New York’taki işverenler göçmenleri işe almak konusunda istekli. Yapamazsın.
Yüzlerce yeni göçmenin New York City’den otobüslerle kuzeye gönderildiği Albany, New York’un dışında David Buicko, kendisinin ve diğer işverenlerin karşı karşıya olduğu işgücü sıkıntısına bariz bir çözüm görüyor.
Schenectady merkezli bir geliştirici olan Galesi Group’un başkanı Bay Buicko, potansiyel işçilerin hâlâ düzenleyici onay beklediğini belirterek, “Yarın muhtemelen 20 kişiyi işe alırım” dedi. “Bir boşluğu dolduramamamız çılgınlık, nüfus artışımız yok ve sadece getirdiğimiz insanlar var ve onlar da hiçbir şey yapmadan oturuyorlar.”
Bay Buicko yalnız değil. Eyalet genelinde irili ufaklı pek çok işveren, yeni sığınmacıları işe alma konusundaki ezici istekliliğini dile getirdi; Göçmenler çalışmaya daha da istekli.
Ancak iki tarafı bir araya getirmek göründüğünden çok daha zor.
Federal politika uyarınca, göçmenlerin sığınma talebinde bulunduktan 180 gün sonrasına kadar çalışma izni almaları yasaklanıyor; bu süreç aylarca birikmiş işlere yol açtı ve hem ekonomiyi hem de seçilmiş politikacıları, özellikle de çiftliklerin bulunduğu Kuzey New York eyaletinde hüsrana uğrattı. küçük kırsal kasabalar, sık sık sorun yaşayan Erie Kanalı kasabalarıyla karışıyor.
Kongre 180 gün politikasını değiştirme konusunda isteksiz görünüyordu; Başkan Biden, bazı sığınmacıların çalışma iznine daha erken başvurmalarına olanak sağlamak için başka adımlar atıp atmayacağını belirtmedi.
Yaklaşık 110.000 sığınmacının güney sınırından New York şehrine akını, her yerdeki Demokratlar için lojistik, mali ve siyasi sorunlara yol açtı; özellikle de normalde liberal olan eyaletin liderlerini böldüğü ve onları Bay Trump’la anlaşmazlığa düşürdüğü New York’ta. Biden.
Göçmenleri taşıyan otobüslerin Cumhuriyetçilerin kontrolündeki eyaletlerden geldiği California ve valinin ve federal seçilmiş yetkililerin Biden yönetiminden kararlı eylem talep ettiği Massachusetts gibi masmavi yerleşim bölgeleri de dahil olmak üzere, ülke genelinde aynı gerilimler görülüyor.
Bu talepler özel sektör tarafından da güçlendirildi: Geçen ayın sonlarında, aralarında JPMorgan Chase’ten Jamie Dimon’un da bulunduğu 120’den fazla iş dünyası lideri, Bay Biden’a çalışma izinlerini hızlandırması yönünde çağrıda bulunan bir mektup gönderdi.
Aynı düşünce, New York eyaletindeki topluluklardaki iş dünyası liderleri tarafından da paylaşılıyor; burada onlarca yıldır süren dış göç nedeniyle iş gücü yavaş yavaş tükeniyor; bu eğilim, pandemi tarafından sıklıkla hızlanan ve daha da kötüleşen bir eğilim.
Şu anda Büyük Rochester Ticaret Odası’na liderlik eden eski vali yardımcısı Robert Duffy, şehrinde çoğu peyzaj, imalat ve konaklama gibi hizmet endüstrilerinde olmak üzere yaklaşık 6.000 açık iş olduğunu tahmin ediyor. Bazı fabrika ve restoranların iş gücü sıkıntısı nedeniyle çalışma saatlerini kısalttığını kaydetti.
“Eğer çalışmak istiyorsanız ve çok çalışmaya istekliyseniz” dedi, “fırsatlar var.”
Turist dostu Adirondack kasabası Lake George’da manzara büyük ölçüde aynı. Halihazırda H2B geçici işçi vizesi alan büyük bir sezonluk, yabancı uyruklu işgücünü istihdam etmektedir. Lake George Bölge Ticaret Odası genel müdürü Gina Mintzer, “Hedefimiz uluslararası bir iş gücüyle çalışmak” dedi. “Göçmenler için kesinlikle iş var.”
