Kaliforniya nüfusunun onlarca yıl boyunca sabit kalması bekleniyor
Kaliforniya uzun zamandır sahildeki güzelliği, koşuşturması ve Hollywood’un manyetik çekimi ve Silikon Vadisi’nin gücüyle dikkat çekiyor.
Bu çağrı onun kültürel, ekonomik ve politik bir güç haline gelmesine yardımcı oldu. 170 yıl boyunca büyüme sabitti ve genişleme sınırsızdı. Ve bilginin içine çekilmek kolaydı.
Güney Los Angeles’taki Krallık Günü Geçit Töreni’nin uzun süredir başkanlığını yapan Adrian Dove, “Herkes hiçbir önyargı ya da ayrımcılık olmadığını, sokakların altınla döşeli olduğunu ve herkesin herkes olabileceğini biliyordu; burası geleceğin ülkesiydi” diye hatırladı.
2020’nin başlarında Kaliforniya’nın nüfusu yaklaşık 40 milyona ulaştı ve önümüzdeki yıllarda 10 milyonun daha artması bekleniyor.
Korona salgını ve sonuçlarıyla birlikte bu eğilim tersine döndü: Son üç yılın her birinde devlet kazandığından daha fazla insan kaybetti ve 39 milyonun altına düştü. Şimdi, Devlet Hazine Bakanlığı tarafından yayınlanan en son veriler şaşırtıcı bir tahmin sunuyor: Nüfus önümüzdeki kırk yıl boyunca aynı kalabilir.
Popülaritesi ile gurur duyan Golden State birdenbire kimliğini yeniden gözden geçirmek zorunda kalır.
Bay Dove, 1945’te çocukken Dallas’tan Los Angeles’a taşındığında hırslarında bir özgürlük duygusu hissetti. Compton Lisesi’nden mezun olduktan sonra Harvard Üniversitesi’ne gitti. Ancak şimdi 88 yaşında olan Bay Dove, bol kaynaklara sahip olduğunu ancak zenginliği dağıtmakta zorlandığını söylediği bir bölgede benzer yolların pek çok kişi için ulaşılmaz görünebileceğini kabul ediyor.
“Kaliforniya hala bir rüya” dedi, “ama herkese yetecek kadar yok.”
Kiralar hızla yükselirken, tek aileli bir evin ortalama satış fiyatı 830.000 dolar civarındayken ve evsiz kampları çoğalırken bu duygu eyalet genelinde yankılanıyor. Akdeniz havasında sade bir yaşam vaadi, konut krizinin gölgesinde söndü.
Romanları eyaletteki ekonomik uçurumu araştıran 60 yaşındaki yazar Héctor Tobar, “Kaliforniya’yı gerçekten harika yapan şeyin, yani orta sınıfın ölümüne tanık oluyoruz” dedi.
“Nüfus patlamasını körükleyen şey yeni alt bölümlerdi. Onlar orta sınıf yaşamın tadına varmak için buraya göç etmiş insanlardı. Ve bugün Kaliforniya her zamankinden daha fazla zengin ve fakir arasında bölünmüş durumda.”
Bay Tobar’ın öz babası, Guatemala’dan altıncı sınıf eğitimiyle gelmiş, ancak sonunda bir önlisans derecesi almayı ve konaklama endüstrisinde iş bulmayı başararak bu orta sınıf yaşamına erişebilmişti. Kaliforniya’da yaşamanın oğlunun kendisinden daha uzun boylu olacağı anlamına geldiğinde ısrar etti. Bay Tobar, “Bu dev ırka dönüşeceğimizden şüpheleniyordum” dedi. “Bolluğun ve fırsatların olduğu bir yerdi.”
Platonun nedenleri şaşırtıcı değil. Çiftlerin çocuk sahibi olmak için daha uzun süre beklemesi ve eğitime ya da kariyer yapmaya odaklanması nedeniyle doğum oranları düştü. Bu genellikle daha az çocuğa sahip olmak veya hiç çocuk sahibi olmamak anlamına gelebilir. Aynı zamanda bebek patlaması kuşağı yaşlandıkça ölüm oranının da artması bekleniyor.
