Gökbilimciler üç yeni gezegen keşfetti Gökbilimciler, yakındaki bir yıldızın etrafında, Güneş sistemimizdekilere epeyce benzeyen ve içlerinden biri hayatı destekleyebilecek nitelikte üç yeni ötegezegen keşfetti.
Dünya’dan yalnızca 35 ışık yılı uzaktaki L 98-59 isimli yıldızın yörüngesindeki gezegenlerin ortasında yahut atmosferlerinde su mevcut olabilir. Yıldıza en yakın gezegenlerden ikisi muhtemelen kuru lakin diğer “okyanus dünyasının” kütlesinin üçte biri kadarı sıvı olabilir.
İspanya Astrobiyoloji Merkezi’nden gökbilimci María Rosa Zapatero Osorio, “Yaşanabilir bölgedeki gezegen, hayatı koruyup destekleyebilecek atmosfere sahip olabilir” dedi.
Independent Türkçe’nin haberine göre sistemin en ortasındaki gezegen, Venüs’ün yalnızca yarısı kadar bir kütleye sahip. Kelam konusu dünyayı tespit etmek için kullanılan dikeyhız metodu isabetliyse, bu gezegen şimdiye kadar ölçülen en yavaşça ötegezegen olacak.
Bu formül, yıldızların gezegenleri yerçekimiyle yörüngelerine çektiğinde fazlaca yavaşça de olsa yalpaladığı gerçeğine dayanıyor. Gökbilimciler, ışığı farklı dalga uzunluklarına bölen hassas spektrograflar kullanarak, bir yıldızın renk tayfının mavi ucuna mı yoksa kırmızı ucuna mı kaydığını tespit edebiliyor.
Şayet kaymalar tertipli halde yenidenlanıyorsa, kelam konusu gök cismi muhtemelen bir yıldızın yörüngesinde dönüyordur. Bu prosedürle kütleyi ayırt etmek sıkıntı olsa bile, gezegen olduğundan şüphelenilen cisimle yıldızın yalpalaması içinde gerçek orantılı bir münasebet olabilir.
EN KÜÇÜK GEZEGENLERİN KÜTLELERİNİ ÖLÇMEDE DEĞERLİ ADIM
Zapatero Osorio, “ESPRESSO’nun (Avrupa Uzay Ajansı’nın ‘Çok Büyük Teleskopu’nun üstündeki Kayalık Ötegezegenler ve Kararlı Spektroskopik Müşahedeler için Eşel Spektrograf) sağladığı mutlaklık ve kararlılık olmasaydı, bu ölçüm mümkün olmazdı” dedi.
Bu, Güneş Sistemi’nin ötesindeki en küçük gezegenlerin kütlelerini ölçme kabiliyetimizde ileriye atılan bir adım.
Kelam konusu yıldızın etrafında dönen gezegenler yalnızca bu üçünden ibaret olmayabilir. Daha evvel tespit edilmemiş “gizli” ötegezegenler bulan takım, sistemde 4’üncü bir dünya daha keşfetti ve su içerebilecek 5’inci bir dünyanın varlığından da şüpheleniyor. Ayrıyeten bu gezegenlerin yıldıza sıcak kalmaya kâfi yakınlıkta olması da mümkün.
Gökbilimciler L 98-59’un üç gezegenini birinci sefer 2019’da, NASA’nın Geçiş Halindeki Öte Gezegen Araştırma Uydusu’nu (TESS) kullanarak, gezegenler yıldızların önünden geçtiğinde yıldızdan gelen ışıkta yaşanan azalmayı tespit ederek bulmuştu. Öte yandan, birinci üçü haricindeki gezegenler lakin ESPRESSO’dan alınan dikeyhız datalarının de eklenmesiyle keşfedilebildi. Ayrıyeten birinci üç gezegenin kütlelerinin ve yarıçaplarının ölçülmesi de ESPRESSO bilgileri yardımıyla mümkün oldu. Bu da gezegenleri oluşturan bileşenlere dair bir içgörü kazandırabilir.
Portekiz’deki Porto Üniversitesinden Olivier Demangeon, “Bu sistemin yaşanabilir bölgesinde bir kayasal gezegenin varlığına dair ipuçlarına sahibiz” dedi.
