Hobi el sanatlarında son trend: 21. yüzyılın demircisi olmak
Hobi demircileri çok çalışıyordu: Metal çubukları ısıtıyor ve sonra onlara şekil veriyorlardı. Tekrar ısıtın, çekiçleyin, biraz daha bükün ve bükün ve nihayet saatler sonra küçük metal kancalar yapın.
Sıcak, yavaş ve acı verici bir işti. Bazıları için de heyecan vericiydi.
“Metal, ateş ve sert darbeler mi? Brookfield, Connecticut’ta yaşayan bir sanatçı ve demirci olan Chris Doherty, bir Cumartesi sabahı öğrencilerini çalışırken izlerken “Çok fazla yanlış gidemezsiniz” dedi.
Amatör demircilik son yıllarda giderek önem kazanmıştır. (Bu aynı zamanda bıçak ve hançer yapma sanatı olan kılıç ustalığı için de geçerlidir.) Hafta sonu kursları aylar öncesinden dolabilmektedir. History Channel’da yayınlanan ve pek çok meraklıya ilham veren kılıç ustalığı yarışma programı “Forged in Fire” sürekli olarak yenileniyor. Mücadeleye daha fazla meraklı katıldıkça örsün fiyatı da arttı.
Diğer iki Forged in Fire şampiyonuyla birlikte Wolcott, Connecticut’ta Dragon’s Breath Forge’u yöneten Matthew Berry, “Yeterince giriş dersi sunamıyoruz” dedi. Bir giriş kursunun ücreti kişi başı yaklaşık 185$’dır.
Connecticut’taki başka bir demirci olan 25 yaşındaki Brandon Hyner, “Genellikle iki ila dört ay önceden rezervasyon yapıyorum” dedi. Normalde New London’da çalışıyor ve yarım günlük bir giriş kursu için yaklaşık 275 dolar alıyor. “Depoyu her seferinde dolduruyorum.”
Demirciliğe olan ilgi, koronavirüs pandemisi sırasında ekşi maya başlangıç trendinden çok önce başlayan hobi işçiliğindeki daha geniş artışın bir parçası. Bazı insanlar kil atmayı veya kendi kıyafetlerini yapmayı öğrendi; diğerleri demiri bir örs üzerinde büküyor ve çelik parçalarını birbirine kaynaklıyor.
Rochester Teknoloji Enstitüsü Amerikan El Sanatları Okulu müdürü Elizabeth Kronfield, “Bunların hepsi ellerimizi kullanmamızı, alet kullanmamızı, başlangıçta sınırlarımızın ötesinde bir şeylerde ustalaşmamızı sağlayan şeyler” dedi.
Demircilik işi diğer zanaatlara göre daha tehlikeli olabilir. Bazı öğrenciler için bu yoğunluk çekicidir. Gücün ateş ve metalden geldiği tarihi, hatta belki de efsanevi bir geçmişi anımsatıyorlar.
Profesör Kronfield, “Bu ateşin kullanımı, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki normal, günlük insan deneyiminin ötesine geçen bir şeydir” dedi.
“Çeliği büküyorlar” diye ekledi. “Bu gün için sen Süpermen’sin.”
Bay Doherty, Connecticut’taki Brookfield El Sanatları Merkezi’ndeki eski bir odunhanede ders veriyor. Eski metal aletler ve çubuklarla doludur. Kursu yaşayan tarih üzerine ve bir hafta sonu boyunca yaklaşık 300 dolara öğretiliyor.
İlk gün öğrencileri bükülüp bükülmüş bir kanca ve ardından yapraklardan bir anahtarlık yapıyorlar. Ertesi gün, iki beceriyi birleştirerek bir biftek yüzgeci, sapın çevresini saran kancaları ve dalları olan uzun bir alet yaratıyorlar.
“Diğer birçok zanaattan biraz daha yeni” dedi. “Dokuma yapmak isteyen 20 yaşında çok fazla insan yok.”
34 yaşındaki Michael Klimaszewski, Demir Jübile olarak bilinen altıncı yaş gününü kutlamak için oradaydı. Kurs eşinin hediyesiydi.
Kartal İzcisi olarak geçirdiği dönemden beceriler edindi. O zamanlar özellikle vurmayı seviyordu. Artık “bu çok daha kasıtlı” dedi.
Bazı öğrenciler, kendi elleriyle kalıcı bir şeyler yaratmanın kendileri için özellikle önemli olduğunu söyledi.
Eşi Dr. 36 yaşındaki Jessica Socha, Bay Doherty’nin kursuna katıldı. Çift aynı zamanda evliliklerinin altıncı yıl dönümünü de kutluyordu.
