Green-Wood’a Kim Gömüldü, 1840-1937? Şimdi öğrenmek daha kolay.
Günaydın Çarşamba. 19. ve 20. yüzyıllara ait kayıtlara daha yakından bakmak için bir Brooklyn mezarlığının 21. yüzyıl teknolojisini nasıl kullandığına bakacağız.
1997’de, belirli bir gemiyle ilgili gişe rekorları kıran bir film sinemalarda oynamaya başladığında – not: Kate Winslet ve Leonardo DiCaprio’nun başrollerini paylaştığı – Jeff Richman’ı arayan biri Titanic’in yolcularından herhangi birinin Richman’ın bulunduğu Brooklyn’deki Green-Wood Mezarlığı’na gömülüp gömülmediğini sordu. tarihçi.
Richman, “‘Hayır, sanmıyorum’ dedim” dedi. “Sonra filmi izledim ve cesetleri sudan çıkarıyorlardı ve çok erken konuştuğumu fark ettim.” Green-Wood’daki defter benzeri cenaze kayıtlarını kontrol etti ve yaklaşık bir ay öncesine ait bir kayıt buldu. Nisan 1912’de büyük gemi. Birinci sınıf bir yolcu olan Wyckoff Van Derhoef’in Green-Wood’a gömüldüğünü bildirdi. Odun.
Richman aynı soruyu şimdi sorsa daha hızlı yanıt bulabilirdi.
Green-Wood’a gömülen herkesin isimlerini 1840’tan 1937’ye kadar kronolojik sırayla listeleyen 60 ciltlik cenaze kaydı yakın zamanda dijital ortama aktarıldı. Defterler yaklaşık 433.000 kişinin adını içeriyor. (Green-Wood’da 1937’den beri gömülü olan 131.000’den fazla kişi, dizin kartlarında veya henüz sayısallaştırılmamış diğer kayıtlardadır.)
19. yüzyılda Green-Wood, Niagara Şelalesi’nden sonra New York’un kuzeyindeki en popüler ikinci turistik yerdi. Ünlüleri ve kötü şöhretlileri barındırmaya geldi: Birinci kategoride oyuncak perakendecisi FAO Schwarz; Piyano yapım hanedanının atası Henry Engelhard Steinway; ve vitray dehası Louis Comfort Tiffany. İkinci kategoride, 1878’de öldüğü sırada, uzun süredir Tammany Hall lideri William Magear (“Patron”) Tweed vardı.
Ancak eski mezarlık kayıtlarının sayısallaştırılması bir soruyu gündeme getiriyor: ölüm ilanları yazıldıktan, methiyeler okunduktan ve mülk kararlaştırıldıktan çok sonra söylenecek ne kaldı?
Görünüşe göre çok.
Araştırmacıların muazzam kronolojik ciltlere erişimi vardı, ancak onları aramak zaman alıcıydı, yalnızca Green-Wood’da yapılabilirdi ve sıkıcıydı. Mezarlığın iletişim ve tarihi koleksiyonlar müdürü Stacy Locke, “Önünüzde açık bir tane olduğunda, onunla çalışmak kolay değil” dedi. “Ama onlar çok önemli bir bilgi kaynağı.”
Bilginin sayısallaştırılması, onu yeni yollarla aranabilir hale getirir ve bu da değişen demografi, göç kalıpları veya halk sağlığı eğilimleri hakkında içgörülere yol açabilir. Yeni çevrimiçi veritabanını kullanan ilk öğrenciler, marjinal topluluklar üzerine bir New York Üniversitesi sınıfındandır.
Kayıtları dijitalleştirme projesi, pandemiden önce, Green-Wood’un 60 cildi taratıp Hindistan’daki bir şirkete her girişi daktilo eden bir şirkete göndermesiyle başladı. Locke, sürecin koronavirüsün yayılmasıyla ertelendiğini, ancak ilerlemenin başka bir nedenden dolayı yavaş olduğunu söyledi: Mezarlık katiplerinden bazılarının el yazısı okunaklıyken bazılarının el yazısı yoktu. Defterlerin kapsadığı 97 yılda, “Onlara çok insan yazdı” dedi. “Mektupları okumanın daha zor olduğu zamanlar oldu.”
