İtfaiyeci Ed “Bu, jetlerin yılı olabilir” diyor
Günaydın Bugün Pazartesi. Jets hayranlarının İtfaiyeci Ed olarak tanıdığı birinin neden bu gece MetLife Stadyumu’nda görev yapacağını öğreneceğiz. Hudson Nehri’nde bir ay süren yolculuğunu neredeyse tamamlayan yüzücüyle de sohbet edeceğiz.
Jets, sezonunu bu gece Buffalo Bills’e karşı açıyor. Aaron Rodgers abartıyı hak ediyor mu? Şurası kesin: MetLife Stadyumu’nda İtfaiyeci Ed olarak bilinen emekli bir itfaiyeci ve buharlı tesisatçı, yaptığı şeyi yapacak: çığlık atmak, kasılarak yürümek ve hayranlarını teşvik etmek. Yazarımız Bernard Mokam, İtfaiyeci Ed’in kim olduğunu ve Jets oyunlarında nasıl bu kadar varlık gösterdiğini anlatıyor.
Edwin Anzalone’un sezonluk biletleri onun MetLife Stadyumu’nun 116. bölümüne ait olduğunu söylüyor. Orada uzun süre kalmıyor. Kendine özgü itfaiyeci kaskını takan ve bazen yüzünde göz boyası bulunan Anzalone (taraftarların gözünde “İtfaiyeci Ed”) her yerde görünüyor ve takımın kimliğine kazınmış olan “JETLER, Jetler, Jetler, Jetler!” sloganını yönetiyor. “”
Kükrüyor. Kaskına vuruyor. Yüzünü buruşturdu. Hepsi taraftarın daha yüksek sesle çığlık atmasını sağlamak için.
Sezonluk bilet sahibi ve “Let’s Talk Jets Radio” podcast’inin sunucularından biri olan ve Anzalone’un tutkusuna hayran kalan 50 yaşındaki Tyson Rauch, “Hiç kimse vokalleri onun kadar iyi sallayamıyor” dedi. “Hissedebiliyorsunuz; alnındaki damarlar dışarı fırlıyor.”
Diğerleri onun çevikliğine hayran kalıyor. Biri Anzalone’lu olmak üzere iki Jets podcast’inin sunucusu olan 35 yaşındaki Kevin Sirkin, “Bir dakika alt seviyedeydi” diye anımsıyor. “Sonraki dakika üst güvertede belirdi.”
Anzalone, zorlu mağlubiyetler ve uzun süreli sıradanlıklar gibi zor zamanlarda kendisini taraftar arkadaşlarına sevdirdi. Eski Giants Stadyumu’ndaki koltukları Anzalone’unkinden iki bölüm uzakta olan Sirkin, “Atmosfer ve oyunları eğlenceli hale getirme şekli, çocukken beni gerçekten büyüleyen şeydi” dedi.
Jetler şu anda iyimser ve bu gece Anzalone “kalabalığın erken harekete geçmesini” planlıyor.
“Uzun zamandır çöldeyiz” dedi. Ancak Rodgers’ın gelişi onun inancını güçlendirdi: “Aaron Rodgers’la Dünya Kupası kazanacağız.”
63 yaşındaki Anzalone, College Point, Queens’te büyüdü ve 1974’te gençliğinde ilk Jets maçına katıldı. College Point Bulvarı’ndan aşağı ve Flushing Bay Gezinti Yolu’ndan geçerek Jets’in oynadığı (onlar gibi) Shea Stadyumu’na doğru koştuğunu hatırlıyor. Mets). Gideceği yer, Grand Central Parkway’in altında, kardeşi Frankie’nin yakınında olduğu bir yerdi.
“Çocukken ağabeyinle birlikte olacağın için heyecanlanırsın” dedi, “ve işte bu şekilde Jets’i gerçekten sevmeye başladım.” Frankie Anzalone ayrıca Edwin’in 1986’da İtfaiyeci Ed olmasında da rol oynadı.
Anzalone, Giants Stadyumu’ndaki koltuklarının etrafındaki “ölmüştü” diye hatırladı, “bu yüzden taraftarları harekete geçirmeye çalışırken koridorda bir aşağı bir yukarı koşuyordum.” Hayranların onu görebilmesi için korkuluklara tırmandı ama neredeyse düşüyordu.
Frankie onu yakaladı ve bir emir verdi: “Omuzlarıma çık.”