Bununla birlikte, yeni göçmenlerin işe alınmasına karşı hem kişisel hem de politik bir direnç söz konusudur. New York’un kuzeyinde bir mandıra çiftçisi olan Ray Dykeman, uzun süredir ineklerini besleyen, ahırlarını temizleyen ve kalbine giden göçmen işçiler olmadan işini yürütemeyeceğini itiraf etti.
Bay Dykeman, “Onlar kesinlikle olağanüstü” dedi. “Onlar arkadaş ve aile.”
Ancak yakın zamanda gelen bir grup sığınmacıyı kabul edip etmeyeceği sorulduğunda Bay Dykeman şüpheci olduğunu ifade etti.
“Az önce getirdikleri bir grup insana şans vermek ister miyim?” dedi. “HAYIR.”
Belediye Başkanı Eric Adams’ın bu hafta New York City’nin çöküşüne yol açabileceği konusunda uyardığı mülteci krizi de seçmenleri benzer şekilde alarma geçirdi: Yakın zamanda yapılan bir Siena Koleji anketi, beş New Yorkludan dördünün göçmen sorununu ciddi bir sorun olarak gördüğünü ya da çok ciddi bir sorun olarak gördüğünü ortaya çıkardı. . Çoğunluk, yetkililerin eyalete “girişi yavaşlatmak” için çalışmaları gerektiğini öne sürüyor.
Albany’nin batısındaki bir bölgeyi temsil eden Temsilci Chris Tague, kendi bölgesindeki birçok çiftçinin eyaletin tarım endüstrisine düşman oldukları için Demokrat milletvekillerine karşı kin beslediğini söyledi.
Eski bir mandıra çiftçisi olan Bay Tague, “Hükümet bizim için düzenlemelerle uğraşmamızı ve bunlara uymamızı çok zorlaştırıyor ve şimdi birdenbire bu insanları üzerimize atmak istiyorlar” dedi ve şunu ekledi: “Onlar bize gelip tag kurtarma işlemini yapalım.”
New York City’de işgücü piyasasının görünümü karmaşık ve Kovid’deki düzensiz iyileşme nedeniyle istikrarsız; Şehrin işsizlik oranı ulusal ortalamanın üzerinde kalmaya devam ediyor ve özellikle de siyahi vatandaşlar arasında salgın öncesine göre hala yüksek.
Ancak restoranlar gibi şehrin bazı ekonomileri yeniden canlandı ve salgın öncesi istihdam seviyelerine geri döndü. Evde sağlık hizmetleri patlayıcı bir büyüme yaşadı: Devlet verilerine göre bugün şehirde pandemi öncesine göre 57.000 daha fazla evde sağlık yardımcısı var.
Otel işçileri sendikası Otel ve Oyun Ticareti Konseyi başkanı Richard Maroko, turizmin de büyük ölçüde toparlandığını söyledi.
Bay Maroko, “Ülke genelinde çaresizce işçilere ihtiyaç duyan bir sektör ve çaresizce iş arayan potansiyel bir işgücü var” dedi. “Ve onları birbirlerinin sorunlarını çözmekten alıkoyan tek şey göçmen istihdamına yönelik federal kısıtlamalardır.”
Shake Shack’i kurmasıyla tanınan Danny Meyer gibi restoran işletmecileri, hızlandırılmış çalışma izinleri çağrısında Belediye Başkanı Adams ve Vali Kathy Hochul’un yanında yer aldı. Restoranların aşçı, bulaşıkçı ve otobüs şoförü bulmakta zorlandığını söylediler. Göçmenler uzun süredir sektörün omurgasını oluşturuyor ve İngilizce becerisi veya önceden deneyim gerektirmeyen işleri dolduruyorlar. Çoğu zaman yasadışı olarak faaliyet gösteriyorlar ve bu da sahipleri için yasal riskler oluşturabiliyor.
“Bir ticaret grubu olan New York City Hospitality Alliance’ın genel müdürü Andrew Rigie, “Restoran sahipleri onları işe almaya istekli ancak bunu yasal olarak yapmak istiyorlar” dedi. “Açıkçası mevcut pozisyonları dolduracak yeterli sayıda Amerikalı yok ve sığınma talebinde bulunan göçmenler çalışmak istiyor.”
