GÜÇLÜ DURUŞ: HANDE ERÇEL Dicle ve Fırat’ın ortasında, kadim kent Mardin’deyiz. sıra dışı abbara’larını, orta sokaklarını ve epey katmanlı kültürünü keşfederken yanımızda en az bu coğrafya kadar büyüleyici ve kuvvetli bir bayan var. Gündoğumundan günbatımına uzanan bir masalın ortasındaki varlığını hayranlıkla izlediğimiz Hande Erçel, Nicolas Ghesquiere tasarımı Louis Vuitton Cruise 2022 koleksiyonundan “zamanın haricinde olduğunuzu hissettiren” Fütürist dizaynlar ile geçmişten geleceğe uzanıyor.
Ana akım ve toplumsal medyanın tesiriyle hepimiz seni tanıdığımızı var iseyıyoruz. Lakin eminin keşfedecek daha hayli şey var. Sen kendini anlatsan nasıl tanım ederdin?
Vakit geçtikçe ben de kendime ve hayata dair bir sürü yeni şey keşfediyorum. Aslında bunu daima söylüyorum, toplumsal medyayla aramda hayli organik bir bağlantı var. Günlük ömrümde nasılsam toplumsal medyada da öyleyim. Sakin, dingin, rutinlerine hayli bağlı, işine ve hayata tutkulu, küçük ayrıntılara heyecan duyan biriyim.
Geçtiğimiz Eylül ayında Sen Çal Kapımı dizisinin son bölümü yayınlandı ve sen o günden beri herbiçimde birinci kere bu kadar uzun bir süre televizyondan uzak kaldın. Senin üzere çalışmadan duramayan birine düzgün geldi mi bu dinlenme devri, nasıl geçirdin vaktini?
Uzun yıllar art geriye televizyona iş yapmış biri olarak açıkçası evvel boşluğa düştüm. Çalışmaktan beslenen biri olduğum için durma hissine uzun bir süre alışamadım. Bir süre daha sonra yeni rutinlerim oluşmaya başladı. Birtakım günlerimin tamamını Mavi’ye ayırdım, onunla anı biriktirmek için her fırsatı değerlendirmeye çalıştım. Kimi günler saatlerce çizim yaptım. Okumaya fırsatım olmayan kitapları bitirdim; izleyemediğim dizi ve sinemaları izledim. Konutumda vakit geçirmeyi epey seven biri olarak kucak dolusu konutta köpeklerimle ve arkadaşlarımla sakin, huzurlu vakit içinder geçirdim. Hem dinlendiğim, birebir vakitte kendimi dinlediğim bir devir oldu.
Toplumsal medyada “Eda’yı epeyce özleyeceğim” diye yazmıştın. Her karakterinden ayrılmak sıkıntı oluyor mu yoksa Eda özelinde bir yorum muydu bu? Varlığına epey alıştığın bir insanı tekrar nazaranmeyecek olmak üzere bir durum mu oluyor?
Oynadığım her karakter benim için unutulmaz ve hepsi fazlaca özel. Hepsine bağlanıyorum; aslına bakarsanız bağlanmadan karakterin içine girilebileceğini de düşünmüyorum. Eda’nın ömrümde epeyce öbür bir yeri olduğu yanlışsız. Kendime fazlaca yakın bulduğum, bana epey benzeyen bir karakter olmasının yanı sıra, seyirciyle kurduğu bağ da beni derinden etkiledi. Canlandırdığım karakterlerden ayrılmak tuhaf bir his; her karakterde bir modülümü bırakıp kendi öyküme yeni kesimler eklemek; eksilirken çoğalmak gibi…
Dizi tam 85 ülkede gösteriliyor diye biliyorum, her ge en yıl yurtharicinde da tanınırlığın artıyor. ELLE Girl Rusya edisyonunda Girl of the Year adayı oldun, İngiliz Glamour mecmuası de seni dünyanın en güzel hanımı seçti. Tüm bu beğeni nasıl hissettiriyor? Yurtharicinden bir proje teklifi gelirse nasıl bakarsın?
Her oyuncunun hayalidir sanıyorum dünya çapında beğenilmek, yurt haricinde projeler yapmak ve takdir edilmek. Alışılmış ki benim için de o denli. Tüm bunlar beni bu hayale daha da yakınlaştırıyor ve epey memnun oluyorum. Bir yandan da ister istemez daha temkinli oluyorum çünkü bu yalnızca ferdî bir tanınırlık ya da muvaffakiyet değil. Ülkemi de temsil ettiğim bir alan olduğundan alışılmış ki daha dikkatli olma zorunluluğunu ve daha epey çalışmak gereğini birlikteinde getiriyor.
Şu anda eminim biroldukca senaryo okuyorsundur, ortalarında kalbini çalan bir tanesi var mı? Bir daha sonraki işinde nasıl bir bayana ruh vermek istersin?
Okuduğum ve değerlendirdiğim senaryolar var. Bundan daha sonraki işimde sıkıntısı olan, davası olan, hayata karşı duruşu olan, seyirciye hayatıyla, duruşuyla ilham verecek ve kalbinde yer edecek güçlü bir bayana ruh vermeyi istiyorum.
