Madison Square Garden konsey komitelerinden bugüne kadarki en kısa onayı aldı
Kendisini dünyanın en ünlü arenası olarak ilan eden Madison Square Garden, Manhattan’ın Pensilvanya İstasyonu’nun çatısında kalıcı olarak işlev görme girişimini kaybetmiş görünüyor.
Pazartesi günü, iki New York Belediye Meclisi komitesi, Madison Square Garden Entertainment’a, geçen ay süresi dolan mevcut 10 yıllık işletme lisansının yarısı kadar bir süre olan beş yıllık bir işletme lisansı verilmesi yönünde oy kullandı.
Eğer Belediye Meclisi Eylül ayındaki oylamada beklendiği gibi komitelerin tutumuna boyun eğerse, bahçeye tarihindeki en kısa izni verecek; Orijinal lisans 50 yıl süreyle geçerliydi.
İlçesi Madison Square Garden’ın sahibi olan Manhattan meclis üyesi Erik Bottcher, “Şu anda, Belediye Meclisi bu konumdaki bir arenanın uzun vadeli yaşayabilirliğini değerlendiremiyor, dolayısıyla bu özel izin için beş yıl makul bir zaman dilimidir” dedi.
Bu, Garden’ın, ülkenin en yoğun tren istasyonu olan ve yüz binlerce New York City yolcusu için kaçınılmaz bir felaket olan Penn İstasyonu ile olan ilişkisini konu alıyor. Nesillerdir süren iyileştirme çabaları, pek çok payandayı aşağıdaki istasyona iten 20.000 kişilik arena yükünün azımsanmayacak bir kısmı sayesinde başarısız oldu.
Şehir planlamacıları ve toplum liderleri yıllardır Madison Square Garden’ı Manhattan’da farklı bir yere taşımanın, aşağıdaki tren istasyonunu büyük bir yeniden yapılanma için serbest bırakmanın hayalini kuruyorlardı. Bahçeyi kontrol eden Dolan ailesi bu fikri yalnızca geçici olarak değerlendirdi.
Yıllar süren hayal kırıklığından sonra bu şehircilerden bazıları bu hayalden vazgeçti. Diğerleri hala bunun için haykırıyor.
New York City, Madison Square Garden’ı harekete geçirmek için önemli bir kaldıraca sahip: Şehir, 2.500’den fazla koltuklu mekanların özel bir faaliyet iznine sahip olmasını gerektiriyor, ancak arazi kullanımı özellikleri diğer birçok alanı bu gereksinimlerden muaf tutuyor.
Temmuz ayında, üyelerinin çoğunluğu belediye başkanı tarafından atanan New York Şehri Planlama Komisyonu, bahçenin istasyon dışı yaya deneyimini iyileştirmesi ve demiryollarıyla birlikte çalışması koşuluyla bahçenin izninin on yıl uzatılmasını önerdi. Eleştirmenler, şehrin bu çekinceyi uygulamakta zorlanacağından korkuyorlardı.
Belediye meclisine göre, bu kısa vadeli anlaşma, Madison Square Garden’ın Garden’ın artık yerel yolların kullanımına dayanan kamyon yükleme operasyonlarını iyileştirmek ve bunları “etkin bir şekilde özelleştirmek” için bir plan geliştirmesini sağlayacak. Bahçenin altı ay içinde ilerlemesi hakkında Planlama Komisyonuna rapor vermesi gerekiyor. Planlama memuru teorik olarak Madison Square Garden’ı yeterli bir plan geliştiremediği için işletme lisansını iptal ederek cezalandırabilir. Belediye meclisinin planı, bahçenin Penn İstasyonu etrafındaki kamusal alanı saksılar ve banklar kurarak geliştirmesini gerektirmiyor gibi görünüyor.
Madison Square Garden yaptığı açıklamada, “Son dakika özel izni kimsenin çıkarına değildir ve Penn İstasyonu ve çevresini derhal dönüştürme olanağını baltalar.” dedi. “Komiteler bugün, şehri şimdi daha da aşındıracak öngörüsüz bir hareketle New Yorklulara büyük bir kötülük yaptılar ve bundan beş yıl sonra da bunu yapmaya devam edecekler.”
Daha da kısa bir dönem için kampanya yürütenler arasında mahalleyi temsil eden üç eyalet milletvekilinin yanı sıra daha kısa bir yenilemenin bahçeyi daha sıkı bir kontrol altında tutacağını savunan hükümet yanlısı gruplar da yer alıyor.