Diğer iş dünyası liderleri de aynı görüşteydi. Bay Biden’a mektubu düzenleyen iş grubu New York City Ortaklığı’nın başkanı Kathy Wylde, krizin “sadece insani bir kriz değil, aynı zamanda ülkenin mali ve ekonomik durumuna yönelik gerçek bir tehdit haline geldiği bir noktaya ulaştığını” söyledi. şehir.” Durum.”
Bazıları açık sözlüydü. New York Eyaleti İş Konseyi’nin genel müdürü Heather Briccetti Mulligan, “Bu çok aptalca” dedi. “Yani, çalışmak istediklerinde otel odalarında oturmaları için onlara para ödüyoruz. İnsanlara ihtiyaç duyan işlerimiz var ama onları bir araya getiremiyoruz.”
Çalışma izinleri olmadan birçok yeni sığınmacı, düşük ücretlere ve sömürüye karşı daha savunmasız olabilecekleri sözde kayıt dışı ekonomide iş ve kayıt dışı istihdam arıyor. İşverenler, uygun çalışma izinleri olmayan kişileri işe aldıkları için para cezasına çarptırılabiliyor ancak uygulama nispeten gevşek.
39 yaşındaki Jorge Rodríguez, geçen yıl Darien Gap olarak bilinen Kolombiya ile Panama arasındaki kötü şöhretli ormanda yürüyüş yaptıktan sonra cebinde 100 dolarla Maracay, Venezuela’daki evinden Manhattan’a geldi. O zamandan beri inşaatta tuhaf işler bulabildi, çalışmak için Staten Island’a gidip yeni parke zeminler döşedi, dolaplar inşa etti veya yüzme havuzları inşa etti.
Günde yaklaşık 150 dolar kazanıyor; bu da evine para göndermeye ve New Lots, Brooklyn’de bir oda kiralamaya yetecek kadar. Yine de yasal olarak daha fazla çalışmak istiyor.
“Çalışma kağıtları olmadan fazla büyüyemezsiniz” dedi. “Bazen size daha iyi bir şey teklif ettiklerinde ya da iş ararken evraklar isterler ve onlar olmadan insanlar istismar edilir.”
Geçtiğimiz ayın sonlarında Bayan Hochul, New York Tarım Bürosu’nun desteklediği bir fikir olan tarımsal iş fırsatlarını öne sürerek New York eyaletindeki göçmen vakalarının ele alınmasına yardımcı olmak için 36 milyon dolar harcayacağını söyledi ve bunun “geçici bir grup” olduğunu belirtti. ” Washington’da çözülmesi gereken daha büyük bir soruna yardımcı olun.”
Bu fikir, Kolombiya’nın Bogotá kentindeki bir ortaokulda fizik ve matematik öğretmeni olan ve uyuşturucu ticareti yapan bir çeteden ABD’ye kaçan 40 yaşındaki Gregorio Velasco gibi insanlara hâlâ çekici gelebilir. Şu anda gayri resmi olarak şehirde çalışıyor ve çiftlikte bir iş için iç bölgelere taşınmayı düşündüğünü söylüyor.
“Aslen taşralıyım ve inek sağmayı ve toprağı sürmeyi biliyorum” dedi ve Randall Adası’nda kaldığı geçici çadır barınağını bırakmak istediğini ekledi. “Şehirdeki tüm risklere maruz kalacağım bir teslimat işindense, sahada daha kalıcı bir işi tercih ederim.”
Bay Dykeman ise Albany’nin yaklaşık 40 mil batısındaki çiftliğinde göçmen işçilerle derin bir bağ hissettiğini, burada işçilerin sağım yapmadıkları ve hayvanlarını beslemedikleri zamanlarda kullanabilecekleri bir futbol sahası inşa ettiğini söylüyor. Diğer çiftçilerin sığınmacıları işe alıp almayacaklarından emin olmadığını ancak kararını vermiş gibi göründüğünü söylüyor.
“Bu benim işime yaramayacak” dedi. “Orada bulduğum insanlarla kalmak istiyorum.”