Tüm zorluklarına ve ağır set hayatına karşın televizyonu epeyce sevdiğini biliyorum, sence dijital işlere göre bir oyuncu açısından ne farkı ya da avantajı var?
Dijital işler vakit idaresi açısından daha rahat olduğundan uzun ve yorucu set saatleri televizyon işindeki üzere olmuyor. Bu doğal ki hem takım açısından, tıpkı vakitte oyuncu açısından hayli büyük avantaj. Bunun yanı sıra dijital işlerde TV’deki üzere köşeli sonlar olmadığından daha özgür olabiliyor, karaktere daha esnek ruh verebiliyoruz.
tekrar dünyaya gelsen bir daha tıpkı mesleği mi yapmak isterdin?
tekrar dünyaya gelsem; bir daha beşerlerle kalpten gerçek bağ kurabileceğim, kitlelere inandıklarımı anlatabilecek gücü bana veren, kendimi ve ruhumu besleyebileceğim, çalıştıkça gelişebileceğim, dünya çapında kabul goren ve en kıymetlisi memnun olduğum bir işi yapmak isterdim.
Geçtiğimiz aylarda hazır set yokken resim/çizim yapma fırsatı buldun mu? En hayli hangi vakit içinderda, hangi hislerle, hangi renklerle fotoğraf yaptın?
Çizim yapmak muhakkak en tesirli terapi hallerinden biri. Genel olarak sanat, sanatın her alanı ruha dokunduğundan güzelleştirici, dinlendirici tesirleri epeyce fazla çalışmadığım periyotta doyasıya çizim yapma fırsatım oldu. Aşikâr bir vakti ya da duygusu var diyemem, o büsbütün i imden, en derinden gelen ve beni tuvalin başına götüren bir dürtü.
ELLE’in Şubat sayısının teması “Local is the New Global”. Gezegeni korumak için her endüstride lokal üretimlerin desteklenmesi gereğinin altını çiziyoruz. Sen ne düşünüyorsun bu bahiste?
Son senelerda gezegenimiz o kadar fazla yardım çığlığı atıyor ki bunları duymamak, duymazdan gelmek neredeyse imkansız. Tüm yangınlar, sarsıntılar, doğal afetler, kuraklıklar, kuşağı tükenmek üzere olan canlılar, yok olmak üzere olan bitki türleri hepsi bize birebir şeyi anlatmaya çalışıyor: Yaşayabileceğimiz öteki bir gezegen yok ve onu korumak için hepimiz kendi hissemize düşeni yapmak zorundayız. Bu manada lokal üretim dayanağını fazlaca değerli buluyorum. Ben de bilhassa moda sektöründe sürdürülebilir koleksiyonları ve lokal markaları severek destekliyorum. Alışverişlerimi kendim yaparım, daima birebir marketten, birebir esnaftan alırım. Onlardan alışveriş ederken o sıcak, yerleşik olma ve tanışıklık hissini, daha ben söylemeden ne alacağımı bilip hazırlayacak kadar beni tanımalarını fazlaca seviyor; lokal üreticileri desteklemekten de memnunluk duyuyorum.
Sence Covid daha sonrası devirde tüketim konusunda tüm dünyada hassaslık artacak mı, yoksa daha da fazlaca tüketeceğimiz ve keyfimize düşeceğimiz bir “intikam alma” devri mi başlayacak?
Sanırım ikisi de gerçekleşecek ve hatta gerçekleşiyor. İnsan fazlaca değişik bir varlık. En hayli internet alışverişlerinin hiçbir yere gidemediğimiz pandemi periyodunda yaşandığını okumuştum bir araştırmada. Galiba tüketim beşere kendini yaşıyor hissettiren bir aksiyon; o yüzden bunu hayattan keyif almakla eşleştiren bir kesim, yaşanmamış günlerden ve pandemi şartlarından “intikam alma” hissiyle tüketim çılgınlığını doruğa taşıyacak. Bunun yanı sıra benim üzere düşünen bir kesim de pandemi sırasında ziyadesiyle g zlemleme fırsatı bulduğumuz ve bu vakte kadar ziyadesiyle hizmet ettiğimiz gereç dünyanın anlamsızlığının farkında olarak daha hassas biçimde gelecek jenerasyonlar ismine fark yaratma güdüsüyle gezegene ve insanlığa daha hassas yaşamaya çalışacak. Umarım ikincisi çoğunlukta olur.
Çekimimizi Mardin’de yaptık. Beğendin mi, bu kadim kent ve Mardinliler sende nasıl bir tesir bıraktı?
Mardin hayli farklı, fazlaca büyülü, epey masalsı, insanı en derinden bir yerinden içine alan bir kent. Her köşesi diğer bir öykü, öteki bir cazibeye sahip. Mardin beni büyüledi, kendine hayran bıraktı ve kalbimi çaldı. Kendimi bir masalın i inde hissettim. Mardinlilerin misafirperverliği, içtenliği, samimiyetleri bana evimdeymişim üzere hissettirdi. yine gitmek için sabırsızlanıyorum. Mükemmel bir tecrübeydi…
Mardin’de hayvanlarla irtibatın inanılmazdı. Keçi yavrusu, papağanlar ve at… Hayvan sevgisi ve hakları konusunda ne söylemek istersin?