Bu onların dikkatini çekti ve İtfaiyeci Ed’in karakteri şekillenmeye başladı. Birkaç yıl sonra Buffalo’daki bir maçtan bir kask ödünç aldı ve daha sonra kendisininkini getirdi (itfaiyeci olarak Harlem’de Motor 69 ve Merdiven 28’e atandı). 1990’ların başında ESPN sunucusu Chris Berman bu takma adı icat etti.
2012 yılı itibariyle İtfaiyeci Ed olarak birkaç yıl ara verdi ancak yine de oyunlarda yarıştı. Ekip, boşluğu dolduracak vokal liderlerini bulmak için yarışmalar düzenledi. Rauch, “Ama aynı şey değildi” diye hatırlıyor. “Stadyumda enerji yoktu.” Anzalone 2015’te geri döndü.
1974’teki ilk maçından bu yana kaç maça katıldığını tam olarak söyleyemiyor ama pek çoğunu kaçırmadığını söyledi. 1982’de Miami’de ve 1998’de Denver’da şampiyonluk maçlarına katıldı, ancak 2009’da Indianapolis Colts’a karşı oynanan maçta evinde kaldı. Farklı bir şey denemek istiyordu. “Benim batıl inancım” dedi, “belki de üçüncüsü cazibeydi. Bu işe yaramadı.” Jets 30-17 kaybetti.
Hayal kırıklıkları onu durdurmadı. Anzalone, “Eğer bir hayransanız, bir hayransınızdır” dedi, “kazandıklarında da kaybettiklerinde de.”
Bu tutumu geçen Eylül ayında yemek borusu kanserinden ölen Frankie’den miras aldı.
Anzalone, Frankie’nin “her yılın bizim yılımız olduğunu hissettiğini” söyledi. “Bu yüzden yaptığımızı yaptık. Maçlarda bir izlenim bırakmaya ve taraftarları harekete geçirerek ev sahibi avantajına sahip olmaya çalıştık.”
11 Eylül’ü anıyoruz
Teröristlerin dört yolcu uçağını ele geçirip onları güç ve prestij simgeleri olan 11 Eylül saldırılarına hedef almalarının üzerinden 22 yıl geçti. Aşağı Manhattan’daki 11 Eylül Anıt Plazası’nda artık her yıl düzenlenen bir anma töreni olan anma töreni, ilk uçağın Dünya Ticaret Merkezi’nin Kuzey Kulesi’ne çarptığı saat olan sabah 8:46’da şehir çapında saygı duruşuyla başlıyor.
O aydınlık Eylül sabahında hayatını kaybeden yaklaşık 3000 kişinin aileleri, ölenlerin isimlerini bir kez daha okuyacak ve ardından saygı duruşunda bulunulacak.
New York’un kuzeyindeki hükümet binalarındaki bayraklar bugün yarıya indirilecek ve Bu gece, ışığa saygı duruşu niteliğindeki iki kare halinde düzenlenmiş 88 xenon lamba, ikiz kulelerin bir zamanlar yaptığı gibi bir kez daha gökyüzüne yükselecek.
Şu anda en az 19 ülkede 11 Eylül anma törenleri yapılıyor. İrlanda’daki bir balıkçı köyü olan Kinsale, o gün öldürülen New York City itfaiyecilerinin anısına bir anma plaketine ev sahipliği yapıyor.
Belediye binası, anma törenlerinin, belediyenin, ailelerinin isteği üzerine isimleri gizli tutulan bir erkek ve bir kadın olmak üzere iki 11 Eylül kurbanının kalıntılarının DNA testi yoluyla tespit edildiğini duyurmasından üç gün sonra gerçekleştiğini söyledi. Şehir, şehrin Baş Tıbbi Muayene Ofisi tarafından DNA yoluyla belirlenen sayıyı 1.649’a çıkardığını söyledi.
Hava durumu
Akşam saatlerine kadar gök gürültülü sağanak yağışlar görülebilirken, yüksek sıcaklıklar 80’lerin altına iniyor. Geceleri hava çok bulutlu olacak ve sıcaklık 70°’ye düşecek.
ALTERNATİF OTOPARK
Cumartesi (Roş Aşana) tarihine kadar geçerlidir.
New York’tan son haberler
Hudson yüzücüsü bir ay süren yürüyüşünün sonuna yaklaşıyor
Lewis Pugh balıklarla birlikte yüzdü ama bu şekilde değil.