Locke, her girişin 12 “veri noktası” içerdiğini söyledi. Locke, bir kişinin adı ve ölüm nedenine ek olarak, her kişinin ölmeden önce nerede yaşadığını ve nerede öldüğünü kaydetti, “ki bu genellikle aynı şeydi” dedi – o kadar ki ilk yıllarda t İkamet yeri ve ölüm yeri için ayrılmış Sütunlar.
Hindistan’da yazıya dökülen materyalin düzeltilmesine yardımcı olan Locke, ölüm nedenleriyle ilgili kayıtların ilgisini çektiğini söyledi. “Binlerce kolera, binlerce dizanteri” dedi. Diğer ölümlerin tüberkülozdan kaynaklandığına inanılıyor. Asbest gibi diğer kronik akciğer hastalıkları 20. yüzyıla kadar tam olarak tanımlanmamıştı; Dijitalleştirmenin, araştırmacıların mezarlık kayıtlarındaki bilgileri, birinin yaşamak için ne yaptığını gösterebilecek nüfus sayımı verileriyle eşleştirmesine yardımcı olacağını söyledi.
“Bu, araştırmacıların çalışacağını umduğumuz türden bir şey” dedi. Defin kayıtlarında “Ölüm nedenlerinin aynı türden bir standardizasyonu yoktu, farklı şekillerde tarif edildiğini görüyorsunuz”. “Bugün, fiziksel travma görebileceğiniz yerde, ‘trenle parçalanmış’ gibi belirli bir şey görebilirsiniz.”
Veya “denizde öldü” veya “SS Titanic’te öldü”. Bu da Richman’ı bir sigorta şirketinin en büyük hissedarı gibi görünen Van Derhoef’e geri getirdi. Encyclopedia Titanica’ya göre, cesedi bulunduğunda “gece elbisesi” içinde olduğunu ve iki takma dişi olduğunu belirten, Avrupa’ya bir iş ve gezi amaçlı seyahat etmişti.
Richman, “Evi hâlâ Joralemon Caddesi’nde,” dedi. “Caddenin karşısında durmuş onun Avrupa’ya gitmesini ve bu harika yeni gemi Titanik için bir bilet ayırtmasını düşünüyordum. Ne ters gidebilir ki?”
Hava durumu
50’lere yakın, kısmen güneşli bir günün tadını çıkarıyor. Geceleri 40’larda sıcaklıklarla sağanak yağışa hazırlanın.
İKAMELİ OTOPARK
6 Nisan’a (Pessach) kadar geçerlidir.
Koz
Daha fazla yerel haber
BÜYÜKŞEHİR günlüğü
akşam meleği
Sevgili günlük:
Bir cumartesi gecesi Crown Heights mahallemde yürürken kaldırımda oturmuş telefonla müzik dinleyen yaşlı bir adam ve kadının yanından geçtim.
Kendime bir sesli not kaydettim ama yanından geçerken gülümsedim ve müzikle biraz dans ettim.
“Geri dön sevgilim!” kadın bana bağırdı. Doğum günü olduğunu söyledi ve “Sabah Meleği” için kaldırımda birlikte dans ettik: “Bana Sabah Meleği de, benden ayrılmadan önce yanağıma dokun yeter bebeğim.”
Birkaç dakika ve her yerde gülümsemeler ve sarılmalardan sonra yoluma devam ettim.
Cep telefonumun her şeyi kaydettiğini fark ettim. Belki şimdi moralim bozukken o karşılaşmayı dinlerim ve bir an kaldırımda dans eden iki yabancıyı düşünürüm.
— Yehuda Fogel
Agnes Lee’nin çizdiği. Başvuruları buraya gönderin Ve Büyükşehir Günlüğü’nün devamını buradan okuyun.
Burada bir araya gelebildiğimize sevindim. Sabah görüşürüz. – JB
PS İşte bugünün Mini bulmacalar Ve Heceleme yarışması. Tüm bulmacalarımızı burada bulabilirsiniz..
Melissa Guerrero ve Ed Shanahan, New York Today’e katkıda bulundu. Ekibe nytoday@Haber adresinden ulaşabilirsiniz.