Harikaydı… Tabi güç anlar da oldu, çekim sırasında papağan parmağımı fıstık zannedip kemirdi ve ben soğuktan birinci anda anlayamadım, lakin daha sonra bir süre o parmağımı kullanamadım. Hayvan sevgimi anlatacak söz bulamıyorum. Hayvanlara karşı zaafım var. hayli saf ve savunmasızlar. Bize muhtaç durumdalar. Sokaklardaki ve barınaklardaki binlerce hayvanın bir an evvelce düzgün şartlarda yaşayabilmesi, sahiplendirilmesi, beşerler tarafınca canice ziyan gördüklerinde korunabilmeleri için yasal olarak önemli yaptırımlara muhtaçlığımız var. Umarım son çıkan yasa ile bu durum biraz daha güzele masraf. Bunun yanı sıra tabi ki herkes ferdî olarak etrafında yardıma muhtaçlık duyan hayvanlar i in elinden geleni yapmalı. Onların tek gereksinimi bizim tarafımızdan sevilmek.
Yay burcu hem hayal gücüyle, tıpkı vakitte fizikî olarak seyahat etmeye her vakit hazırdır derler; sen de o denli misin?
Yay burcunun özgürlük düşkünü, hayalperest ve seyahat meraklısı özelliklerini teğe bir taşıyorum. Benim kadar seyahat etmeye hazır birini tanımamışsınızdır. Yakın arkadaşlarım bu özelliğime ve her seferinde tıpkı biçimde heyecanlanmama fazlaca gülüyorlar; seyahate gideceğimiz günün gecesi uyku uyumak istemem, bavulumu en süratli biçimde hazırlar ve herkestilk evvel erkenden hazır olup kapıda beklerim.
Bir takı markasıyla işbirliği yapacaksın. Kendin de takı ve aksesuar kullanmaya meraklı mısındır?
Takı yerine, aktifliğine, vaktine ve hatta his durumuna nazaran bile değiştirmek isteyeceğim epeyce şahsi bir aksesuar. Her alanda olduğu üzere takılarda da epey heybetli kesimler yerine daha sade, ancak güçlü ve özgür kesimler seviyorum.
Mavi’ye olan düşkünlüğün besbelli. Yalnızca teyzelik değil, ablan seyahatte olduğunda annelik de yapıyorsun. o denli vakit içinderda zorlanıyor musun? Sana benzeyen tarafları ya da huyları var mı?
Mavi’ye fazlaca düşkünüm. Ablam olmadığında onunla baş başa olmak, ona masallar okumak, onunla dans etmek, bir arada uyumak, yeni anılar biriktirmek ömrümün en pahalı anları oluyor. Bunun yanı ablamın hayattaki en kıymetli varlığını bana emanet ettiğini hatırladıkça epey önemli bir sorumluluk da hissederek geriliyorum ve her şeyi eksiksiz yapmaya çalışıyorum. Mavi doğduğu andan itibaren kendine has özelliklerini muhakkak eden bir bebekti. Bana benzeyen epeyce fazla huyu var; en hayli özgürlük düşkünü oluşu ve inadı benziyor.
Mavi’nin varlığının sana seninle ilgili öğrettiği yeni bir şey oldu mu?
Mavi büyürken ben de hayli şey öğreniyorum. Ne kadar sınırsız, şartsız sevebileceğimi ve kalbimin ne kadar kocaman olduğunu deneyimliyorum onunla. hem de hayattaki her şeye onun kadar merak duymayı ve her andan keyif almayı onunla tekrar yine öğreniyorum.
Klişe olacak lakin malum Sevgililer Günü ayındayız, sormasak olmaz: Aşkın tarifini nasıl yaparsın? Aşık olmanın senin için en güzel ve en sıkıntı yanları nedir?
Ben aşkı tanımlamayı ve bir kalıba sokmayı epeyce yanlışsız bulmuyorum aslında. Hayata duyduğum heyecan, işime duyduğum bağlılık, tabiata olan hayranlığım, hayvanlara olan zaafım da benim aşk tanımımın ortasında yer alıyor. Aşk benim için bir mecnunluk hali. Benim en mecnun dolu hallerim aşıkken içimden çıkıyor; bu da hem en güzel, birebir vakitte tıpkı anda en sıkıntı yanı.
Vakit tüneline girme talihin olsa geçmişe mi ışınlanmak isterdin geleceğe mi? Hangi çağa giderdin ve yanında kimleri götürürdün?
O denli bir bahtım olsa en yakın arkadaşlarımı yanıma alıp 1960’lı yılların Paris’ine gitmek isterdim. O romantik, büyüleyici ve samimi havayı yaşamak beğenilen olurdu.
Yeni teknolojilerle ortan nasıl? Metaverse’de avatar’ını yarattın mı örneğin? Ya da kripto sanata ve NFT’lere yaklaşımın nedir? Bütün bu gelişmeler sana ne hissettiriyor?