Beklenen nüfusun en değişken ve belki de en kritik bileşeni göçtür.
İnsanların yeni bir iş bulmak, daha düşük yaşam maliyeti bulmak veya aileye daha yakın olmak için eyaleti terk etmesi yeni bir olgu değil. Ancak Kovid-19 kısıtlamaları devreye girince bu faktörler yoğunlaştı. İşçilerin aynı işi başka bir eyalette uzaktan yapmalarına izin verilirken maliyetleri de önemli ölçüde azaltıldı. Ve göç durma noktasına geldi.
Kaliforniya Kamu Politikası Enstitüsü’nün kıdemli araştırmacılarından Eric McGhee, göçmenlerin toplam nüfusun yaklaşık yüzde 1 ila 2’sini oluşturduğunu, bunun bazılarının inanacağı göç olmadığını söyledi. (“Söyleyin bana, nereye gidiyorsunuz?” diye düşünmüştü eski Vali Jerry Brown, Kaliforniyalıların topluca başka yerlere göç ettiği yönündeki popüler düşünceyi reddederken bir keresinde.) Ancak Bay McGhee, bu ayrılışların ABD’deki yaşam tarzı hakkında rahatsız edici bir sinyal gönderdiğini belirtti. California, eyaletin daha düşük maaşlı işçilere ve genç nesillere daha az sıcak baktığını öne sürüyor.
“Neden insanları diğer eyaletlere kaptırdığımızla ilgili daha geniş bir felsefi soru var?” dedi. “Nasıl oluyor da son derece dinamik endüstrilere sahip Kaliforniya, burada olmak isteyen insanları barındıramıyor?”
Siyasi açıdan Kaliforniya’nın etkisi azalırken Teksas ve Florida gibi diğer eyaletler büyüyebilir. Kaliforniya, 2020 nüfus sayımı itibarıyla tarihinde ilk kez bir kongre bölgesini kaybetti ve bir noktada daha fazlasını da kaybedebilir.
Gençlerin ve göçmenlerin azlığı aynı zamanda daha düşük tüketici harcamalarına ve daha küçük bir işgücüne yol açacak ve Kaliforniya’nın onlarca yıldır büyümesini sağlayan ivmeyi tehdit edecek.
Kaliforniya halihazırda sınırlarını sürekli olarak zorluyor: Sel ve kuraklık arasındaki dramatik dalgalanmalar. Birçok şehirde gerilimi artıran uzun süreli bir evsizlik krizi. Silikon Vadisi Bankası’nın çöküşü. Devam eden grevler dijital çağda film endüstrisinin derin sorunlarını ortaya çıkarırken Hollywood bile parlaklığını yitirdi.
Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi’nde şehir planlama ve sosyoloji profesörü Chris Tilly, Amerika’nın her zaman sınır odaklı bir zihniyete sahip olduğunu ancak bunun yeniden düşünülmesi gerektiğini söylüyor.
“Belki de artık büyüyüp sınırlamaların olduğu bir dünyada yaşadığımızı fark etmemizin zamanı gelmiştir” dedi. “Bu bir olgunluk seviyesi olabilir. Kaliforniya ülkeye liderlik edebilir ve büyüme kısıtlamalarıyla yüzleşebilirse, Kaliforniya’nın hâlâ zirvede olma ihtimali olabilir. Bu gerçekten ilginç bir gelişme olabilir.”
Tabii ki nüfus asla sonsuza kadar artmamalı. Daha sürdürülebilir yaklaşımlar yaratmaya gelince, iklim değişikliği Kaliforniya’yı farklı düşünmeye zorladığından, güvence iyi bir şey olabilir. Örneğin, giderek artan yıkıcı orman yangını tehdidi, birçok lideri devletin kırsal arazileri büyük banliyölere dönüştürmeye devam edemeyeceği konusunda ikna etti.
Ve Kaliforniya, ikinci büyük eyalet olan Teksas’tan 10 milyon daha fazla sakiniyle ülkenin en kalabalık eyaleti olmaya devam ediyor. Verileri planlama kararları için kullanan kamu yetkilileri, verileri tahminler için kullanıyor ancak alarm vermiyor.
