Masa oyunu kafe çalışanları sendika aramaya başladı ve kazandı
Masa oyunu tutkunlarının fantastik maceralar için bir araya gelmeleri için yaratılmış bir cennet olan Yukarı Doğu Yakası’ndaki Hex & Co. kafede toplanan çalışanlar altın rengi bir parıltıyla aydınlandı.
Titiz bir kampanya yürütmek bu işçilerin ikinci doğasıydı; kaç kez bir obsidyen kalesini işgal etmişler ya da bir büyücüyü yenmişlerdi? Aylarca bu özel maceraya daldılar, katı kurallarla yönetilen ve alışılmadık görevler ve denemelerle üzücü hale getirilen bir labirentte yol aldılar. Şimdi nihai zaferlerini planlamak için toplandılar: sendikalaşma.
Eylül ayının o Salı günü, Hex & Co. çalışanları patronlarıyla yüzleşti ve tanınma talebinde bulundu. İki aydan kısa bir süre sonra, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Starbucks mağazalarındaki işçileri örgütleyen aynı grup olan Workers United’a katılma yönünde oy kullandılar. New York City’deki üç Hex & Co. lokasyonundaki işçiler, şehirdeki sendikalaşan ilk masa oyunu kafe çalışanlarıydı. Bu ay, Uncommons’tan işçiler ve Brooklyn Stratejisti de aynı şeyi yaptı.
Tüm mağazalar Jon Freeman, Greg May veya her ikisine ait ve bir sendikanın “teşvik etmeye çalıştığımız esnek ve açık atmosferi” yok edeceğini söyleyerek çalışanlarına sendikalaşmamaları yönünde çağrıda bulundular.
Masa oyunlarını öğretmek, madencinin kazmasını kullanmaktan veya montaj hattında beyin uyuşturan saatler geçirmekten çok farklıdır. Hatta kafe çalışanlarının birçoğu boş zamanlarında işyerlerinde takıldıklarını söyledi. Ancak sonunda, saatlik 1 dolarlık zamlara ve asi çocuk çetelerine ilişkin şikayetler galip geldi: Oy veren 94 çalışandan yalnızca 17’si buna karşı çıktı.
Brooklyn Stratejisti’nde çalışan Jennifer Taylor, “Bir grup inekten daha iyi organize olabilen başka bir grup insan yok” diyor. “Hepimiz bir şeye aşırı odaklanmış ve özellikle aşırı heyecan duyan insanlarız ve o işi bitirmekle görevlendirildik. Ve onu savunmak için ölümüne savaşacağız.”
Çalışma İstatistikleri Bürosu’na göre, 2022’de Amerikalı ücretli ve maaşlı çalışanların yalnızca yüzde 10’u sendika üyesiydi; bu, tarihin en düşük rakamı. Yemek sektöründe üyelik oranı yüzde 4’ün altındaydı. Ancak Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu’na göre bu mali yıl, 2015’ten bu yana en fazla temsil talebinin görüldüğü yıl oldu.
Cornell Üniversitesi işgücü eğitimi araştırması direktörü Kate Bronfenbrenner, genç işçilerin “geleceklerinin tehlikede olduğunu düşündükleri için risk almaya istekli olduklarını” söyledi.
Durgunluk ve salgına katlandıktan sonra pek çok kişinin asgari ücret aldığını ve kurumsal karların hızla arttığını söyledi.
Ancak New York City Hospitality Alliance’ın genel müdürü Andrew Rigie, çoğu dar marjlarla faaliyet gösteren restoranların maliyetlerinin enflasyon nedeniyle önemli ölçüde arttığını söyledi. Grubun New York City’deki 281 restoran ve barla yaptığı tatil öncesi araştırması, yüzde 72’nin en büyük endişesinin işçilik maliyetlerinin olduğunu ortaya çıkardı.
Rigie, “Pandemi zorlu bir iş ortamını yok etti ve bunu imkansız hale getirdi” dedi.
Sonbaharda sendikalaşma planları uygulamaya koyulmadan önce kentteki masa oyunu kafelerinde ücretler ve çalışma koşulları konusunda gerginlikler yaşanmıştı.
Mağazalarda müşteriler haftalık Dungeons & Dragons oturumlarında zar atabilir veya kitap raflarındaki oyunlardan birini oynayabilir. Öğleden sonra çocuklar büyük bir dikkatle masaların etrafında toplanırken, gözetmenler hayali dünyaların gizemli kurallarını açıklıyor.