Günümüz, kendimizi devamlı olarak güncellememiz gereken bir ağ. Ben de yeni teknolojileri uzmanlarına sorarak, dinleyerek öğrenmeye ve kendimi güncel tutmaya çalışıyorum. Sanatın ve değişen teknolojinin birleşme noktası beni olduk a heyecanlandırıyor. Hem sanatın erişilebilirliğinin kolaylaşıyor olması birebir vakitte fiziki hudutların, sahipliğin kaldırılıyor olması sanat algısını ve sanat yapıtlarını öteki bir kıymete taşıyor, farklı bir pozisyonlandırma yaratıyor diye düşünüyorum.
Bugünlerde sıkça tartışılan bir mevzu da toplumsal medyanın bilhassa genç kızlara dayattığı idealize vücut algısı. Hatta Norveç’te marka ve influencer’lara filtre ya da rötuş uyguladıkları fotoğrafları belirtme zaruriliği yasası getirilmiş. Gençlere ne tavsiye edersin?
Ekran önünde iş yaptığınız vakit sizi izleyen biroldukça kişi sizin fiziki özelliklerinizi en sert biçimde eleştirmeyi hak görüyor kendinde. Ne yazık ki ekran önünde olmayı seçtiyseniz herkese güzel gelen vücut ölçülerine sahip olmalı, o ölçülerinizi ne değerine olursa olsun her daim muhafazalı ve her şartta kusursuz görülmelisiniz. Aksi biçimde her türlü tenkide ve hakarete maruz kalırsınız.
Bunun son vakit içinderda biraz yıkılmaya başladığını düşünsem de, toplumsal medyada idealize edilmiş vücut ve güzellik algısı üzerinden yapılan her türlü baskı ve eleştiriyi epey haksız ve kırıcı buluyorum. Bu hususta basının, toplumsal medyadaki yüksek takip iye sahip hesapların ve ünlülerin hassas davranarak hassaslık oluşturmasının hayli değerli olduğuna inanıyorum. Verebileceğim tek tavsiye şu biçimde: Size fiziki güzellik algısı üzerinden kim baskı yapıyor ve ağır tenkitte bulunuyorsa, bu onun kendi vücudu ya da ruhuyla olan mutsuzluğunun yansımasıdır, aldırmayınız!
Kendini epeyce eleştirir misin, yoksa genelde güzel mi davranırsın?
Vakit zaman kendimi fazlaca zalimce eleştirdiğim de oluyor. O denli vakit içinderda fazlaca hırpalandığım için, birçok vakit kendime şefkatli bir yerden yaklaşmaya ve dışardan bakmaya çalışıyorum.
Modun düştüğünde âlâ hissetmek için ne yaparsın?
kimi vakit epey sevdiğim müzikleri açarak dans eder, kimi vakit köpeklerimi alır uzun saatler yürüyüşe çıkar, kimi vakit Harry Potter izleyerek uyuyakalır, kimi vakit yakın arkadaşlarımla spontane bir program yapar, kimi vakit de kendime müsaade verir ve o duyguyu yaşarım.
Harika bir hayran kitlen var, takipçilerin çekim yaptığımızı anladıklarından beri ELLE hesabını DM yağmuruna tuttular. Bu ayrıcalıklı sevgiyi neye bağlıyorsun?
Benim onlara olan derin sevgime bağlıyorum. Onları nasıl sevdiğimi, ne kadar gerçek bir bağ ile yıllardir birbirimize bağlı olduğumuzu görüyorlar. Onlarla birlikte ve onların gözünün önünde büyüdüm; her anıma tanıklık edip benimle heyecanlanıp benimle üzüldüler. Çok şanslı ve minnet doluyum; âlâ ki varlar.
Arkadaşların seninle ilgili en çok neyi sever, seninle ilgili en çok neye gülerler?
Geçen gün fazlaca yakın bir arkadaşım bana ‘cesaretini, dik duruşunu ve en epeyce Aylin’in kızı oluşunu seviyorum’ diye bir not yazmıştı. Genel olarak biz arkadaşlarımla her vakit her durumda kendimize cümbüş çıkarır ve her şartta daima epeyce güleriz. Lakin bilhassa onlar kimi verdiğim soğuk tepkilerime ve küçük mevzulara olan büyük heyecanlarıma fazlaca gülerler.
Dünyayla ilgili sana en epeyce umut veren ve yaşama motivasyonunu yükselten şey nedir?
Tahminen epeyce sıradan ve klasik gelecek lakin gün doğumu bana en epey umut veren şey olabilir.
Güneşin doğuşunu her izlediğimde birinci defa izliyor üzere dakikalarca bakakalıyorum ve sıfırdan başlayabilecek yeni ihtimallerim olduğunu hatırlıyorum.
Kendini en uygun hissettiğin yer?
Mavi’nin yanı ve yüzebildiğim tüm denizler.
Bugün 10 sene evvelki halinin koluna girip bir arada yürüyüşe çıksanız, ona ne sıkıntının?
Hayat sana hiç ummadığın yerlerden rengarenk yollar açarken bir yandan da ortasında hiç kapanmayacak bir boşluk yaratacak. Yeterli haber; sen ortasındaki o boşluğa karşın renklerini kaybetmeden yeni yollar için heveslenmeye ve meraklanmaya devam edeceksin.