Aynı zamanda İngiltere’nin Birleşmiş Milletler Büyükelçisi Barbara Woodward ve Marist Koleji Başkanı Kevin Weinman ve eşi Beth Weinman ile birlikte felç geçirdi.
Pugh, İngiliz denizcilik avukatıyken dayanıklılık yüzücüsü ve çevre aktivisti olup, bir ayını Adirondacks’tan New York City’ye kadar Hudson Nehri’nde yüzerek geçirdi. Gezisini Salı günü Aşağı Manhattan’daki Battery Park’ta bitirmeyi planlıyor.
Bugünkü seyahat programı onun Westchester County’deki Hastings-on-Hudson’dan yola çıkıp George Washington Köprüsü’ne ulaşmasını gerektiriyor. Afrika’daki su yollarına atılan giysi atıklarına ilişkin farkındalığı artırmak için Mayıs ayında Gana’da daha da uzun bir nehir olan Volta’da yüzen Yvette Tetteh de ona eşlik ediyor.
Tetteh geçen hafta bana Hudson’ın kirli geçmişi ile Volta’nın kirli bugünü arasında paralellikler olduğunu söyledi. Ayrıca Cumartesi günü bana yolculuğun “kesinlikle yorucu olduğunu, hiç şüphe yok” diyen Pugh’a ayak uydurup yetişemeyeceğini de merak ediyordu.
Sıcağı yenmek ve gelgitlerden en iyi şekilde yararlanmak için erken saatlerde kilometrelerce yol kat ettiğini ve etrafının balıklarla, özellikle de akıntı yönünde seyreden Atlantik mersin balığı ile çevrili olduğunu fark ettiğini söyledi.
Marist Başkanı Kevin Weinman, güvenlik nedeniyle Hudson’da yüzmenin genellikle “öğrencilerimize yapmamalarını söylediğimiz bir şey” olduğunu ve sadece deneyimli yüzücülerin katıldığını, mürettebatın da teknelerini takip ettiğini söyledi.
Marist, Weinman’ı yarı Ironman triatlonlarında yarışmış bir dayanıklılık sporcusu olarak tanımlıyor, “ama bu 10 yıl önceydi” dedi bana. “Günümü atlatmama yardımcı olan tam anlamıyla kas hafızasıydı, kas hafızası değil.”
Günaydın Bugün Pazartesi. Jets hayranlarının İtfaiyeci Ed olarak tanıdığı birinin neden bu gece MetLife Stadyumu’nda görev yapacağını öğreneceğiz. Hudson Nehri’nde bir ay süren yolculuğunu neredeyse tamamlayan yüzücüyle de sohbet edeceğiz.
Jets, sezonunu bu gece Buffalo Bills’e karşı açıyor. Aaron Rodgers abartıyı hak ediyor mu? Şurası kesin: MetLife Stadyumu’nda İtfaiyeci Ed olarak bilinen emekli bir itfaiyeci ve buharlı tesisatçı, yaptığı şeyi yapacak: çığlık atmak, kasılarak yürümek ve hayranlarını teşvik etmek. Yazarımız Bernard Mokam, İtfaiyeci Ed’in kim olduğunu ve Jets oyunlarında nasıl bu kadar varlık gösterdiğini anlatıyor.
Edwin Anzalone’un sezonluk biletleri onun MetLife Stadyumu’nun 116. bölümüne ait olduğunu söylüyor. Orada uzun süre kalmıyor. Kendine özgü itfaiyeci kaskını takan ve bazen yüzünde göz boyası bulunan Anzalone (taraftarların gözünde “İtfaiyeci Ed”) her yerde görünüyor ve takımın kimliğine kazınmış olan “JETLER, Jetler, Jetler, Jetler!” sloganını yönetiyor. “”
Kükrüyor. Kaskına vuruyor. Yüzünü buruşturdu. Hepsi taraftarın daha yüksek sesle çığlık atmasını sağlamak için.
Sezonluk bilet sahibi ve “Let’s Talk Jets Radio” podcast’inin sunucularından biri olan ve Anzalone’un tutkusuna hayran kalan 50 yaşındaki Tyson Rauch, “Hiç kimse vokalleri onun kadar iyi sallayamıyor” dedi. “Hissedebiliyorsunuz; alnındaki damarlar dışarı fırlıyor.”
Diğerleri onun çevikliğine hayran kalıyor. Biri Anzalone’lu olmak üzere iki Jets podcast’inin sunucusu olan 35 yaşındaki Kevin Sirkin, “Bir dakika alt seviyedeydi” diye anımsıyor. “Sonraki dakika üst güvertede belirdi.”