Bu bülteni gelen kutunuza almak için buradan kaydolun.
Günaydın Çarşamba. 19. ve 20. yüzyıllara ait kayıtlara daha yakından bakmak için bir Brooklyn mezarlığının 21. yüzyıl teknolojisini nasıl kullandığına bakacağız.
1997’de, belirli bir gemiyle ilgili gişe rekorları kıran bir film sinemalarda oynamaya başladığında – not: Kate Winslet ve Leonardo DiCaprio’nun başrollerini paylaştığı – Jeff Richman’ı arayan biri Titanic’in yolcularından herhangi birinin Richman’ın bulunduğu Brooklyn’deki Green-Wood Mezarlığı’na gömülüp gömülmediğini sordu. tarihçi.
Richman, “‘Hayır, sanmıyorum’ dedim” dedi. “Sonra filmi izledim ve cesetleri sudan çıkarıyorlardı ve çok erken konuştuğumu fark ettim.” Green-Wood’daki defter benzeri cenaze kayıtlarını kontrol etti ve yaklaşık bir ay öncesine ait bir kayıt buldu. Nisan 1912’de büyük gemi. Birinci sınıf bir yolcu olan Wyckoff Van Derhoef’in Green-Wood’a gömüldüğünü bildirdi. Odun.
Richman aynı soruyu şimdi sorsa daha hızlı yanıt bulabilirdi.
Green-Wood’a gömülen herkesin isimlerini 1840’tan 1937’ye kadar kronolojik sırayla listeleyen 60 ciltlik cenaze kaydı yakın zamanda dijital ortama aktarıldı. Defterler yaklaşık 433.000 kişinin adını içeriyor. (Green-Wood’da 1937’den beri gömülü olan 131.000’den fazla kişi, dizin kartlarında veya henüz sayısallaştırılmamış diğer kayıtlardadır.)
19. yüzyılda Green-Wood, Niagara Şelalesi’nden sonra New York’un kuzeyindeki en popüler ikinci turistik yerdi. Ünlüleri ve kötü şöhretlileri barındırmaya geldi: Birinci kategoride oyuncak perakendecisi FAO Schwarz; Piyano yapım hanedanının atası Henry Engelhard Steinway; ve vitray dehası Louis Comfort Tiffany. İkinci kategoride, 1878’de öldüğü sırada, uzun süredir Tammany Hall lideri William Magear (“Patron”) Tweed vardı.
Ancak eski mezarlık kayıtlarının sayısallaştırılması bir soruyu gündeme getiriyor: ölüm ilanları yazıldıktan, methiyeler okunduktan ve mülk kararlaştırıldıktan çok sonra söylenecek ne kaldı?
Görünüşe göre çok.
Araştırmacıların muazzam kronolojik ciltlere erişimi vardı, ancak onları aramak zaman alıcıydı, yalnızca Green-Wood’da yapılabilirdi ve sıkıcıydı. Mezarlığın iletişim ve tarihi koleksiyonlar müdürü Stacy Locke, “Önünüzde açık bir tane olduğunda, onunla çalışmak kolay değil” dedi. “Ama onlar çok önemli bir bilgi kaynağı.”
Bilginin sayısallaştırılması, onu yeni yollarla aranabilir hale getirir ve bu da değişen demografi, göç kalıpları veya halk sağlığı eğilimleri hakkında içgörülere yol açabilir. Yeni çevrimiçi veritabanını kullanan ilk öğrenciler, marjinal topluluklar üzerine bir New York Üniversitesi sınıfındandır.
Kayıtları dijitalleştirme projesi, pandemiden önce, Green-Wood’un 60 cildi taratıp Hindistan’daki bir şirkete her girişi daktilo eden bir şirkete göndermesiyle başladı. Locke, sürecin koronavirüsün yayılmasıyla ertelendiğini, ancak ilerlemenin başka bir nedenden dolayı yavaş olduğunu söyledi: Mezarlık katiplerinden bazılarının el yazısı okunaklıyken bazılarının el yazısı yoktu. Defterlerin kapsadığı 97 yılda, “Onlara çok insan yazdı” dedi. “Mektupları okumanın daha zor olduğu zamanlar oldu.”
