmuş çay eşliğinde sohbet ediyorlardı. Kendini “aşırı derecede meraklı” olarak tanımlayan 30’lu yaşlarında bir kadının yanına oturduk.
Sahte bir sangria ısmarladım, Jeanette’in “Şifacı” adında mor bir kokteyli vardı ve ikimiz de kahverengi tavus kuşu desenli bir atkı ve rimel takan 31 yaşındaki Matthew Collura’dan tarot falı baktırdık.
Ben okurken Bay Collura İlahi Işık kartını çevirdiğinde nefesi kesildi. “Ne zaman bu kart çıksa, gidip bir sigara içmem gerekiyor” dedi.
Aslında, ön kapıdan dışarı fırladı ve okumayı bitirmek için bara dönmeden önce bir elektronik sigaradan birkaç vuruş aldı. “Ne yaptığınızı bilmiyorum,” dedi kartları göstererek, “ama her ne ise, çok güçlü.”
Altı yıl önce içmeyi bıraktım. Gözden kaçırmadığım pek çok şey var: akşamdan kalmalar, boş çek hesapları, metroda kusma.
Sonra özlediğim şeyler var: bir barın keyifsiz ihtişamı, bir kokteyl salonunun sığ ihtişamı ve yeni insanlarla tanışıp yeni arkadaşlar edinebilmemin göreceli kolaylığı. Ayrıca bardan bara sürünen bir gecenin bazen sunduğu rastgeleliği, kendiliğindenliği ve eksantrik karakterleri de özlüyorum.
Neyse ki, son yıllarda yeni nesil alkolsüz barlar, dans partileri ve “ayık derecede meraklı” etkinlikler ortaya çıktı. Daha az içtikleri ve alkolsüz alternatif bir gece hayatı aradığı söylenen Millennials ve Zoomers’a hitap ediyorlar.
Kuru Ocak ayının şerefine, bu ay uzun bir hafta sonunu New York şehrinin yeni kokteyl salonlarını ve alkolsüz pop-up partilerini keşfederek geçirdim.
İlk durağım, Brooklyn’in Williamsburg bölgesinde, alkolsüz şişelenmiş kokteyller markası olan Curious Elixirs’in kulüp binası olarak hizmet veren üç odalı bir ortak olan Club Curious’du. Club Curious özel etkinlikler düzenledi ama bu gece halka açık ilk etkinlikti.
Loş ışıklı odada ev yapımı çeşitler yerken yaklaşık 40 konuk toplandı. Bar, Old-Fashioned, Painkillers ve French 75s gibi klasik içeceklerden ilham alan sekiz alkolsüz kokteyl sunuyordu. Sipariş verdim “Hayır. 8” bir Amara’yı şık bir şekilde taklit etmek için tasarlanmıştı ve Mısır Ölüler Kitabı’nın bir nüshasını karıştıran iki tonlu bir bob ile genç bir kadının yanında oturuyordu.
Jason Suran adlı bir mentalist, iki izleyicinin ölen evcil hayvanını başarıyla adlandırdığı bir tanesi de dahil olmak üzere sihir numaraları yaptı. Ardından mumlar yakıldı ve markanın sahibi 42 yaşındaki JW Wiseman, 41 yaşındaki arkadaşı Eli Kim ile birlikte doğaçlama bir müzik seti için küçük sahneye çıktı.
Onlar doğarken, profesyonel bir akordeoncu ve matematikçi olan 42 yaşındaki Benjamin Ickies ile sohbet ettim ve beni bir arkadaşımın Austin’deki “çok eşli ateş dansçıları topluluğu” hakkında hikayelerle eğlendirdi.
Bir noktada bir içki almak için ayağa kalktım ve barmenin sahnede mırıldanmak için görevinden ayrıldığını gördüm. Saat 23.00’e kadar kalabalık bir avuç kadar azaldı, ama ben ayrılmadan önce, Bay Wiseman bana ertesi gece Williamsburg’daki Butler Cafe’de düzenlenecek olan Third Place Bar adlı alkolsüz bir gezici partiden bahsetti.
18:30’da üçüncü yere geldim. Tadı acı Shirley Temple gibi olan bir Aperol spritzinin bir versiyonu olan bir Spritz Spritz sipariş ettikten sonra, Sober Black Girls Club’ın diğer üyeleriyle tanışan 39 yaşındaki Jeanette Hanna ile sohbet ettim. New York’ta bulunan bir sosyal destek grubu.
Jeanette ve benim Wisconsin’de yaşadığımız, Minnesota’da üniversiteye gittiğimiz ve Ortabatı’nın yukarı kesimlerindeki arkadaşlarınıza içkiyi bırakmalarını söylemenin kaprislerine aşina olduğumuz ortaya çıktı. Numaraları değiş tokuş ettik ve başka bir ayık barda buluşmak için gevşek planlar yaptık. Herhangi bir bar konuşmasında olduğu gibi, planı biraz tuzlu kabul ettim.
Gündüzleri veri mühendisi olan 37 yaşındaki etkinlik sunucusu Sam Bail, konukları deri bir mini etek ve metal kravatlı bir tişörtle karşıladı. Yumuşak krakerleri açarken ve hediye çantalarıyla dolu bir masayı düzeltirken, buranın ne kadar parlak ve neşeli olduğundan şikayet etti.
