Öğle vakti, saat Terasotuz üç kilometre uzakta Barselona, yaşlı boğa güreşçisi arenaya iniyor. Saçları ağarıyor, birkaç günlük sakalı var, otuz dokuz yaşında, eylülde kırk yaşında. Yaşam pasaportu Avustralya ve Çin damgalarını taşıyor ama Gallarate'de doğmuş. Yeni ekibi, San Cristobalİspanya'nın beşinci bölümü bunu açıkça duyurdu. Yeni hayranlar ona Pio diyor ama “boğa güreşçisi Pio” sesi Zecchino d'Oro'nun bir şarkısına benzediğinden, adı ve soyadı daha iyi: Federico Piovaccari. Ya da oğlunun ona taktığı takma ad: Piper. Totti'nin vazgeçmeme isteğine benziyor, Francesco'nun ise her yerde devam etme isteğine benziyor. Büyük futbolun spot ışıklarının arkasına saklanan, ancak zaman zaman eyalet stadyumlarında parıldayan, ancak büyük bir sıçrama olasılığı açıklandığı anda sönenlerin kariyeri.
Pio, en romantik hayatların senaryosuna uygun olarak, her ikisi de kısa olan umutlar ve mutluluklar ekti. Yirmi yıl önce Inter'in genç takımında oynamıştı. İlk sınırı geçti San Marino. Trieste'li bir arkadaşı, Juventus'ta iki dakika kaldıktan sonra, altı golün altına gömülü bir yanılsamanın kıvılcımı olan tarihi bir golü attığını hatırlıyor. Bu, Bianconeri olarak B'nin 2006-07 şampiyonluğuydu: “bir öğrenci gibi kötü bir hücum oyuncusu değil”. Hatta 2011'de Cittadella ile gol krallığı sıralamasında da yer aldı. Sampdoria'ya taşınarak hayalini yeniden alevlendirdi: hiçbir şey. İki yıl sonra Romanya'ya göç etti ve burada Steaua ile Şampiyonlar Ligi'nde oynadı, ön elemelerde seri goller attı. Ve İspanya'ya (Eibar, Cordoba, Rayo Vallecano), Avustralya'ya (Western Sydney Wanderers), Çin'e (Zhejiang Yiteng) ve ardından Pagani, Giugliano, Cava de' Tirreni'ye geri dönüyoruz.
Orada bitti mi? Hayır, Ocak transfer döneminin sonunda, eğer herkes sessiz kalırsa, o stadyum için son bilet var. Camp Nou. En alttaki sıralama, bir cemaatin temelleri, coşku: yaşasın cemaat rahibi ve çok yaşa “İtalyan leyenda Pio”. Efsane, yüceltmek veya örnek ihtiyaçlar için hayal gücüyle değiştirilen bir hikayedir. Bu nedenle bu terim, gerçek bir hikaye olan Pio'dan ziyade başarılı şampiyonlar için daha uygundur. Normal maaşlı orta yaşlı bir adam ( Cavese Yılda otuz bin kişi vardı), bizi bir sonraki köşeye iten belirsiz bir gelecek. Ama, o dünyayı gördü, pek çok kişinin hiç gitmediği şehirlerde kadril dansı yaptı, Juve'ye karşı gol attı, tribünlerdeki insanlara hiç de küçümsenmeyecek derecede imkansız anlar yaşattı, oğlunu gururlandırdı. Tekrar dene Pio.
Pio, en romantik hayatların senaryosuna uygun olarak, her ikisi de kısa olan umutlar ve mutluluklar ekti. Yirmi yıl önce Inter'in genç takımında oynamıştı. İlk sınırı geçti San Marino. Trieste'li bir arkadaşı, Juventus'ta iki dakika kaldıktan sonra, altı golün altına gömülü bir yanılsamanın kıvılcımı olan tarihi bir golü attığını hatırlıyor. Bu, Bianconeri olarak B'nin 2006-07 şampiyonluğuydu: “bir öğrenci gibi kötü bir hücum oyuncusu değil”. Hatta 2011'de Cittadella ile gol krallığı sıralamasında da yer aldı. Sampdoria'ya taşınarak hayalini yeniden alevlendirdi: hiçbir şey. İki yıl sonra Romanya'ya göç etti ve burada Steaua ile Şampiyonlar Ligi'nde oynadı, ön elemelerde seri goller attı. Ve İspanya'ya (Eibar, Cordoba, Rayo Vallecano), Avustralya'ya (Western Sydney Wanderers), Çin'e (Zhejiang Yiteng) ve ardından Pagani, Giugliano, Cava de' Tirreni'ye geri dönüyoruz.
Orada bitti mi? Hayır, Ocak transfer döneminin sonunda, eğer herkes sessiz kalırsa, o stadyum için son bilet var. Camp Nou. En alttaki sıralama, bir cemaatin temelleri, coşku: yaşasın cemaat rahibi ve çok yaşa “İtalyan leyenda Pio”. Efsane, yüceltmek veya örnek ihtiyaçlar için hayal gücüyle değiştirilen bir hikayedir. Bu nedenle bu terim, gerçek bir hikaye olan Pio'dan ziyade başarılı şampiyonlar için daha uygundur. Normal maaşlı orta yaşlı bir adam ( Cavese Yılda otuz bin kişi vardı), bizi bir sonraki köşeye iten belirsiz bir gelecek. Ama, o dünyayı gördü, pek çok kişinin hiç gitmediği şehirlerde kadril dansı yaptı, Juve'ye karşı gol attı, tribünlerdeki insanlara hiç de küçümsenmeyecek derecede imkansız anlar yaşattı, oğlunu gururlandırdı. Tekrar dene Pio.