Hareketlilik, sürdürülebilirlik ve yaşam kalitesine odaklanan ortak bir enerji kurumu olan Güney Kaliforniya Hükümetler Birliği’nin genel müdürü Kome Ajise, “Dinamik bizim için değişmiyor” dedi.
Bay Ajise, “Kaliforniya’nın efsanevi bir yanı var ama aynı zamanda bu çekiciliğin daha gerçek bir özü de var” dedi. “Eğlence ve konaklama gibi tüm temel endüstrilere ve büyük bir iş piyasasına sahibiz. Kaliforniya’nın temel ekonomik temelleri hâlâ yerinde.”
Güney Kaliforniya Üniversitesi’nde Amerikan Çalışmaları ve Etnisite profesörü Natalia Molina, eyaletin izlediği yolun “uygun fiyatlı konutların, sosyal bakıma yatırımın ve net bir göçün olmadığı durumlarda bunun ne anlama geldiğinin habercisi olarak görülebileceğini” söyledi. ” “Politikalar.”
Yine de Bayan Molina, büyükannesinin Meksika’dan ayrılarak Kaliforniya’ya tek başına geldiğini ve orada diğer göçmenleri de ağırlayan başarılı bir restoran işlettiğini belirtiyor. Benzer hikayeler bir Cumartesi günü Los Angeles şehir merkezinde bir Fransız göçmen tarafından açılan asırlık bir restoranda bir sandviç aldığında ve ardından hem Aguas Frescas hem de Boba’nın bulunduğu Çin Mahallesi’nden geçtiğinde dikkatini çekmiş gibi görünüyor.
Burada kendilerini hâlâ özel hisseden ve burada kalmaya değer toplulukların doğduğunu söyledi.
“İnsanlar gelip işi yapmaya istekli oldukları sürece,” dedi, “Kaliforniya rüyası, bu günlerde biraz daha zayıf da olsa, yaşamaya devam ediyor.”
Kaliforniya uzun zamandır sahildeki güzelliği, koşuşturması ve Hollywood’un manyetik çekimi ve Silikon Vadisi’nin gücüyle dikkat çekiyor.
Bu çağrı onun kültürel, ekonomik ve politik bir güç haline gelmesine yardımcı oldu. 170 yıl boyunca büyüme sabitti ve genişleme sınırsızdı. Ve bilginin içine çekilmek kolaydı.
Güney Los Angeles’taki Krallık Günü Geçit Töreni’nin uzun süredir başkanlığını yapan Adrian Dove, “Herkes hiçbir önyargı ya da ayrımcılık olmadığını, sokakların altınla döşeli olduğunu ve herkesin herkes olabileceğini biliyordu; burası geleceğin ülkesiydi” diye hatırladı.
2020’nin başlarında Kaliforniya’nın nüfusu yaklaşık 40 milyona ulaştı ve önümüzdeki yıllarda 10 milyonun daha artması bekleniyor.
Korona salgını ve sonuçlarıyla birlikte bu eğilim tersine döndü: Son üç yılın her birinde devlet kazandığından daha fazla insan kaybetti ve 39 milyonun altına düştü. Şimdi, Devlet Hazine Bakanlığı tarafından yayınlanan en son veriler şaşırtıcı bir tahmin sunuyor: Nüfus önümüzdeki kırk yıl boyunca aynı kalabilir.
Popülaritesi ile gurur duyan Golden State birdenbire kimliğini yeniden gözden geçirmek zorunda kalır.
Bay Dove, 1945’te çocukken Dallas’tan Los Angeles’a taşındığında hırslarında bir özgürlük duygusu hissetti. Compton Lisesi’nden mezun olduktan sonra Harvard Üniversitesi’ne gitti. Ancak şimdi 88 yaşında olan Bay Dove, bol kaynaklara sahip olduğunu ancak zenginliği dağıtmakta zorlandığını söylediği bir bölgede benzer yolların pek çok kişi için ulaşılmaz görünebileceğini kabul ediyor.
