Güneş Sistemi’nin en büyük 42 gök taşı görüntülendi! Elmastan daha ağır Memleketler arası bir araştırma grubu, Avrupa Güney Gözlemevi’nin Çok Büyük Teleskop’unu kullanarak Mars ve Jüpiter içindeki ana asteroit neslinde bulunan en büyük objelerin imgesini oluşturmayı başardı.
Gökbilimciler şimdiye dek bu jenerasyondaki üç asteroidi detaylarıyla gözlemlenebilmişti. Ceres, Vesta ve Lutetia isimli bu göktaşları NASA’nın Dawn ve Rosetta uzay araçları tarafınca ziyaret edildiği için bilim dünyasında uygun tanınıyordu.
Fransa’daki Marseille Astrofizik Laboratuvarı’nda nazaranvli gökbilimci Pierre Vernazza, yeni gelişmeyle ilgili açıklamasında şu tabirleri kullandı: ”Avrupa Güney Gözlemevi’nde elde ettiğimiz bilgiler, daha fazlasının, yani toplamda 42 maksadın keskin imajlarını sağladı.”
Independent Türkçe’nin haberine bakılırsa hakemli bilimsel mecmua Astronomy & Astrophysics’te yayımlanan 3d datalar, kelam konusu gök cisimlerinin tekniklerini detaylarıyla gözler önüne serdi. Objeler yolları açısından iki kategoriye ayrıldı: Neredeyse yuvarlak olanlar ve ince uzun olanlar. Araştırmada incelenen en büyük obje Ceres’in oldukça yuvarlak bir hale sahip olduğu anlaşıldı.
OBJELERİN HACİMLERİNİN ÖĞRENİLMESİ YOĞUNLUKLARININ İDDİA EDİLMESİNİ SAĞLIYOR
En büyük ikinci gök cismi Vesta ise daha sistemsiz bir hale sahipti. Flora ve Adeona ismi verilen öteki büyük cisimlerin de oldukça yuvarlak olduğu belirtilirken Sylvia isimli asteroidin 274 kilometre boyunca uzanan bir çubuğa benzediği tespit edildi.
İnce uzun asteroitlerin en uç örneği ise köpeklerin çiğnediği kemikleri andıran formuyla Kleopatra isimli gök taşı oldu. Bilgiler bu 42 objenin hacimleri üzerinde de fazlaca daha kesin ölçümler yapılmasını sağladı. Objelerin hacimlerinin öğrenilmesi yoğunluklarının iddia edilmesine de imkan tanıdı.
Bulgulara bakılırsa en gevşek asteroitlerin yoğunluğu, neredeyse kömürle birebirdi. Ölçümler bunların santimetre küp başına yaklaşık 1,3 gram yoğunluğa sahip olduğunu gösterdi. Bu da kelam konusu göktaşlarının karbonlu, gözenekli bir bileşime sahip olduğu manasına geliyor.
En ağır gök taşları ise Psyche ve Kalliope isimli asteroitlerdi. Bunların yoğunluğu da sırasıyla santimetre küp başına 3,9 ve 4,4 gram olarak ölçüldü. Elmastan daha ağır olduğu tabir edilen bu gök taşlarının bileşiminde demir bulunduğu iddia ediliyor.
Araştırmacılar, bu bilgilerden hareketle asteroit jenerasyonundaki objelerin Güneş Sistemi’nin farklı bölgelerinden geldiği kararına vardı. Çekya’daki Prag Üniversitesi’nden gökbilimci Josef Hanus’a bakılırsa müşahedeler, bu cisimlerin oluştuktan daha sonra göç ettiği fikrini destekliyor. Hanus, hususla ilgili şu açıklamalarda bulunuyor:
”özetlemek gerekirsesı, bileşimlerinin bu kadar çeşitli olması, lakin Güneş Sistemi’nin farklı bölgelerinden gelmeleriyle açıklanabilir.”
Gökbilimciler şimdiye dek bu jenerasyondaki üç asteroidi detaylarıyla gözlemlenebilmişti. Ceres, Vesta ve Lutetia isimli bu göktaşları NASA’nın Dawn ve Rosetta uzay araçları tarafınca ziyaret edildiği için bilim dünyasında uygun tanınıyordu.
Fransa’daki Marseille Astrofizik Laboratuvarı’nda nazaranvli gökbilimci Pierre Vernazza, yeni gelişmeyle ilgili açıklamasında şu tabirleri kullandı: ”Avrupa Güney Gözlemevi’nde elde ettiğimiz bilgiler, daha fazlasının, yani toplamda 42 maksadın keskin imajlarını sağladı.”
Independent Türkçe’nin haberine bakılırsa hakemli bilimsel mecmua Astronomy & Astrophysics’te yayımlanan 3d datalar, kelam konusu gök cisimlerinin tekniklerini detaylarıyla gözler önüne serdi. Objeler yolları açısından iki kategoriye ayrıldı: Neredeyse yuvarlak olanlar ve ince uzun olanlar. Araştırmada incelenen en büyük obje Ceres’in oldukça yuvarlak bir hale sahip olduğu anlaşıldı.
OBJELERİN HACİMLERİNİN ÖĞRENİLMESİ YOĞUNLUKLARININ İDDİA EDİLMESİNİ SAĞLIYOR
En büyük ikinci gök cismi Vesta ise daha sistemsiz bir hale sahipti. Flora ve Adeona ismi verilen öteki büyük cisimlerin de oldukça yuvarlak olduğu belirtilirken Sylvia isimli asteroidin 274 kilometre boyunca uzanan bir çubuğa benzediği tespit edildi.
İnce uzun asteroitlerin en uç örneği ise köpeklerin çiğnediği kemikleri andıran formuyla Kleopatra isimli gök taşı oldu. Bilgiler bu 42 objenin hacimleri üzerinde de fazlaca daha kesin ölçümler yapılmasını sağladı. Objelerin hacimlerinin öğrenilmesi yoğunluklarının iddia edilmesine de imkan tanıdı.
Bulgulara bakılırsa en gevşek asteroitlerin yoğunluğu, neredeyse kömürle birebirdi. Ölçümler bunların santimetre küp başına yaklaşık 1,3 gram yoğunluğa sahip olduğunu gösterdi. Bu da kelam konusu göktaşlarının karbonlu, gözenekli bir bileşime sahip olduğu manasına geliyor.
En ağır gök taşları ise Psyche ve Kalliope isimli asteroitlerdi. Bunların yoğunluğu da sırasıyla santimetre küp başına 3,9 ve 4,4 gram olarak ölçüldü. Elmastan daha ağır olduğu tabir edilen bu gök taşlarının bileşiminde demir bulunduğu iddia ediliyor.
Araştırmacılar, bu bilgilerden hareketle asteroit jenerasyonundaki objelerin Güneş Sistemi’nin farklı bölgelerinden geldiği kararına vardı. Çekya’daki Prag Üniversitesi’nden gökbilimci Josef Hanus’a bakılırsa müşahedeler, bu cisimlerin oluştuktan daha sonra göç ettiği fikrini destekliyor. Hanus, hususla ilgili şu açıklamalarda bulunuyor:
”özetlemek gerekirsesı, bileşimlerinin bu kadar çeşitli olması, lakin Güneş Sistemi’nin farklı bölgelerinden gelmeleriyle açıklanabilir.”