Raul Vilchis, New York City’den gelen haberlere katkıda bulundu.
Yüzlerce yeni göçmenin New York City’den otobüslerle kuzeye gönderildiği Albany, New York’un dışında David Buicko, kendisinin ve diğer işverenlerin karşı karşıya olduğu işgücü sıkıntısına bariz bir çözüm görüyor.
Schenectady merkezli bir geliştirici olan Galesi Group’un başkanı Bay Buicko, potansiyel işçilerin hâlâ düzenleyici onay beklediğini belirterek, “Yarın muhtemelen 20 kişiyi işe alırım” dedi. “Bir boşluğu dolduramamamız çılgınlık, nüfus artışımız yok ve sadece getirdiğimiz insanlar var ve onlar da hiçbir şey yapmadan oturuyorlar.”
Bay Buicko yalnız değil. Eyalet genelinde irili ufaklı pek çok işveren, yeni sığınmacıları işe alma konusundaki ezici istekliliğini dile getirdi; Göçmenler çalışmaya daha da istekli.
Ancak iki tarafı bir araya getirmek göründüğünden çok daha zor.
Federal politika uyarınca, göçmenlerin sığınma talebinde bulunduktan 180 gün sonrasına kadar çalışma izni almaları yasaklanıyor; bu süreç aylarca birikmiş işlere yol açtı ve hem ekonomiyi hem de seçilmiş politikacıları, özellikle de çiftliklerin bulunduğu Kuzey New York eyaletinde hüsrana uğrattı. küçük kırsal kasabalar, sık sık sorun yaşayan Erie Kanalı kasabalarıyla karışıyor.
Kongre 180 gün politikasını değiştirme konusunda isteksiz görünüyordu; Başkan Biden, bazı sığınmacıların çalışma iznine daha erken başvurmalarına olanak sağlamak için başka adımlar atıp atmayacağını belirtmedi.
Yaklaşık 110.000 sığınmacının güney sınırından New York şehrine akını, her yerdeki Demokratlar için lojistik, mali ve siyasi sorunlara yol açtı; özellikle de normalde liberal olan eyaletin liderlerini böldüğü ve onları Bay Trump’la anlaşmazlığa düşürdüğü New York’ta. Biden.
Göçmenleri taşıyan otobüslerin Cumhuriyetçilerin kontrolündeki eyaletlerden geldiği California ve valinin ve federal seçilmiş yetkililerin Biden yönetiminden kararlı eylem talep ettiği Massachusetts gibi masmavi yerleşim bölgeleri de dahil olmak üzere, ülke genelinde aynı gerilimler görülüyor.
Bu talepler özel sektör tarafından da güçlendirildi: Geçen ayın sonlarında, aralarında JPMorgan Chase’ten Jamie Dimon’un da bulunduğu 120’den fazla iş dünyası lideri, Bay Biden’a çalışma izinlerini hızlandırması yönünde çağrıda bulunan bir mektup gönderdi.
Aynı düşünce, New York eyaletindeki topluluklardaki iş dünyası liderleri tarafından da paylaşılıyor; burada onlarca yıldır süren dış göç nedeniyle iş gücü yavaş yavaş tükeniyor; bu eğilim, pandemi tarafından sıklıkla hızlanan ve daha da kötüleşen bir eğilim.
Şu anda Büyük Rochester Ticaret Odası’na liderlik eden eski vali yardımcısı Robert Duffy, şehrinde çoğu peyzaj, imalat ve konaklama gibi hizmet endüstrilerinde olmak üzere yaklaşık 6.000 açık iş olduğunu tahmin ediyor. Bazı fabrika ve restoranların iş gücü sıkıntısı nedeniyle çalışma saatlerini kısalttığını kaydetti.
“Eğer çalışmak istiyorsanız ve çok çalışmaya istekliyseniz” dedi, “fırsatlar var.”
Turist dostu Adirondack kasabası Lake George’da manzara büyük ölçüde aynı. Halihazırda H2B geçici işçi vizesi alan büyük bir sezonluk, yabancı uyruklu işgücünü istihdam etmektedir. Lake George Bölge Ticaret Odası genel müdürü Gina Mintzer, “Hedefimiz uluslararası bir iş gücüyle çalışmak” dedi. “Göçmenler için kesinlikle iş var.”