Röportaj: Melda Narmanlı Çimen
Fotoğraflar: Burcu Karademir
Moda Yöneticisi: ASLI ASİL
Saç: Nuri Şekerci
Makyaj: Ali İstek Özdemir
Fotoğraf Asistanları: Furkan Irmak, Furkan Pala
Moda Yöneticisi Asistanı: Damla Hasanreisoğlu
Yapım: Zeynep Altınkut İlgün, İklim Arsiya / PPR Istanbul
Ulaşım için Ford Nas Otomotiv Mardin’e teşekkür ederiz.
Ana akım ve toplumsal medyanın tesiriyle hepimiz seni tanıdığımızı var iseyıyoruz. Lakin eminin keşfedecek daha hayli şey var. Sen kendini anlatsan nasıl tanım ederdin?
Vakit geçtikçe ben de kendime ve hayata dair bir sürü yeni şey keşfediyorum. Aslında bunu daima söylüyorum, toplumsal medyayla aramda hayli organik bir bağlantı var. Günlük ömrümde nasılsam toplumsal medyada da öyleyim. Sakin, dingin, rutinlerine hayli bağlı, işine ve hayata tutkulu, küçük ayrıntılara heyecan duyan biriyim.
Geçtiğimiz Eylül ayında Sen Çal Kapımı dizisinin son bölümü yayınlandı ve sen o günden beri herbiçimde birinci kere bu kadar uzun bir süre televizyondan uzak kaldın. Senin üzere çalışmadan duramayan birine düzgün geldi mi bu dinlenme devri, nasıl geçirdin vaktini?
Uzun yıllar art geriye televizyona iş yapmış biri olarak açıkçası evvel boşluğa düştüm. Çalışmaktan beslenen biri olduğum için durma hissine uzun bir süre alışamadım. Bir süre daha sonra yeni rutinlerim oluşmaya başladı. Birtakım günlerimin tamamını Mavi’ye ayırdım, onunla anı biriktirmek için her fırsatı değerlendirmeye çalıştım. Kimi günler saatlerce çizim yaptım. Okumaya fırsatım olmayan kitapları bitirdim; izleyemediğim dizi ve sinemaları izledim. Konutumda vakit geçirmeyi epey seven biri olarak kucak dolusu konutta köpeklerimle ve arkadaşlarımla sakin, huzurlu vakit içinder geçirdim. Hem dinlendiğim, birebir vakitte kendimi dinlediğim bir devir oldu.
Toplumsal medyada “Eda’yı epeyce özleyeceğim” diye yazmıştın. Her karakterinden ayrılmak sıkıntı oluyor mu yoksa Eda özelinde bir yorum muydu bu? Varlığına epey alıştığın bir insanı tekrar nazaranmeyecek olmak üzere bir durum mu oluyor?
Oynadığım her karakter benim için unutulmaz ve hepsi fazlaca özel. Hepsine bağlanıyorum; aslına bakarsanız bağlanmadan karakterin içine girilebileceğini de düşünmüyorum. Eda’nın ömrümde epeyce öbür bir yeri olduğu yanlışsız. Kendime fazlaca yakın bulduğum, bana epey benzeyen bir karakter olmasının yanı sıra, seyirciyle kurduğu bağ da beni derinden etkiledi. Canlandırdığım karakterlerden ayrılmak tuhaf bir his; her karakterde bir modülümü bırakıp kendi öyküme yeni kesimler eklemek; eksilirken çoğalmak gibi…
Dizi tam 85 ülkede gösteriliyor diye biliyorum, her ge en yıl yurtharicinde da tanınırlığın artıyor. ELLE Girl Rusya edisyonunda Girl of the Year adayı oldun, İngiliz Glamour mecmuası de seni dünyanın en güzel hanımı seçti. Tüm bu beğeni nasıl hissettiriyor? Yurtharicinden bir proje teklifi gelirse nasıl bakarsın?
Her oyuncunun hayalidir sanıyorum dünya çapında beğenilmek, yurt haricinde projeler yapmak ve takdir edilmek. Alışılmış ki benim için de o denli. Tüm bunlar beni bu hayale daha da yakınlaştırıyor ve epey memnun oluyorum. Bir yandan da ister istemez daha temkinli oluyorum çünkü bu yalnızca ferdî bir tanınırlık ya da muvaffakiyet değil. Ülkemi de temsil ettiğim bir alan olduğundan alışılmış ki daha dikkatli olma zorunluluğunu ve daha epey çalışmak gereğini birlikteinde getiriyor.
Şu anda eminim biroldukca senaryo okuyorsundur, ortalarında kalbini çalan bir tanesi var mı? Bir daha sonraki işinde nasıl bir bayana ruh vermek istersin?
Okuduğum ve değerlendirdiğim senaryolar var. Bundan daha sonraki işimde sıkıntısı olan, davası olan, hayata karşı duruşu olan, seyirciye hayatıyla, duruşuyla ilham verecek ve kalbinde yer edecek güçlü bir bayana ruh vermeyi istiyorum.
Tüm zorluklarına ve ağır set hayatına karşın televizyonu epeyce sevdiğini biliyorum, sence dijital işlere göre bir oyuncu açısından ne farkı ya da avantajı var?