Pazartesi sabahı saat 9.30’da bu yasa koyuculardan biri olan Eyalet Senatörü Liz Krueger, valinin ve belediye meclisinin desteğini aldığını söylediği bir teklifin bir kopyasını aldı.
Eyalet ve konsey liderliğinin, Bayan Krueger’den, meslektaşlarının büyük olasılıkla başvuracağı yerel konsey olan Erik Bottcher’ı anlaşmayı desteklemeye ikna etmesini istediğini söyledi.
Bayan Krueger, teklifin aciliyetini gerekçe göstererek, karmaşık bir lisans yenileme süreci içerdiğini ve anlamakta zorlandığını söyleyerek buna karşı çıktı.
Bayan Krueger, “Ben Cuomo döneminden geliyorum” dedi. “İçinde yaklaşmak istemediğim bir sürü zehirli hap olduğunu varsayıyorum.”
Müzakerelerin Pazartesi günü gün boyunca devam etmesi, komite oylamalarında sürekli gecikmelere neden oldu.
Yeni iznin kısalığı, bedelini ödedikleri bahçeye ciddi para yatırmak istemeyen ve hiçbir garantisi olmayan arena sahipleri için belirsiz bir iş ortamı yaratarak, teorik olarak şehir ve eyaletin Dolan ailesiyle müzakerelerdeki konumunu güçlendirebilir. daha uzun bir süre.
Ancak Dolan ailesi, özellikle hükümetin çeşitli organları aynı fikirde olmadığında, hükümetin iradesini kendi çıkarları doğrultusunda bükme konusunda usta olduklarını kanıtladı.
Şu anda politika yapıcılar, bahçe kalırken Penn İstasyonu’nun yenilenmesinde en iyi nasıl ilerleyebilecekleri konusunda ayrı bir tartışmaya kilitlenmiş durumdalar.
Büyükşehir Ulaşım Kurumunun bir planı var. CEO’su Janno Lieber, MTA’nın sürece liderlik etmek istediğini belirtti. Bir İtalyan altyapı şirketi olan ASTM Kuzey Amerika, bazı yerel seçilmiş yetkililerin desteğini alan alternatif bir konsept önerdi. Bu şirketin başında MTA’nın eski CEO’su olan ve kağıt üstünde Bay Lieber’in patronu olan Patrick J. Foye bulunuyor.
Kendisini dünyanın en ünlü arenası olarak ilan eden Madison Square Garden, Manhattan’ın Pensilvanya İstasyonu’nun çatısında kalıcı olarak işlev görme girişimini kaybetmiş görünüyor.
Pazartesi günü, iki New York Belediye Meclisi komitesi, Madison Square Garden Entertainment’a, geçen ay süresi dolan mevcut 10 yıllık işletme lisansının yarısı kadar bir süre olan beş yıllık bir işletme lisansı verilmesi yönünde oy kullandı.
Eğer Belediye Meclisi Eylül ayındaki oylamada beklendiği gibi komitelerin tutumuna boyun eğerse, bahçeye tarihindeki en kısa izni verecek; Orijinal lisans 50 yıl süreyle geçerliydi.
İlçesi Madison Square Garden’ın sahibi olan Manhattan meclis üyesi Erik Bottcher, “Şu anda, Belediye Meclisi bu konumdaki bir arenanın uzun vadeli yaşayabilirliğini değerlendiremiyor, dolayısıyla bu özel izin için beş yıl makul bir zaman dilimidir” dedi.
Bu, Garden’ın, ülkenin en yoğun tren istasyonu olan ve yüz binlerce New York City yolcusu için kaçınılmaz bir felaket olan Penn İstasyonu ile olan ilişkisini konu alıyor. Nesillerdir süren iyileştirme çabaları, pek çok payandayı aşağıdaki istasyona iten 20.000 kişilik arena yükünün azımsanmayacak bir kısmı sayesinde başarısız oldu.
Şehir planlamacıları ve toplum liderleri yıllardır Madison Square Garden’ı Manhattan’da farklı bir yere taşımanın, aşağıdaki tren istasyonunu büyük bir yeniden yapılanma için serbest bırakmanın hayalini kuruyorlardı. Bahçeyi kontrol eden Dolan ailesi bu fikri yalnızca geçici olarak değerlendirdi.
Yıllar süren hayal kırıklığından sonra bu şehircilerden bazıları bu hayalden vazgeçti. Diğerleri hala bunun için haykırıyor.