Ancak görüşmelerde işçiler ücretlerin düşük olduğunu ve personel sayısının yetersiz olduğunu söylediler. Bazıları, doğum günü partilerinde veya turnuvalarda tek başlarına yönetmek zorunda kaldıkları telaşlı sahneleri anlattı. Oyunları yöneten zindan ustaları genellikle saatlerce ücretsiz hazırlık çalışması yapardı.
Hex & Co.’nun 18 yıllık çalışanı Sasha Brunetti, üyelerin sendikalaşmanın daha fazla yapı sağlayacağını umduklarını söyledi: “Sahipler toplantıları yeniden planlamak veya e-postaları yanıtlamak konusunda pek iyi değiller veya bize haber vermeden değişiklikler yapıyorlar, örneğin Menü.” .”
Bay Freeman ve Bay May, şikayetlerle ilgili yorum isteyen telefon mesajlarına veya e-postalara yanıt vermedi. Ancak Ekim ayında Hex işçilerine gönderilen bir bildiride sendika ihtiyacını sorguladılar. “Bu, Workers United dışında kimseye hizmet etmeyen, daha resmileştirilmiş bir ‘kitabına uygun’ ilişkiyle sonuçlanacak” diye yazdılar ve çalışanların dilekçe imzalamaya “zorlandığını” duyduklarını da eklediler.
28 yaşındaki Joseph Valle Hoag, herhangi bir baskıya ihtiyacı olmadığını söyledi. Hex & Co.’da okul sonrası danışman olarak işe başladı ve masa oyunu öğretmeni olarak kazandığı saat başına 17 dolara ek olarak iki işte daha hokkabazlık yaptı.
Göreve başladıktan üç ay sonra başka bir işçi Bay Valle Hoag’a örgütlenme konusunda başvurdu ve Hex çalışanları daha iyi koşullar talep eden bir dilekçe yazdı.
Bay Valle Hoag, “Gerçekten mağazaların önünde takılıp insanların vardiyalarının bitmesini bekliyordum, böylece onları kısa bir sohbete davet edebilirdim” dedi.
Bir grup çalışan, saatler sonra Yukarı Batı Yakası’ndaki Hex lokasyonunun yakınındaki Riverside Park’ta toplandı. Orada, İşçiler Birliği temsilcilerinden sendika oyununun katı kuralları hakkında bilgi aldılar ve bağlayıcı bir sözleşmeye varmak için bir strateji geliştirdiler.
Böylece arama başladı ve şehirdeki diğer masa oyunu kafelerinin çalışanları kendi birliklerini organize etmeye başladı.
28 yaşındaki Christine Carmack, Brooklyn Strategist’teki meslektaşlarının toplanmasına yardımcı oldu.
Bayan Carmack, “Yerel bir kafede tanıştık ve ne zaman yeni bir meslektaşım içeri girse ne kadar heyecanlandığımı hatırlıyorum” dedi. Artık Brooklyn Stratejist İşçiler Birliği olarak bilinen örgütün ilk toplantısına tüm davetliler katıldı. Köpekleri gezdiren biri köpeklerle birlikte geldi.
Bayan Carmack, “Son bir buçuk aydır çok yükseğe çıktım” dedi.
Sendikayı gönüllü olarak tanımayı reddeden Hex & Co.’nun sahipleri, 29 Eylül’de NLRB denetiminde bir seçim için başvuruda bulundu ve Kasım ayında çalışanların attığı zarlar karşılığını verdi. Üyeler şimdi, haftada altı saatten fazla çalışanlara haftada 9 dolar tutarında sendika aidatı getirilmesi yönünde bir anlaşmayı müzakere etmeye hazırlanıyor.
Ancak çalışanlar işlerini sevdiklerini söyleseler de, ayrılma düşüncesi de bir o kadar tatmin edici değildi.
Brooklyn Strategist çalışanları, turnuvalarda yarışmak için izin günlerinde mağazaya geliyor. Hex & Co.’da çalışanlar, masa oyunları da dahil olmak üzere müzik etkinliklerinde ve partilerde buluşuyor.
Geçtiğimiz Pazartesi akşamı Hex Workers United, Workers United NY/NJ şehir merkezindeki ofislerinde seçim zaferini kutladı. Masaların üzerinde yağlı kağıt tabaklar, pizzalar ve yarı boş bira şişeleri duruyordu. İnsanlar kağıt oynamakla 19 yaşındaki çalışan Zev Anderman’ın sihir numaraları yapmasını izlemek arasında gidip geliyordu.
Bay Anderman, “Eğer bir sahibi gelip ‘Biz bir aileyiz’ derse, onu gerçekten satın almayacaksınız” dedi. “Sana daha fazla ödemek zorunda kalmamak için iyi oynamaya çalışıyorlar. Ama haklı olarak burada bir aile olduğumuzu düşünüyorum.”