Demirciliğe ilgi arttıkça zanaat daha da genişliyor.
Profesör Kronfield, yaklaşık on yıl önce katıldığı bir demircilik konferansına “yüzde 85’inin belirli bir yaştaki beyaz erkeklerden” oluştuğunu söyledi. Artık demirhanede her zamankinden daha fazla kadın, eşcinsel insan ve farklı ırklardan insanların çalıştığını söyledi.
Zanaatı çeşitlendirmeyi amaçlayan Kapsayıcı Demirciler Derneği’nin yönetim komitesi üyesi 36 yaşındaki Elizabeth Belz, “Görünmeye devam ediyoruz” dedi.
Bayan Belz, Kuzey Carolina’da çalışıyor ve ders veriyor.
“Her gün birisini bunaltıyorum çünkü bu mağazayı ben yönetiyorum” dedi. “Sanki bir adam içeri girip ‘Demirci nerede?’ diye soruyor. Ben de ‘Tam burada’ diyeceğim. O da ‘Seni küçük şey mi?’ diyecek.”
Bazı demirciler, hayali dünyaları hayata geçirmek isteyen sıkı “Game of Thrones” veya “Yüzüklerin Efendisi” hayranlarıdır.
Yakın zamanda Dragon’s Breath Forge’da hafta sonu kursuna katılan uçuş eğitmeni ve Dungeons & Dragons hayranı Taylor Kenefick (30), “Bu fantastik bir şey ama gerçek hayatta” dedi.
Transseksüel Bayan Kenefick, demirciliğin kendini ifade etmenin bir yolunu sağladığını söyledi.
“Geçiş yapmaya başladığımda, belirli bir şekilde performans göstermem veya davranmam gerektiğini hissettim” dedi. “‘Mesela, ‘Ben bir kızım, biliyorsun, elbiseler giymeliyim ve bunun gibi şeyler yapmalıyım.'”
“Ama sonra ‘Bu ben değilim’ dedim” diye devam etti. “Ve bu da yardımcı olan şeylerden biri; burada terlemek ve çalışmak.”
Örsünün üzerine eğildi ve metali bir bıçak haline getirdi. Çekici tekrar tekrar sallayıp asayı keskinleştirirken ve onu saklanacak bir hazineye dönüştürürken elleri su toplamıştı.
Hobi demircileri çok çalışıyordu: Metal çubukları ısıtıyor ve sonra onlara şekil veriyorlardı. Tekrar ısıtın, çekiçleyin, biraz daha bükün ve bükün ve nihayet saatler sonra küçük metal kancalar yapın.
Sıcak, yavaş ve acı verici bir işti. Bazıları için de heyecan vericiydi.
“Metal, ateş ve sert darbeler mi? Brookfield, Connecticut’ta yaşayan bir sanatçı ve demirci olan Chris Doherty, bir Cumartesi sabahı öğrencilerini çalışırken izlerken “Çok fazla yanlış gidemezsiniz” dedi.
Amatör demircilik son yıllarda giderek önem kazanmıştır. (Bu aynı zamanda bıçak ve hançer yapma sanatı olan kılıç ustalığı için de geçerlidir.) Hafta sonu kursları aylar öncesinden dolabilmektedir. History Channel’da yayınlanan ve pek çok meraklıya ilham veren kılıç ustalığı yarışma programı “Forged in Fire” sürekli olarak yenileniyor. Mücadeleye daha fazla meraklı katıldıkça örsün fiyatı da arttı.
Diğer iki Forged in Fire şampiyonuyla birlikte Wolcott, Connecticut’ta Dragon’s Breath Forge’u yöneten Matthew Berry, “Yeterince giriş dersi sunamıyoruz” dedi. Bir giriş kursunun ücreti kişi başı yaklaşık 185$’dır.
Connecticut’taki başka bir demirci olan 25 yaşındaki Brandon Hyner, “Genellikle iki ila dört ay önceden rezervasyon yapıyorum” dedi. Normalde New London’da çalışıyor ve yarım günlük bir giriş kursu için yaklaşık 275 dolar alıyor. “Depoyu her seferinde dolduruyorum.”
Demirciliğe olan ilgi, koronavirüs pandemisi sırasında ekşi maya başlangıç trendinden çok önce başlayan hobi işçiliğindeki daha geniş artışın bir parçası. Bazı insanlar kil atmayı veya kendi kıyafetlerini yapmayı öğrendi; diğerleri demiri bir örs üzerinde büküyor ve çelik parçalarını birbirine kaynaklıyor.