Bununla birlikte, yeni göçmenlerin işe alınmasına karşı hem kişisel hem de politik bir direnç söz konusudur. New York’un kuzeyinde bir mandıra çiftçisi olan Ray Dykeman, uzun süredir ineklerini besleyen, ahırlarını temizleyen ve kalbine giden göçmen işçiler olmadan işini yürütemeyeceğini itiraf etti.
Bay Dykeman, “Onlar kesinlikle olağanüstü” dedi. “Onlar arkadaş ve aile.”
Ancak yakın zamanda gelen bir grup sığınmacıyı kabul edip etmeyeceği sorulduğunda Bay Dykeman şüpheci olduğunu ifade etti.
“Az önce getirdikleri bir grup insana şans vermek ister miyim?” dedi. “HAYIR.”
Belediye Başkanı Eric Adams’ın bu hafta New York City’nin çöküşüne yol açabileceği konusunda uyardığı mülteci krizi de seçmenleri benzer şekilde alarma geçirdi: Yakın zamanda yapılan bir Siena Koleji anketi, beş New Yorkludan dördünün göçmen sorununu ciddi bir sorun olarak gördüğünü ya da çok ciddi bir sorun olarak gördüğünü ortaya çıkardı. . Çoğunluk, yetkililerin eyalete “girişi yavaşlatmak” için çalışmaları gerektiğini öne sürüyor.
Albany’nin batısındaki bir bölgeyi temsil eden Temsilci Chris Tague, kendi bölgesindeki birçok çiftçinin eyaletin tarım endüstrisine düşman oldukları için Demokrat milletvekillerine karşı kin beslediğini söyledi.
Eski bir mandıra çiftçisi olan Bay Tague, “Hükümet bizim için düzenlemelerle uğraşmamızı ve bunlara uymamızı çok zorlaştırıyor ve şimdi birdenbire bu insanları üzerimize atmak istiyorlar” dedi ve şunu ekledi: “Onlar bize gelip tag kurtarma işlemini yapalım.”
New York City’de işgücü piyasasının görünümü karmaşık ve Kovid’deki düzensiz iyileşme nedeniyle istikrarsız; Şehrin işsizlik oranı ulusal ortalamanın üzerinde kalmaya devam ediyor ve özellikle de siyahi vatandaşlar arasında salgın öncesine göre hala yüksek.
Ancak restoranlar gibi şehrin bazı ekonomileri yeniden canlandı ve salgın öncesi istihdam seviyelerine geri döndü. Evde sağlık hizmetleri patlayıcı bir büyüme yaşadı: Devlet verilerine göre bugün şehirde pandemi öncesine göre 57.000 daha fazla evde sağlık yardımcısı var.
Otel işçileri sendikası Otel ve Oyun Ticareti Konseyi başkanı Richard Maroko, turizmin de büyük ölçüde toparlandığını söyledi.
Bay Maroko, “Ülke genelinde çaresizce işçilere ihtiyaç duyan bir sektör ve çaresizce iş arayan potansiyel bir işgücü var” dedi. “Ve onları birbirlerinin sorunlarını çözmekten alıkoyan tek şey göçmen istihdamına yönelik federal kısıtlamalardır.”
Shake Shack’i kurmasıyla tanınan Danny Meyer gibi restoran işletmecileri, hızlandırılmış çalışma izinleri çağrısında Belediye Başkanı Adams ve Vali Kathy Hochul’un yanında yer aldı. Restoranların aşçı, bulaşıkçı ve otobüs şoförü bulmakta zorlandığını söylediler. Göçmenler uzun süredir sektörün omurgasını oluşturuyor ve İngilizce becerisi veya önceden deneyim gerektirmeyen işleri dolduruyorlar. Çoğu zaman yasadışı olarak faaliyet gösteriyorlar ve bu da sahipleri için yasal riskler oluşturabiliyor.
“Bir ticaret grubu olan New York City Hospitality Alliance’ın genel müdürü Andrew Rigie, “Restoran sahipleri onları işe almaya istekli ancak bunu yasal olarak yapmak istiyorlar” dedi. “Açıkçası mevcut pozisyonları dolduracak yeterli sayıda Amerikalı yok ve sığınma talebinde bulunan göçmenler çalışmak istiyor.”