New York City, Madison Square Garden’ı harekete geçirmek için önemli bir kaldıraca sahip: Şehir, 2.500’den fazla koltuklu mekanların özel bir faaliyet iznine sahip olmasını gerektiriyor, ancak arazi kullanımı özellikleri diğer birçok alanı bu gereksinimlerden muaf tutuyor.
Temmuz ayında, üyelerinin çoğunluğu belediye başkanı tarafından atanan New York Şehri Planlama Komisyonu, bahçenin istasyon dışı yaya deneyimini iyileştirmesi ve demiryollarıyla birlikte çalışması koşuluyla bahçenin izninin on yıl uzatılmasını önerdi. Eleştirmenler, şehrin bu çekinceyi uygulamakta zorlanacağından korkuyorlardı.
Belediye meclisine göre, bu kısa vadeli anlaşma, Madison Square Garden’ın Garden’ın artık yerel yolların kullanımına dayanan kamyon yükleme operasyonlarını iyileştirmek ve bunları “etkin bir şekilde özelleştirmek” için bir plan geliştirmesini sağlayacak. Bahçenin altı ay içinde ilerlemesi hakkında Planlama Komisyonuna rapor vermesi gerekiyor. Planlama memuru teorik olarak Madison Square Garden’ı yeterli bir plan geliştiremediği için işletme lisansını iptal ederek cezalandırabilir. Belediye meclisinin planı, bahçenin Penn İstasyonu etrafındaki kamusal alanı saksılar ve banklar kurarak geliştirmesini gerektirmiyor gibi görünüyor.
Madison Square Garden yaptığı açıklamada, “Son dakika özel izni kimsenin çıkarına değildir ve Penn İstasyonu ve çevresini derhal dönüştürme olanağını baltalar.” dedi. “Komiteler bugün, şehri şimdi daha da aşındıracak öngörüsüz bir hareketle New Yorklulara büyük bir kötülük yaptılar ve bundan beş yıl sonra da bunu yapmaya devam edecekler.”
Daha da kısa bir dönem için kampanya yürütenler arasında mahalleyi temsil eden üç eyalet milletvekilinin yanı sıra daha kısa bir yenilemenin bahçeyi daha sıkı bir kontrol altında tutacağını savunan hükümet yanlısı gruplar da yer alıyor.
Pazartesi sabahı saat 9.30’da bu yasa koyuculardan biri olan Eyalet Senatörü Liz Krueger, valinin ve belediye meclisinin desteğini aldığını söylediği bir teklifin bir kopyasını aldı.
Eyalet ve konsey liderliğinin, Bayan Krueger’den, meslektaşlarının büyük olasılıkla başvuracağı yerel konsey olan Erik Bottcher’ı anlaşmayı desteklemeye ikna etmesini istediğini söyledi.
Bayan Krueger, teklifin aciliyetini gerekçe göstererek, karmaşık bir lisans yenileme süreci içerdiğini ve anlamakta zorlandığını söyleyerek buna karşı çıktı.
Bayan Krueger, “Ben Cuomo döneminden geliyorum” dedi. “İçinde yaklaşmak istemediğim bir sürü zehirli hap olduğunu varsayıyorum.”
Müzakerelerin Pazartesi günü gün boyunca devam etmesi, komite oylamalarında sürekli gecikmelere neden oldu.
Yeni iznin kısalığı, bedelini ödedikleri bahçeye ciddi para yatırmak istemeyen ve hiçbir garantisi olmayan arena sahipleri için belirsiz bir iş ortamı yaratarak, teorik olarak şehir ve eyaletin Dolan ailesiyle müzakerelerdeki konumunu güçlendirebilir. daha uzun bir süre.
Ancak Dolan ailesi, özellikle hükümetin çeşitli organları aynı fikirde olmadığında, hükümetin iradesini kendi çıkarları doğrultusunda bükme konusunda usta olduklarını kanıtladı.
Şu anda politika yapıcılar, bahçe kalırken Penn İstasyonu’nun yenilenmesinde en iyi nasıl ilerleyebilecekleri konusunda ayrı bir tartışmaya kilitlenmiş durumdalar.
Büyükşehir Ulaşım Kurumunun bir planı var. CEO’su Janno Lieber, MTA’nın sürece liderlik etmek istediğini belirtti. Bir İtalyan altyapı şirketi olan ASTM Kuzey Amerika, bazı yerel seçilmiş yetkililerin desteğini alan alternatif bir konsept önerdi. Bu şirketin başında MTA’nın eski CEO’su olan ve kağıt üstünde Bay Lieber’in patronu olan Patrick J. Foye bulunuyor.