“Kaliforniya hala bir rüya” dedi, “ama herkese yetecek kadar yok.”
Kiralar hızla yükselirken, tek aileli bir evin ortalama satış fiyatı 830.000 dolar civarındayken ve evsiz kampları çoğalırken bu duygu eyalet genelinde yankılanıyor. Akdeniz havasında sade bir yaşam vaadi, konut krizinin gölgesinde söndü.
Romanları eyaletteki ekonomik uçurumu araştıran 60 yaşındaki yazar Héctor Tobar, “Kaliforniya’yı gerçekten harika yapan şeyin, yani orta sınıfın ölümüne tanık oluyoruz” dedi.
“Nüfus patlamasını körükleyen şey yeni alt bölümlerdi. Onlar orta sınıf yaşamın tadına varmak için buraya göç etmiş insanlardı. Ve bugün Kaliforniya her zamankinden daha fazla zengin ve fakir arasında bölünmüş durumda.”
Bay Tobar’ın öz babası, Guatemala’dan altıncı sınıf eğitimiyle gelmiş, ancak sonunda bir önlisans derecesi almayı ve konaklama endüstrisinde iş bulmayı başararak bu orta sınıf yaşamına erişebilmişti. Kaliforniya’da yaşamanın oğlunun kendisinden daha uzun boylu olacağı anlamına geldiğinde ısrar etti. Bay Tobar, “Bu dev ırka dönüşeceğimizden şüpheleniyordum” dedi. “Bolluğun ve fırsatların olduğu bir yerdi.”
Platonun nedenleri şaşırtıcı değil. Çiftlerin çocuk sahibi olmak için daha uzun süre beklemesi ve eğitime ya da kariyer yapmaya odaklanması nedeniyle doğum oranları düştü. Bu genellikle daha az çocuğa sahip olmak veya hiç çocuk sahibi olmamak anlamına gelebilir. Aynı zamanda bebek patlaması kuşağı yaşlandıkça ölüm oranının da artması bekleniyor.
Beklenen nüfusun en değişken ve belki de en kritik bileşeni göçtür.
İnsanların yeni bir iş bulmak, daha düşük yaşam maliyeti bulmak veya aileye daha yakın olmak için eyaleti terk etmesi yeni bir olgu değil. Ancak Kovid-19 kısıtlamaları devreye girince bu faktörler yoğunlaştı. İşçilerin aynı işi başka bir eyalette uzaktan yapmalarına izin verilirken maliyetleri de önemli ölçüde azaltıldı. Ve göç durma noktasına geldi.
Kaliforniya Kamu Politikası Enstitüsü’nün kıdemli araştırmacılarından Eric McGhee, göçmenlerin toplam nüfusun yaklaşık yüzde 1 ila 2’sini oluşturduğunu, bunun bazılarının inanacağı göç olmadığını söyledi. (“Söyleyin bana, nereye gidiyorsunuz?” diye düşünmüştü eski Vali Jerry Brown, Kaliforniyalıların topluca başka yerlere göç ettiği yönündeki popüler düşünceyi reddederken bir keresinde.) Ancak Bay McGhee, bu ayrılışların ABD’deki yaşam tarzı hakkında rahatsız edici bir sinyal gönderdiğini belirtti. California, eyaletin daha düşük maaşlı işçilere ve genç nesillere daha az sıcak baktığını öne sürüyor.
“Neden insanları diğer eyaletlere kaptırdığımızla ilgili daha geniş bir felsefi soru var?” dedi. “Nasıl oluyor da son derece dinamik endüstrilere sahip Kaliforniya, burada olmak isteyen insanları barındıramıyor?”
Siyasi açıdan Kaliforniya’nın etkisi azalırken Teksas ve Florida gibi diğer eyaletler büyüyebilir. Kaliforniya, 2020 nüfus sayımı itibarıyla tarihinde ilk kez bir kongre bölgesini kaybetti ve bir noktada daha fazlasını da kaybedebilir.