Dijital işler vakit idaresi açısından daha rahat olduğundan uzun ve yorucu set saatleri televizyon işindeki üzere olmuyor. Bu doğal ki hem takım açısından, tıpkı vakitte oyuncu açısından hayli büyük avantaj. Bunun yanı sıra dijital işlerde TV’deki üzere köşeli sonlar olmadığından daha özgür olabiliyor, karaktere daha esnek ruh verebiliyoruz.
tekrar dünyaya gelsen bir daha tıpkı mesleği mi yapmak isterdin?
tekrar dünyaya gelsem; bir daha beşerlerle kalpten gerçek bağ kurabileceğim, kitlelere inandıklarımı anlatabilecek gücü bana veren, kendimi ve ruhumu besleyebileceğim, çalıştıkça gelişebileceğim, dünya çapında kabul goren ve en kıymetlisi memnun olduğum bir işi yapmak isterdim.
Geçtiğimiz aylarda hazır set yokken resim/çizim yapma fırsatı buldun mu? En hayli hangi vakit içinderda, hangi hislerle, hangi renklerle fotoğraf yaptın?
Çizim yapmak muhakkak en tesirli terapi hallerinden biri. Genel olarak sanat, sanatın her alanı ruha dokunduğundan güzelleştirici, dinlendirici tesirleri epeyce fazla çalışmadığım periyotta doyasıya çizim yapma fırsatım oldu. Aşikâr bir vakti ya da duygusu var diyemem, o büsbütün i imden, en derinden gelen ve beni tuvalin başına götüren bir dürtü.
ELLE’in Şubat sayısının teması “Local is the New Global”. Gezegeni korumak için her endüstride lokal üretimlerin desteklenmesi gereğinin altını çiziyoruz. Sen ne düşünüyorsun bu bahiste?
Son senelerda gezegenimiz o kadar fazla yardım çığlığı atıyor ki bunları duymamak, duymazdan gelmek neredeyse imkansız. Tüm yangınlar, sarsıntılar, doğal afetler, kuraklıklar, kuşağı tükenmek üzere olan canlılar, yok olmak üzere olan bitki türleri hepsi bize birebir şeyi anlatmaya çalışıyor: Yaşayabileceğimiz öteki bir gezegen yok ve onu korumak için hepimiz kendi hissemize düşeni yapmak zorundayız. Bu manada lokal üretim dayanağını fazlaca değerli buluyorum. Ben de bilhassa moda sektöründe sürdürülebilir koleksiyonları ve lokal markaları severek destekliyorum. Alışverişlerimi kendim yaparım, daima birebir marketten, birebir esnaftan alırım. Onlardan alışveriş ederken o sıcak, yerleşik olma ve tanışıklık hissini, daha ben söylemeden ne alacağımı bilip hazırlayacak kadar beni tanımalarını fazlaca seviyor; lokal üreticileri desteklemekten de memnunluk duyuyorum.
Sence Covid daha sonrası devirde tüketim konusunda tüm dünyada hassaslık artacak mı, yoksa daha da fazlaca tüketeceğimiz ve keyfimize düşeceğimiz bir “intikam alma” devri mi başlayacak?
Sanırım ikisi de gerçekleşecek ve hatta gerçekleşiyor. İnsan fazlaca değişik bir varlık. En hayli internet alışverişlerinin hiçbir yere gidemediğimiz pandemi periyodunda yaşandığını okumuştum bir araştırmada. Galiba tüketim beşere kendini yaşıyor hissettiren bir aksiyon; o yüzden bunu hayattan keyif almakla eşleştiren bir kesim, yaşanmamış günlerden ve pandemi şartlarından “intikam alma” hissiyle tüketim çılgınlığını doruğa taşıyacak. Bunun yanı sıra benim üzere düşünen bir kesim de pandemi sırasında ziyadesiyle g zlemleme fırsatı bulduğumuz ve bu vakte kadar ziyadesiyle hizmet ettiğimiz gereç dünyanın anlamsızlığının farkında olarak daha hassas biçimde gelecek jenerasyonlar ismine fark yaratma güdüsüyle gezegene ve insanlığa daha hassas yaşamaya çalışacak. Umarım ikincisi çoğunlukta olur.
Çekimimizi Mardin’de yaptık. Beğendin mi, bu kadim kent ve Mardinliler sende nasıl bir tesir bıraktı?
Mardin hayli farklı, fazlaca büyülü, epey masalsı, insanı en derinden bir yerinden içine alan bir kent. Her köşesi diğer bir öykü, öteki bir cazibeye sahip. Mardin beni büyüledi, kendine hayran bıraktı ve kalbimi çaldı. Kendimi bir masalın i inde hissettim. Mardinlilerin misafirperverliği, içtenliği, samimiyetleri bana evimdeymişim üzere hissettirdi. yine gitmek için sabırsızlanıyorum. Mükemmel bir tecrübeydi…
Mardin’de hayvanlarla irtibatın inanılmazdı. Keçi yavrusu, papağanlar ve at… Hayvan sevgisi ve hakları konusunda ne söylemek istersin?