Diğer iş dünyası liderleri de aynı görüşteydi. Bay Biden’a mektubu düzenleyen iş grubu New York City Ortaklığı’nın başkanı Kathy Wylde, krizin “sadece insani bir kriz değil, aynı zamanda ülkenin mali ve ekonomik durumuna yönelik gerçek bir tehdit haline geldiği bir noktaya ulaştığını” söyledi. şehir.” Durum.”
Bazıları açık sözlüydü. New York Eyaleti İş Konseyi’nin genel müdürü Heather Briccetti Mulligan, “Bu çok aptalca” dedi. “Yani, çalışmak istediklerinde otel odalarında oturmaları için onlara para ödüyoruz. İnsanlara ihtiyaç duyan işlerimiz var ama onları bir araya getiremiyoruz.”
Çalışma izinleri olmadan birçok yeni sığınmacı, düşük ücretlere ve sömürüye karşı daha savunmasız olabilecekleri sözde kayıt dışı ekonomide iş ve kayıt dışı istihdam arıyor. İşverenler, uygun çalışma izinleri olmayan kişileri işe aldıkları için para cezasına çarptırılabiliyor ancak uygulama nispeten gevşek.
39 yaşındaki Jorge Rodríguez, geçen yıl Darien Gap olarak bilinen Kolombiya ile Panama arasındaki kötü şöhretli ormanda yürüyüş yaptıktan sonra cebinde 100 dolarla Maracay, Venezuela’daki evinden Manhattan’a geldi. O zamandan beri inşaatta tuhaf işler bulabildi, çalışmak için Staten Island’a gidip yeni parke zeminler döşedi, dolaplar inşa etti veya yüzme havuzları inşa etti.
Günde yaklaşık 150 dolar kazanıyor; bu da evine para göndermeye ve New Lots, Brooklyn’de bir oda kiralamaya yetecek kadar. Yine de yasal olarak daha fazla çalışmak istiyor.
“Çalışma kağıtları olmadan fazla büyüyemezsiniz” dedi. “Bazen size daha iyi bir şey teklif ettiklerinde ya da iş ararken evraklar isterler ve onlar olmadan insanlar istismar edilir.”
Geçtiğimiz ayın sonlarında Bayan Hochul, New York Tarım Bürosu’nun desteklediği bir fikir olan tarımsal iş fırsatlarını öne sürerek New York eyaletindeki göçmen vakalarının ele alınmasına yardımcı olmak için 36 milyon dolar harcayacağını söyledi ve bunun “geçici bir grup” olduğunu belirtti. ” Washington’da çözülmesi gereken daha büyük bir soruna yardımcı olun.”
Bu fikir, Kolombiya’nın Bogotá kentindeki bir ortaokulda fizik ve matematik öğretmeni olan ve uyuşturucu ticareti yapan bir çeteden ABD’ye kaçan 40 yaşındaki Gregorio Velasco gibi insanlara hâlâ çekici gelebilir. Şu anda gayri resmi olarak şehirde çalışıyor ve çiftlikte bir iş için iç bölgelere taşınmayı düşündüğünü söylüyor.
“Aslen taşralıyım ve inek sağmayı ve toprağı sürmeyi biliyorum” dedi ve Randall Adası’nda kaldığı geçici çadır barınağını bırakmak istediğini ekledi. “Şehirdeki tüm risklere maruz kalacağım bir teslimat işindense, sahada daha kalıcı bir işi tercih ederim.”
Bay Dykeman ise Albany’nin yaklaşık 40 mil batısındaki çiftliğinde göçmen işçilerle derin bir bağ hissettiğini, burada işçilerin sağım yapmadıkları ve hayvanlarını beslemedikleri zamanlarda kullanabilecekleri bir futbol sahası inşa ettiğini söylüyor. Diğer çiftçilerin sığınmacıları işe alıp almayacaklarından emin olmadığını ancak kararını vermiş gibi göründüğünü söylüyor.
“Bu benim işime yaramayacak” dedi. “Orada bulduğum insanlarla kalmak istiyorum.”
Raul Vilchis, New York City’den gelen haberlere katkıda bulundu.