Rochester Teknoloji Enstitüsü Amerikan El Sanatları Okulu müdürü Elizabeth Kronfield, “Bunların hepsi ellerimizi kullanmamızı, alet kullanmamızı, başlangıçta sınırlarımızın ötesinde bir şeylerde ustalaşmamızı sağlayan şeyler” dedi.
Demircilik işi diğer zanaatlara göre daha tehlikeli olabilir. Bazı öğrenciler için bu yoğunluk çekicidir. Gücün ateş ve metalden geldiği tarihi, hatta belki de efsanevi bir geçmişi anımsatıyorlar.
Profesör Kronfield, “Bu ateşin kullanımı, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki normal, günlük insan deneyiminin ötesine geçen bir şeydir” dedi.
“Çeliği büküyorlar” diye ekledi. “Bu gün için sen Süpermen’sin.”
Bay Doherty, Connecticut’taki Brookfield El Sanatları Merkezi’ndeki eski bir odunhanede ders veriyor. Eski metal aletler ve çubuklarla doludur. Kursu yaşayan tarih üzerine ve bir hafta sonu boyunca yaklaşık 300 dolara öğretiliyor.
İlk gün öğrencileri bükülüp bükülmüş bir kanca ve ardından yapraklardan bir anahtarlık yapıyorlar. Ertesi gün, iki beceriyi birleştirerek bir biftek yüzgeci, sapın çevresini saran kancaları ve dalları olan uzun bir alet yaratıyorlar.
“Diğer birçok zanaattan biraz daha yeni” dedi. “Dokuma yapmak isteyen 20 yaşında çok fazla insan yok.”
34 yaşındaki Michael Klimaszewski, Demir Jübile olarak bilinen altıncı yaş gününü kutlamak için oradaydı. Kurs eşinin hediyesiydi.
Kartal İzcisi olarak geçirdiği dönemden beceriler edindi. O zamanlar özellikle vurmayı seviyordu. Artık “bu çok daha kasıtlı” dedi.
Bazı öğrenciler, kendi elleriyle kalıcı bir şeyler yaratmanın kendileri için özellikle önemli olduğunu söyledi.
Eşi Dr. 36 yaşındaki Jessica Socha, Bay Doherty’nin kursuna katıldı. Çift aynı zamanda evliliklerinin altıncı yıl dönümünü de kutluyordu.
Demirciliğe ilgi arttıkça zanaat daha da genişliyor.
Profesör Kronfield, yaklaşık on yıl önce katıldığı bir demircilik konferansına “yüzde 85’inin belirli bir yaştaki beyaz erkeklerden” oluştuğunu söyledi. Artık demirhanede her zamankinden daha fazla kadın, eşcinsel insan ve farklı ırklardan insanların çalıştığını söyledi.
Zanaatı çeşitlendirmeyi amaçlayan Kapsayıcı Demirciler Derneği’nin yönetim komitesi üyesi 36 yaşındaki Elizabeth Belz, “Görünmeye devam ediyoruz” dedi.
Bayan Belz, Kuzey Carolina’da çalışıyor ve ders veriyor.
“Her gün birisini bunaltıyorum çünkü bu mağazayı ben yönetiyorum” dedi. “Sanki bir adam içeri girip ‘Demirci nerede?’ diye soruyor. Ben de ‘Tam burada’ diyeceğim. O da ‘Seni küçük şey mi?’ diyecek.”
Bazı demirciler, hayali dünyaları hayata geçirmek isteyen sıkı “Game of Thrones” veya “Yüzüklerin Efendisi” hayranlarıdır.
Yakın zamanda Dragon’s Breath Forge’da hafta sonu kursuna katılan uçuş eğitmeni ve Dungeons & Dragons hayranı Taylor Kenefick (30), “Bu fantastik bir şey ama gerçek hayatta” dedi.
Transseksüel Bayan Kenefick, demirciliğin kendini ifade etmenin bir yolunu sağladığını söyledi.
“Geçiş yapmaya başladığımda, belirli bir şekilde performans göstermem veya davranmam gerektiğini hissettim” dedi. “‘Mesela, ‘Ben bir kızım, biliyorsun, elbiseler giymeliyim ve bunun gibi şeyler yapmalıyım.'”
“Ama sonra ‘Bu ben değilim’ dedim” diye devam etti. “Ve bu da yardımcı olan şeylerden biri; burada terlemek ve çalışmak.”
Örsünün üzerine eğildi ve metali bir bıçak haline getirdi. Çekici tekrar tekrar sallayıp asayı keskinleştirirken ve onu saklanacak bir hazineye dönüştürürken elleri su toplamıştı.