Harikaydı… Tabi güç anlar da oldu, çekim sırasında papağan parmağımı fıstık zannedip kemirdi ve ben soğuktan birinci anda anlayamadım, lakin daha sonra bir süre o parmağımı kullanamadım. Hayvan sevgimi anlatacak söz bulamıyorum. Hayvanlara karşı zaafım var. hayli saf ve savunmasızlar. Bize muhtaç durumdalar. Sokaklardaki ve barınaklardaki binlerce hayvanın bir an evvelce düzgün şartlarda yaşayabilmesi, sahiplendirilmesi, beşerler tarafınca canice ziyan gördüklerinde korunabilmeleri için yasal olarak önemli yaptırımlara muhtaçlığımız var. Umarım son çıkan yasa ile bu durum biraz daha güzele masraf. Bunun yanı sıra tabi ki herkes ferdî olarak etrafında yardıma muhtaçlık duyan hayvanlar i in elinden geleni yapmalı. Onların tek gereksinimi bizim tarafımızdan sevilmek.
Yay burcu hem hayal gücüyle, tıpkı vakitte fizikî olarak seyahat etmeye her vakit hazırdır derler; sen de o denli misin?
Yay burcunun özgürlük düşkünü, hayalperest ve seyahat meraklısı özelliklerini teğe bir taşıyorum. Benim kadar seyahat etmeye hazır birini tanımamışsınızdır. Yakın arkadaşlarım bu özelliğime ve her seferinde tıpkı biçimde heyecanlanmama fazlaca gülüyorlar; seyahate gideceğimiz günün gecesi uyku uyumak istemem, bavulumu en süratli biçimde hazırlar ve herkestilk evvel erkenden hazır olup kapıda beklerim.
Bir takı markasıyla işbirliği yapacaksın. Kendin de takı ve aksesuar kullanmaya meraklı mısındır?
Takı yerine, aktifliğine, vaktine ve hatta his durumuna nazaran bile değiştirmek isteyeceğim epeyce şahsi bir aksesuar. Her alanda olduğu üzere takılarda da epey heybetli kesimler yerine daha sade, ancak güçlü ve özgür kesimler seviyorum.
Mavi’ye olan düşkünlüğün besbelli. Yalnızca teyzelik değil, ablan seyahatte olduğunda annelik de yapıyorsun. o denli vakit içinderda zorlanıyor musun? Sana benzeyen tarafları ya da huyları var mı?
Mavi’ye fazlaca düşkünüm. Ablam olmadığında onunla baş başa olmak, ona masallar okumak, onunla dans etmek, bir arada uyumak, yeni anılar biriktirmek ömrümün en pahalı anları oluyor. Bunun yanı ablamın hayattaki en kıymetli varlığını bana emanet ettiğini hatırladıkça epey önemli bir sorumluluk da hissederek geriliyorum ve her şeyi eksiksiz yapmaya çalışıyorum. Mavi doğduğu andan itibaren kendine has özelliklerini muhakkak eden bir bebekti. Bana benzeyen epeyce fazla huyu var; en hayli özgürlük düşkünü oluşu ve inadı benziyor.
Mavi’nin varlığının sana seninle ilgili öğrettiği yeni bir şey oldu mu?
Mavi büyürken ben de hayli şey öğreniyorum. Ne kadar sınırsız, şartsız sevebileceğimi ve kalbimin ne kadar kocaman olduğunu deneyimliyorum onunla. hem de hayattaki her şeye onun kadar merak duymayı ve her andan keyif almayı onunla tekrar yine öğreniyorum.
Klişe olacak lakin malum Sevgililer Günü ayındayız, sormasak olmaz: Aşkın tarifini nasıl yaparsın? Aşık olmanın senin için en güzel ve en sıkıntı yanları nedir?
Ben aşkı tanımlamayı ve bir kalıba sokmayı epeyce yanlışsız bulmuyorum aslında. Hayata duyduğum heyecan, işime duyduğum bağlılık, tabiata olan hayranlığım, hayvanlara olan zaafım da benim aşk tanımımın ortasında yer alıyor. Aşk benim için bir mecnunluk hali. Benim en mecnun dolu hallerim aşıkken içimden çıkıyor; bu da hem en güzel, birebir vakitte tıpkı anda en sıkıntı yanı.
Vakit tüneline girme talihin olsa geçmişe mi ışınlanmak isterdin geleceğe mi? Hangi çağa giderdin ve yanında kimleri götürürdün?
O denli bir bahtım olsa en yakın arkadaşlarımı yanıma alıp 1960’lı yılların Paris’ine gitmek isterdim. O romantik, büyüleyici ve samimi havayı yaşamak beğenilen olurdu.
Yeni teknolojilerle ortan nasıl? Metaverse’de avatar’ını yarattın mı örneğin? Ya da kripto sanata ve NFT’lere yaklaşımın nedir? Bütün bu gelişmeler sana ne hissettiriyor?
Günümüz, kendimizi devamlı olarak güncellememiz gereken bir ağ. Ben de yeni teknolojileri uzmanlarına sorarak, dinleyerek öğrenmeye ve kendimi güncel tutmaya çalışıyorum. Sanatın ve değişen teknolojinin birleşme noktası beni olduk a heyecanlandırıyor. Hem sanatın erişilebilirliğinin kolaylaşıyor olması birebir vakitte fiziki hudutların, sahipliğin kaldırılıyor olması sanat algısını ve sanat yapıtlarını öteki bir kıymete taşıyor, farklı bir pozisyonlandırma yaratıyor diye düşünüyorum.