Masa oyunu tutkunlarının fantastik maceralar için bir araya gelmeleri için yaratılmış bir cennet olan Yukarı Doğu Yakası’ndaki Hex & Co. kafede toplanan çalışanlar altın rengi bir parıltıyla aydınlandı.
Titiz bir kampanya yürütmek bu işçilerin ikinci doğasıydı; kaç kez bir obsidyen kalesini işgal etmişler ya da bir büyücüyü yenmişlerdi? Aylarca bu özel maceraya daldılar, katı kurallarla yönetilen ve alışılmadık görevler ve denemelerle üzücü hale getirilen bir labirentte yol aldılar. Şimdi nihai zaferlerini planlamak için toplandılar: sendikalaşma.
Eylül ayının o Salı günü, Hex & Co. çalışanları patronlarıyla yüzleşti ve tanınma talebinde bulundu. İki aydan kısa bir süre sonra, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Starbucks mağazalarındaki işçileri örgütleyen aynı grup olan Workers United’a katılma yönünde oy kullandılar. New York City’deki üç Hex & Co. lokasyonundaki işçiler, şehirdeki sendikalaşan ilk masa oyunu kafe çalışanlarıydı. Bu ay, Uncommons’tan işçiler ve Brooklyn Stratejisti de aynı şeyi yaptı.
Tüm mağazalar Jon Freeman, Greg May veya her ikisine ait ve bir sendikanın “teşvik etmeye çalıştığımız esnek ve açık atmosferi” yok edeceğini söyleyerek çalışanlarına sendikalaşmamaları yönünde çağrıda bulundular.
Masa oyunlarını öğretmek, madencinin kazmasını kullanmaktan veya montaj hattında beyin uyuşturan saatler geçirmekten çok farklıdır. Hatta kafe çalışanlarının birçoğu boş zamanlarında işyerlerinde takıldıklarını söyledi. Ancak sonunda, saatlik 1 dolarlık zamlara ve asi çocuk çetelerine ilişkin şikayetler galip geldi: Oy veren 94 çalışandan yalnızca 17’si buna karşı çıktı.
Brooklyn Stratejisti’nde çalışan Jennifer Taylor, “Bir grup inekten daha iyi organize olabilen başka bir grup insan yok” diyor. “Hepimiz bir şeye aşırı odaklanmış ve özellikle aşırı heyecan duyan insanlarız ve o işi bitirmekle görevlendirildik. Ve onu savunmak için ölümüne savaşacağız.”
Çalışma İstatistikleri Bürosu’na göre, 2022’de Amerikalı ücretli ve maaşlı çalışanların yalnızca yüzde 10’u sendika üyesiydi; bu, tarihin en düşük rakamı. Yemek sektöründe üyelik oranı yüzde 4’ün altındaydı. Ancak Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu’na göre bu mali yıl, 2015’ten bu yana en fazla temsil talebinin görüldüğü yıl oldu.
Cornell Üniversitesi işgücü eğitimi araştırması direktörü Kate Bronfenbrenner, genç işçilerin “geleceklerinin tehlikede olduğunu düşündükleri için risk almaya istekli olduklarını” söyledi.
Durgunluk ve salgına katlandıktan sonra pek çok kişinin asgari ücret aldığını ve kurumsal karların hızla arttığını söyledi.
Ancak New York City Hospitality Alliance’ın genel müdürü Andrew Rigie, çoğu dar marjlarla faaliyet gösteren restoranların maliyetlerinin enflasyon nedeniyle önemli ölçüde arttığını söyledi. Grubun New York City’deki 281 restoran ve barla yaptığı tatil öncesi araştırması, yüzde 72’nin en büyük endişesinin işçilik maliyetlerinin olduğunu ortaya çıkardı.
Rigie, “Pandemi zorlu bir iş ortamını yok etti ve bunu imkansız hale getirdi” dedi.
Sonbaharda sendikalaşma planları uygulamaya koyulmadan önce kentteki masa oyunu kafelerinde ücretler ve çalışma koşulları konusunda gerginlikler yaşanmıştı.
Mağazalarda müşteriler haftalık Dungeons & Dragons oturumlarında zar atabilir veya kitap raflarındaki oyunlardan birini oynayabilir. Öğleden sonra çocuklar büyük bir dikkatle masaların etrafında toplanırken, gözetmenler hayali dünyaların gizemli kurallarını açıklıyor.
Ancak görüşmelerde işçiler ücretlerin düşük olduğunu ve personel sayısının yetersiz olduğunu söylediler. Bazıları, doğum günü partilerinde veya turnuvalarda tek başlarına yönetmek zorunda kaldıkları telaşlı sahneleri anlattı. Oyunları yöneten zindan ustaları genellikle saatlerce ücretsiz hazırlık çalışması yapardı.