Gençlerin ve göçmenlerin azlığı aynı zamanda daha düşük tüketici harcamalarına ve daha küçük bir işgücüne yol açacak ve Kaliforniya’nın onlarca yıldır büyümesini sağlayan ivmeyi tehdit edecek.
Kaliforniya halihazırda sınırlarını sürekli olarak zorluyor: Sel ve kuraklık arasındaki dramatik dalgalanmalar. Birçok şehirde gerilimi artıran uzun süreli bir evsizlik krizi. Silikon Vadisi Bankası’nın çöküşü. Devam eden grevler dijital çağda film endüstrisinin derin sorunlarını ortaya çıkarırken Hollywood bile parlaklığını yitirdi.
Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi’nde şehir planlama ve sosyoloji profesörü Chris Tilly, Amerika’nın her zaman sınır odaklı bir zihniyete sahip olduğunu ancak bunun yeniden düşünülmesi gerektiğini söylüyor.
“Belki de artık büyüyüp sınırlamaların olduğu bir dünyada yaşadığımızı fark etmemizin zamanı gelmiştir” dedi. “Bu bir olgunluk seviyesi olabilir. Kaliforniya ülkeye liderlik edebilir ve büyüme kısıtlamalarıyla yüzleşebilirse, Kaliforniya’nın hâlâ zirvede olma ihtimali olabilir. Bu gerçekten ilginç bir gelişme olabilir.”
Tabii ki nüfus asla sonsuza kadar artmamalı. Daha sürdürülebilir yaklaşımlar yaratmaya gelince, iklim değişikliği Kaliforniya’yı farklı düşünmeye zorladığından, güvence iyi bir şey olabilir. Örneğin, giderek artan yıkıcı orman yangını tehdidi, birçok lideri devletin kırsal arazileri büyük banliyölere dönüştürmeye devam edemeyeceği konusunda ikna etti.
Ve Kaliforniya, ikinci büyük eyalet olan Teksas’tan 10 milyon daha fazla sakiniyle ülkenin en kalabalık eyaleti olmaya devam ediyor. Verileri planlama kararları için kullanan kamu yetkilileri, verileri tahminler için kullanıyor ancak alarm vermiyor.
Hareketlilik, sürdürülebilirlik ve yaşam kalitesine odaklanan ortak bir enerji kurumu olan Güney Kaliforniya Hükümetler Birliği’nin genel müdürü Kome Ajise, “Dinamik bizim için değişmiyor” dedi.
Bay Ajise, “Kaliforniya’nın efsanevi bir yanı var ama aynı zamanda bu çekiciliğin daha gerçek bir özü de var” dedi. “Eğlence ve konaklama gibi tüm temel endüstrilere ve büyük bir iş piyasasına sahibiz. Kaliforniya’nın temel ekonomik temelleri hâlâ yerinde.”
Güney Kaliforniya Üniversitesi’nde Amerikan Çalışmaları ve Etnisite profesörü Natalia Molina, eyaletin izlediği yolun “uygun fiyatlı konutların, sosyal bakıma yatırımın ve net bir göçün olmadığı durumlarda bunun ne anlama geldiğinin habercisi olarak görülebileceğini” söyledi. ” “Politikalar.”
Yine de Bayan Molina, büyükannesinin Meksika’dan ayrılarak Kaliforniya’ya tek başına geldiğini ve orada diğer göçmenleri de ağırlayan başarılı bir restoran işlettiğini belirtiyor. Benzer hikayeler bir Cumartesi günü Los Angeles şehir merkezinde bir Fransız göçmen tarafından açılan asırlık bir restoranda bir sandviç aldığında ve ardından hem Aguas Frescas hem de Boba’nın bulunduğu Çin Mahallesi’nden geçtiğinde dikkatini çekmiş gibi görünüyor.
Burada kendilerini hâlâ özel hisseden ve burada kalmaya değer toplulukların doğduğunu söyledi.
“İnsanlar gelip işi yapmaya istekli oldukları sürece,” dedi, “Kaliforniya rüyası, bu günlerde biraz daha zayıf da olsa, yaşamaya devam ediyor.”