Locke, her girişin 12 “veri noktası” içerdiğini söyledi. Locke, bir kişinin adı ve ölüm nedenine ek olarak, her kişinin ölmeden önce nerede yaşadığını ve nerede öldüğünü kaydetti, “ki bu genellikle aynı şeydi” dedi – o kadar ki ilk yıllarda t İkamet yeri ve ölüm yeri için ayrılmış Sütunlar.
Hindistan’da yazıya dökülen materyalin düzeltilmesine yardımcı olan Locke, ölüm nedenleriyle ilgili kayıtların ilgisini çektiğini söyledi. “Binlerce kolera, binlerce dizanteri” dedi. Diğer ölümlerin tüberkülozdan kaynaklandığına inanılıyor. Asbest gibi diğer kronik akciğer hastalıkları 20. yüzyıla kadar tam olarak tanımlanmamıştı; Dijitalleştirmenin, araştırmacıların mezarlık kayıtlarındaki bilgileri, birinin yaşamak için ne yaptığını gösterebilecek nüfus sayımı verileriyle eşleştirmesine yardımcı olacağını söyledi.
“Bu, araştırmacıların çalışacağını umduğumuz türden bir şey” dedi. Defin kayıtlarında “Ölüm nedenlerinin aynı türden bir standardizasyonu yoktu, farklı şekillerde tarif edildiğini görüyorsunuz”. “Bugün, fiziksel travma görebileceğiniz yerde, ‘trenle parçalanmış’ gibi belirli bir şey görebilirsiniz.”
Veya “denizde öldü” veya “SS Titanic’te öldü”. Bu da Richman’ı bir sigorta şirketinin en büyük hissedarı gibi görünen Van Derhoef’e geri getirdi. Encyclopedia Titanica’ya göre, cesedi bulunduğunda “gece elbisesi” içinde olduğunu ve iki takma dişi olduğunu belirten, Avrupa’ya bir iş ve gezi amaçlı seyahat etmişti.
Richman, “Evi hâlâ Joralemon Caddesi’nde,” dedi. “Caddenin karşısında durmuş onun Avrupa’ya gitmesini ve bu harika yeni gemi Titanik için bir bilet ayırtmasını düşünüyordum. Ne ters gidebilir ki?”
Hava durumu
50’lere yakın, kısmen güneşli bir günün tadını çıkarıyor. Geceleri 40’larda sıcaklıklarla sağanak yağışa hazırlanın.
İKAMELİ OTOPARK
6 Nisan’a (Pessach) kadar geçerlidir.
Koz
Daha fazla yerel haber
BÜYÜKŞEHİR günlüğü
akşam meleği
Sevgili günlük:
Bir cumartesi gecesi Crown Heights mahallemde yürürken kaldırımda oturmuş telefonla müzik dinleyen yaşlı bir adam ve kadının yanından geçtim.
Kendime bir sesli not kaydettim ama yanından geçerken gülümsedim ve müzikle biraz dans ettim.
“Geri dön sevgilim!” kadın bana bağırdı. Doğum günü olduğunu söyledi ve “Sabah Meleği” için kaldırımda birlikte dans ettik: “Bana Sabah Meleği de, benden ayrılmadan önce yanağıma dokun yeter bebeğim.”
Birkaç dakika ve her yerde gülümsemeler ve sarılmalardan sonra yoluma devam ettim.
Cep telefonumun her şeyi kaydettiğini fark ettim. Belki şimdi moralim bozukken o karşılaşmayı dinlerim ve bir an kaldırımda dans eden iki yabancıyı düşünürüm.
— Yehuda Fogel
Agnes Lee’nin çizdiği. Başvuruları buraya gönderin Ve Büyükşehir Günlüğü’nün devamını buradan okuyun.
Burada bir araya gelebildiğimize sevindim. Sabah görüşürüz. – JB
PS İşte bugünün Mini bulmacalar Ve Heceleme yarışması. Tüm bulmacalarımızı burada bulabilirsiniz..
Melissa Guerrero ve Ed Shanahan, New York Today’e katkıda bulundu. Ekibe nytoday@Haber adresinden ulaşabilirsiniz.
Bu bülteni gelen kutunuza almak için buradan kaydolun.