Hex & Co.’nun 18 yıllık çalışanı Sasha Brunetti, üyelerin sendikalaşmanın daha fazla yapı sağlayacağını umduklarını söyledi: “Sahipler toplantıları yeniden planlamak veya e-postaları yanıtlamak konusunda pek iyi değiller veya bize haber vermeden değişiklikler yapıyorlar, örneğin Menü.” .”
Bay Freeman ve Bay May, şikayetlerle ilgili yorum isteyen telefon mesajlarına veya e-postalara yanıt vermedi. Ancak Ekim ayında Hex işçilerine gönderilen bir bildiride sendika ihtiyacını sorguladılar. “Bu, Workers United dışında kimseye hizmet etmeyen, daha resmileştirilmiş bir ‘kitabına uygun’ ilişkiyle sonuçlanacak” diye yazdılar ve çalışanların dilekçe imzalamaya “zorlandığını” duyduklarını da eklediler.
28 yaşındaki Joseph Valle Hoag, herhangi bir baskıya ihtiyacı olmadığını söyledi. Hex & Co.’da okul sonrası danışman olarak işe başladı ve masa oyunu öğretmeni olarak kazandığı saat başına 17 dolara ek olarak iki işte daha hokkabazlık yaptı.
Göreve başladıktan üç ay sonra başka bir işçi Bay Valle Hoag’a örgütlenme konusunda başvurdu ve Hex çalışanları daha iyi koşullar talep eden bir dilekçe yazdı.
Bay Valle Hoag, “Gerçekten mağazaların önünde takılıp insanların vardiyalarının bitmesini bekliyordum, böylece onları kısa bir sohbete davet edebilirdim” dedi.
Bir grup çalışan, saatler sonra Yukarı Batı Yakası’ndaki Hex lokasyonunun yakınındaki Riverside Park’ta toplandı. Orada, İşçiler Birliği temsilcilerinden sendika oyununun katı kuralları hakkında bilgi aldılar ve bağlayıcı bir sözleşmeye varmak için bir strateji geliştirdiler.
Böylece arama başladı ve şehirdeki diğer masa oyunu kafelerinin çalışanları kendi birliklerini organize etmeye başladı.
28 yaşındaki Christine Carmack, Brooklyn Strategist’teki meslektaşlarının toplanmasına yardımcı oldu.
Bayan Carmack, “Yerel bir kafede tanıştık ve ne zaman yeni bir meslektaşım içeri girse ne kadar heyecanlandığımı hatırlıyorum” dedi. Artık Brooklyn Stratejist İşçiler Birliği olarak bilinen örgütün ilk toplantısına tüm davetliler katıldı. Köpekleri gezdiren biri köpeklerle birlikte geldi.
Bayan Carmack, “Son bir buçuk aydır çok yükseğe çıktım” dedi.
Sendikayı gönüllü olarak tanımayı reddeden Hex & Co.’nun sahipleri, 29 Eylül’de NLRB denetiminde bir seçim için başvuruda bulundu ve Kasım ayında çalışanların attığı zarlar karşılığını verdi. Üyeler şimdi, haftada altı saatten fazla çalışanlara haftada 9 dolar tutarında sendika aidatı getirilmesi yönünde bir anlaşmayı müzakere etmeye hazırlanıyor.
Ancak çalışanlar işlerini sevdiklerini söyleseler de, ayrılma düşüncesi de bir o kadar tatmin edici değildi.
Brooklyn Strategist çalışanları, turnuvalarda yarışmak için izin günlerinde mağazaya geliyor. Hex & Co.’da çalışanlar, masa oyunları da dahil olmak üzere müzik etkinliklerinde ve partilerde buluşuyor.
Geçtiğimiz Pazartesi akşamı Hex Workers United, Workers United NY/NJ şehir merkezindeki ofislerinde seçim zaferini kutladı. Masaların üzerinde yağlı kağıt tabaklar, pizzalar ve yarı boş bira şişeleri duruyordu. İnsanlar kağıt oynamakla 19 yaşındaki çalışan Zev Anderman’ın sihir numaraları yapmasını izlemek arasında gidip geliyordu.
Bay Anderman, “Eğer bir sahibi gelip ‘Biz bir aileyiz’ derse, onu gerçekten satın almayacaksınız” dedi. “Sana daha fazla ödemek zorunda kalmamak için iyi oynamaya çalışıyorlar. Ama haklı olarak burada bir aile olduğumuzu düşünüyorum.”