Anzalone, zorlu mağlubiyetler ve uzun süreli sıradanlıklar gibi zor zamanlarda kendisini taraftar arkadaşlarına sevdirdi. Eski Giants Stadyumu’ndaki koltukları Anzalone’unkinden iki bölüm uzakta olan Sirkin, “Atmosfer ve oyunları eğlenceli hale getirme şekli, çocukken beni gerçekten büyüleyen şeydi” dedi.
Jetler şu anda iyimser ve bu gece Anzalone “kalabalığın erken harekete geçmesini” planlıyor.
“Uzun zamandır çöldeyiz” dedi. Ancak Rodgers’ın gelişi onun inancını güçlendirdi: “Aaron Rodgers’la Dünya Kupası kazanacağız.”
63 yaşındaki Anzalone, College Point, Queens’te büyüdü ve 1974’te gençliğinde ilk Jets maçına katıldı. College Point Bulvarı’ndan aşağı ve Flushing Bay Gezinti Yolu’ndan geçerek Jets’in oynadığı (onlar gibi) Shea Stadyumu’na doğru koştuğunu hatırlıyor. Mets). Gideceği yer, Grand Central Parkway’in altında, kardeşi Frankie’nin yakınında olduğu bir yerdi.
“Çocukken ağabeyinle birlikte olacağın için heyecanlanırsın” dedi, “ve işte bu şekilde Jets’i gerçekten sevmeye başladım.” Frankie Anzalone ayrıca Edwin’in 1986’da İtfaiyeci Ed olmasında da rol oynadı.
Anzalone, Giants Stadyumu’ndaki koltuklarının etrafındaki “ölmüştü” diye hatırladı, “bu yüzden taraftarları harekete geçirmeye çalışırken koridorda bir aşağı bir yukarı koşuyordum.” Hayranların onu görebilmesi için korkuluklara tırmandı ama neredeyse düşüyordu.
Frankie onu yakaladı ve bir emir verdi: “Omuzlarıma çık.”
Bu onların dikkatini çekti ve İtfaiyeci Ed’in karakteri şekillenmeye başladı. Birkaç yıl sonra Buffalo’daki bir maçtan bir kask ödünç aldı ve daha sonra kendisininkini getirdi (itfaiyeci olarak Harlem’de Motor 69 ve Merdiven 28’e atandı). 1990’ların başında ESPN sunucusu Chris Berman bu takma adı icat etti.
2012 yılı itibariyle İtfaiyeci Ed olarak birkaç yıl ara verdi ancak yine de oyunlarda yarıştı. Ekip, boşluğu dolduracak vokal liderlerini bulmak için yarışmalar düzenledi. Rauch, “Ama aynı şey değildi” diye hatırlıyor. “Stadyumda enerji yoktu.” Anzalone 2015’te geri döndü.
1974’teki ilk maçından bu yana kaç maça katıldığını tam olarak söyleyemiyor ama pek çoğunu kaçırmadığını söyledi. 1982’de Miami’de ve 1998’de Denver’da şampiyonluk maçlarına katıldı, ancak 2009’da Indianapolis Colts’a karşı oynanan maçta evinde kaldı. Farklı bir şey denemek istiyordu. “Benim batıl inancım” dedi, “belki de üçüncüsü cazibeydi. Bu işe yaramadı.” Jets 30-17 kaybetti.
Hayal kırıklıkları onu durdurmadı. Anzalone, “Eğer bir hayransanız, bir hayransınızdır” dedi, “kazandıklarında da kaybettiklerinde de.”
Bu tutumu geçen Eylül ayında yemek borusu kanserinden ölen Frankie’den miras aldı.
Anzalone, Frankie’nin “her yılın bizim yılımız olduğunu hissettiğini” söyledi. “Bu yüzden yaptığımızı yaptık. Maçlarda bir izlenim bırakmaya ve taraftarları harekete geçirerek ev sahibi avantajına sahip olmaya çalıştık.”
11 Eylül’ü anıyoruz
Teröristlerin dört yolcu uçağını ele geçirip onları güç ve prestij simgeleri olan 11 Eylül saldırılarına hedef almalarının üzerinden 22 yıl geçti. Aşağı Manhattan’daki 11 Eylül Anıt Plazası’nda artık her yıl düzenlenen bir anma töreni olan anma töreni, ilk uçağın Dünya Ticaret Merkezi’nin Kuzey Kulesi’ne çarptığı saat olan sabah 8:46’da şehir çapında saygı duruşuyla başlıyor.