Bugünlerde sıkça tartışılan bir mevzu da toplumsal medyanın bilhassa genç kızlara dayattığı idealize vücut algısı. Hatta Norveç’te marka ve influencer’lara filtre ya da rötuş uyguladıkları fotoğrafları belirtme zaruriliği yasası getirilmiş. Gençlere ne tavsiye edersin?
Ekran önünde iş yaptığınız vakit sizi izleyen biroldukça kişi sizin fiziki özelliklerinizi en sert biçimde eleştirmeyi hak görüyor kendinde. Ne yazık ki ekran önünde olmayı seçtiyseniz herkese güzel gelen vücut ölçülerine sahip olmalı, o ölçülerinizi ne değerine olursa olsun her daim muhafazalı ve her şartta kusursuz görülmelisiniz. Aksi biçimde her türlü tenkide ve hakarete maruz kalırsınız.
Bunun son vakit içinderda biraz yıkılmaya başladığını düşünsem de, toplumsal medyada idealize edilmiş vücut ve güzellik algısı üzerinden yapılan her türlü baskı ve eleştiriyi epey haksız ve kırıcı buluyorum. Bu hususta basının, toplumsal medyadaki yüksek takip iye sahip hesapların ve ünlülerin hassas davranarak hassaslık oluşturmasının hayli değerli olduğuna inanıyorum. Verebileceğim tek tavsiye şu biçimde: Size fiziki güzellik algısı üzerinden kim baskı yapıyor ve ağır tenkitte bulunuyorsa, bu onun kendi vücudu ya da ruhuyla olan mutsuzluğunun yansımasıdır, aldırmayınız!
Kendini epeyce eleştirir misin, yoksa genelde güzel mi davranırsın?
Vakit zaman kendimi fazlaca zalimce eleştirdiğim de oluyor. O denli vakit içinderda fazlaca hırpalandığım için, birçok vakit kendime şefkatli bir yerden yaklaşmaya ve dışardan bakmaya çalışıyorum.
Modun düştüğünde âlâ hissetmek için ne yaparsın?
kimi vakit epey sevdiğim müzikleri açarak dans eder, kimi vakit köpeklerimi alır uzun saatler yürüyüşe çıkar, kimi vakit Harry Potter izleyerek uyuyakalır, kimi vakit yakın arkadaşlarımla spontane bir program yapar, kimi vakit de kendime müsaade verir ve o duyguyu yaşarım.
Harika bir hayran kitlen var, takipçilerin çekim yaptığımızı anladıklarından beri ELLE hesabını DM yağmuruna tuttular. Bu ayrıcalıklı sevgiyi neye bağlıyorsun?
Benim onlara olan derin sevgime bağlıyorum. Onları nasıl sevdiğimi, ne kadar gerçek bir bağ ile yıllardir birbirimize bağlı olduğumuzu görüyorlar. Onlarla birlikte ve onların gözünün önünde büyüdüm; her anıma tanıklık edip benimle heyecanlanıp benimle üzüldüler. Çok şanslı ve minnet doluyum; âlâ ki varlar.
Arkadaşların seninle ilgili en çok neyi sever, seninle ilgili en çok neye gülerler?
Geçen gün fazlaca yakın bir arkadaşım bana ‘cesaretini, dik duruşunu ve en epeyce Aylin’in kızı oluşunu seviyorum’ diye bir not yazmıştı. Genel olarak biz arkadaşlarımla her vakit her durumda kendimize cümbüş çıkarır ve her şartta daima epeyce güleriz. Lakin bilhassa onlar kimi verdiğim soğuk tepkilerime ve küçük mevzulara olan büyük heyecanlarıma fazlaca gülerler.
Dünyayla ilgili sana en epeyce umut veren ve yaşama motivasyonunu yükselten şey nedir?
Tahminen epeyce sıradan ve klasik gelecek lakin gün doğumu bana en epey umut veren şey olabilir.
Güneşin doğuşunu her izlediğimde birinci defa izliyor üzere dakikalarca bakakalıyorum ve sıfırdan başlayabilecek yeni ihtimallerim olduğunu hatırlıyorum.
Kendini en uygun hissettiğin yer?
Mavi’nin yanı ve yüzebildiğim tüm denizler.
Bugün 10 sene evvelki halinin koluna girip bir arada yürüyüşe çıksanız, ona ne sıkıntının?
Hayat sana hiç ummadığın yerlerden rengarenk yollar açarken bir yandan da ortasında hiç kapanmayacak bir boşluk yaratacak. Yeterli haber; sen ortasındaki o boşluğa karşın renklerini kaybetmeden yeni yollar için heveslenmeye ve meraklanmaya devam edeceksin.
Röportaj: Melda Narmanlı Çimen
Fotoğraflar: Burcu Karademir
Moda Yöneticisi: ASLI ASİL
Saç: Nuri Şekerci
Makyaj: Ali İstek Özdemir
Fotoğraf Asistanları: Furkan Irmak, Furkan Pala
Moda Yöneticisi Asistanı: Damla Hasanreisoğlu
Yapım: Zeynep Altınkut İlgün, İklim Arsiya / PPR Istanbul
Ulaşım için Ford Nas Otomotiv Mardin’e teşekkür ederiz.