Kendini “eski bir serseri” olarak tanımlayan Bayan Bail, “Çok güzel, çok parlak” dedi ve “daha bulanık” kalıcı bir yuva aradığını da sözlerine ekledi. “Korkunç banyolar istiyorum.”
Bir sonraki durağım olan West Village’daki Hudson Caddesi’nde alkolsüz likör satan lüks bir butik olan Sèchey’in hayranı olmazdı. Dry Ocak onuruna, Absence of Proof adlı alkolsüz bir pop-up bar bu ay orada partilere ev sahipliği yapıyor. Parti, geçen yıl bir reklamcı yöneticisi olan 25 yaşındaki Elizabeth Gascione tarafından “içkiyi bir gece, bir ay veya ömür boyu bırakanlar için” kuruldu.
1920’lerden kalma bir içkiden sonra modellenen ve antikalar, püsküllü masa lambaları ve süslü cam panelli eski bir piyano ile dolu olan bodrum salonuna götürülmeden önce annesi bana plastik bir Prima Pavé Rosé Brut flüt verdi.
İyi giyimli genç profesyonellerden oluşan kalabalık, liçi martini ve diğer ısmarlama alkolsüz kokteyller ısmarladı, fotoğraflar için poz verdi ve ara sıra Lily Allen’ın “Smile” ve MIA’nın “Paper Planes” gibi 2000’lerin sonlarının hit şarkıları eşliğinde dans etti.
Kız arkadaşının ailesiyle birlikte Queens’te yaşayan MBA öğrencisi 28 yaşındaki Mitchel Raudat, “Keşke evimde böyle partiler verecek kadar param olsaydı,” dedi.
Sechèy’den, sakinleştirici özelliklere sahip olduğu söylenen bir Güney Pasifik bitkisinden yapılan kava kökü çayında uzmanlaşmış, 2020’de Williamsburg’da açılan alkolsüz bir bar olan Kava Social’a son bir ziyaret için zamanında ayrıldım.
Aydınlık, havadar ve açık, parlak bir şekilde boyanmış zemini ve geniş oturma alanıyla, bir kokteyl barından çok bir ortak çalışma alanı gibi hissettirdi. 35 yaşındaki barmen Gerry Lange, bir saat önceki büyük bir koşuşturmayı kaçırdığımı, ancak saat 23:00’e kadar çeşitli yaşlardan birkaç düzine insanın hala masa oyunları oynadığını, dizüstü bilgisayarlarda sohbet edip yazı yazdığını söyledi.
Sıradan bir fotoğrafçı olan 26 yaşındaki Julian Foglietti masadan masaya atladı. Sekiz ay önce Ohio’dan New York’a taşındı ve geleneksel bir barın dışında arkadaşlar edinmek için haftada birkaç kez Kava Social’a katıldı. “Gerçekten şehirdeki tüm sosyal hayatımın temeli oldu” dedi.
Barmenden bir tavsiye istedim ve tutku meyvesi çayı ve genellikle ruh halini iyileştirici olarak kullanılan, düzenlenmemiş bir bitkisel takviye olan kratom ile yapılan bir kokteyl olan Passion Twist verildi. İçeceğin tadı bana vişneli öksürük şurubu gibi geldi ama kendime Kratom’un da alkol gibi sonradan kazanılmış bir tat olabileceğini hatırlattım. Mağaza kapanmadan hemen önce boşalttığım geleneksel bir kase sıcak kava ile kovaladım.
Pazar öğleden sonra şehirdeki en yeni içki barlarından biri olan Hekate’ye gittim. Doğu Köyü’ndeki B Bulvarı’nda yer alan otel, teneke tavanları, antika porselen dolapları ve yıpranmış parke zeminleri ile cadıların çay salonu gibi hissettiriyor. Üçüncü sırada tanıştığım kadın Jeanette’in bizimle takılmak için yarı pişmiş planımızı gerçekleştirmesi beni şaşırttı ve sevindirdi.
Saat 16:00 civarında vardığımızda uzun ve dar bar eklektik bir kalabalıkla doluydu. İki kır saçlı kadın bir masada oturmuş çay eşliğinde sohbet ediyorlardı. Kendini “aşırı derecede meraklı” olarak tanımlayan 30’lu yaşlarında bir kadının yanına oturduk.
Sahte bir sangria ısmarladım, Jeanette’in “Şifacı” adında mor bir kokteyli vardı ve ikimiz de kahverengi tavus kuşu desenli bir atkı ve rimel takan 31 yaşındaki Matthew Collura’dan tarot falı baktırdık.
Ben okurken Bay Collura İlahi Işık kartını çevirdiğinde nefesi kesildi. “Ne zaman bu kart çıksa, gidip bir sigara içmem gerekiyor” dedi.
Aslında, ön kapıdan dışarı fırladı ve okumayı bitirmek için bara dönmeden önce bir elektronik sigaradan birkaç vuruş aldı. “Ne yaptığınızı bilmiyorum,” dedi kartları göstererek, “ama her ne ise, çok güçlü.”