O aydınlık Eylül sabahında hayatını kaybeden yaklaşık 3000 kişinin aileleri, ölenlerin isimlerini bir kez daha okuyacak ve ardından saygı duruşunda bulunulacak.
New York’un kuzeyindeki hükümet binalarındaki bayraklar bugün yarıya indirilecek ve Bu gece, ışığa saygı duruşu niteliğindeki iki kare halinde düzenlenmiş 88 xenon lamba, ikiz kulelerin bir zamanlar yaptığı gibi bir kez daha gökyüzüne yükselecek.
Şu anda en az 19 ülkede 11 Eylül anma törenleri yapılıyor. İrlanda’daki bir balıkçı köyü olan Kinsale, o gün öldürülen New York City itfaiyecilerinin anısına bir anma plaketine ev sahipliği yapıyor.
Belediye binası, anma törenlerinin, belediyenin, ailelerinin isteği üzerine isimleri gizli tutulan bir erkek ve bir kadın olmak üzere iki 11 Eylül kurbanının kalıntılarının DNA testi yoluyla tespit edildiğini duyurmasından üç gün sonra gerçekleştiğini söyledi. Şehir, şehrin Baş Tıbbi Muayene Ofisi tarafından DNA yoluyla belirlenen sayıyı 1.649’a çıkardığını söyledi.
Hava durumu
Akşam saatlerine kadar gök gürültülü sağanak yağışlar görülebilirken, yüksek sıcaklıklar 80’lerin altına iniyor. Geceleri hava çok bulutlu olacak ve sıcaklık 70°’ye düşecek.
ALTERNATİF OTOPARK
Cumartesi (Roş Aşana) tarihine kadar geçerlidir.
New York’tan son haberler
Hudson yüzücüsü bir ay süren yürüyüşünün sonuna yaklaşıyor
Lewis Pugh balıklarla birlikte yüzdü ama bu şekilde değil.
Aynı zamanda İngiltere’nin Birleşmiş Milletler Büyükelçisi Barbara Woodward ve Marist Koleji Başkanı Kevin Weinman ve eşi Beth Weinman ile birlikte felç geçirdi.
Pugh, İngiliz denizcilik avukatıyken dayanıklılık yüzücüsü ve çevre aktivisti olup, bir ayını Adirondacks’tan New York City’ye kadar Hudson Nehri’nde yüzerek geçirdi. Gezisini Salı günü Aşağı Manhattan’daki Battery Park’ta bitirmeyi planlıyor.
Bugünkü seyahat programı onun Westchester County’deki Hastings-on-Hudson’dan yola çıkıp George Washington Köprüsü’ne ulaşmasını gerektiriyor. Afrika’daki su yollarına atılan giysi atıklarına ilişkin farkındalığı artırmak için Mayıs ayında Gana’da daha da uzun bir nehir olan Volta’da yüzen Yvette Tetteh de ona eşlik ediyor.
Tetteh geçen hafta bana Hudson’ın kirli geçmişi ile Volta’nın kirli bugünü arasında paralellikler olduğunu söyledi. Ayrıca Cumartesi günü bana yolculuğun “kesinlikle yorucu olduğunu, hiç şüphe yok” diyen Pugh’a ayak uydurup yetişemeyeceğini de merak ediyordu.
Sıcağı yenmek ve gelgitlerden en iyi şekilde yararlanmak için erken saatlerde kilometrelerce yol kat ettiğini ve etrafının balıklarla, özellikle de akıntı yönünde seyreden Atlantik mersin balığı ile çevrili olduğunu fark ettiğini söyledi.
Marist Başkanı Kevin Weinman, güvenlik nedeniyle Hudson’da yüzmenin genellikle “öğrencilerimize yapmamalarını söylediğimiz bir şey” olduğunu ve sadece deneyimli yüzücülerin katıldığını, mürettebatın da teknelerini takip ettiğini söyledi.
Marist, Weinman’ı yarı Ironman triatlonlarında yarışmış bir dayanıklılık sporcusu olarak tanımlıyor, “ama bu 10 yıl önceydi” dedi bana. “Günümü atlatmama yardımcı olan tam anlamıyla kas hafızasıydı, kas hafızası değil.”