Bu sistem, büyük bir şeyin habercisi. Biz, toplum olarak, astronominin doğuşundan beri kayasal gezegenlerin peşindeyiz. Artık nihayetinde, yıldızının yaşanabilir bölgesinde, atmosferini inceleyebileceğimiz bir karasal gezegen tespitine giderek daha da yaklaşıyoruz.
Dünya’dan yalnızca 35 ışık yılı uzaktaki L 98-59 isimli yıldızın yörüngesindeki gezegenlerin ortasında yahut atmosferlerinde su mevcut olabilir. Yıldıza en yakın gezegenlerden ikisi muhtemelen kuru lakin diğer “okyanus dünyasının” kütlesinin üçte biri kadarı sıvı olabilir.
İspanya Astrobiyoloji Merkezi’nden gökbilimci María Rosa Zapatero Osorio, “Yaşanabilir bölgedeki gezegen, hayatı koruyup destekleyebilecek atmosfere sahip olabilir” dedi.
Independent Türkçe’nin haberine göre sistemin en ortasındaki gezegen, Venüs’ün yalnızca yarısı kadar bir kütleye sahip. Kelam konusu dünyayı tespit etmek için kullanılan dikeyhız metodu isabetliyse, bu gezegen şimdiye kadar ölçülen en yavaşça ötegezegen olacak.
Bu formül, yıldızların gezegenleri yerçekimiyle yörüngelerine çektiğinde fazlaca yavaşça de olsa yalpaladığı gerçeğine dayanıyor. Gökbilimciler, ışığı farklı dalga uzunluklarına bölen hassas spektrograflar kullanarak, bir yıldızın renk tayfının mavi ucuna mı yoksa kırmızı ucuna mı kaydığını tespit edebiliyor.
Şayet kaymalar tertipli halde yenidenlanıyorsa, kelam konusu gök cismi muhtemelen bir yıldızın yörüngesinde dönüyordur. Bu prosedürle kütleyi ayırt etmek sıkıntı olsa bile, gezegen olduğundan şüphelenilen cisimle yıldızın yalpalaması içinde gerçek orantılı bir münasebet olabilir.
EN KÜÇÜK GEZEGENLERİN KÜTLELERİNİ ÖLÇMEDE DEĞERLİ ADIM
Zapatero Osorio, “ESPRESSO’nun (Avrupa Uzay Ajansı’nın ‘Çok Büyük Teleskopu’nun üstündeki Kayalık Ötegezegenler ve Kararlı Spektroskopik Müşahedeler için Eşel Spektrograf) sağladığı mutlaklık ve kararlılık olmasaydı, bu ölçüm mümkün olmazdı” dedi.
Bu, Güneş Sistemi’nin ötesindeki en küçük gezegenlerin kütlelerini ölçme kabiliyetimizde ileriye atılan bir adım.
Kelam konusu yıldızın etrafında dönen gezegenler yalnızca bu üçünden ibaret olmayabilir. Daha evvel tespit edilmemiş “gizli” ötegezegenler bulan takım, sistemde 4’üncü bir dünya daha keşfetti ve su içerebilecek 5’inci bir dünyanın varlığından da şüpheleniyor. Ayrıyeten bu gezegenlerin yıldıza sıcak kalmaya kâfi yakınlıkta olması da mümkün.
Gökbilimciler L 98-59’un üç gezegenini birinci sefer 2019’da, NASA’nın Geçiş Halindeki Öte Gezegen Araştırma Uydusu’nu (TESS) kullanarak, gezegenler yıldızların önünden geçtiğinde yıldızdan gelen ışıkta yaşanan azalmayı tespit ederek bulmuştu. Öte yandan, birinci üçü haricindeki gezegenler lakin ESPRESSO’dan alınan dikeyhız datalarının de eklenmesiyle keşfedilebildi. Ayrıyeten birinci üç gezegenin kütlelerinin ve yarıçaplarının ölçülmesi de ESPRESSO bilgileri yardımıyla mümkün oldu. Bu da gezegenleri oluşturan bileşenlere dair bir içgörü kazandırabilir.
Portekiz’deki Porto Üniversitesinden Olivier Demangeon, “Bu sistemin yaşanabilir bölgesinde bir kayasal gezegenin varlığına dair ipuçlarına sahibiz” dedi.
Bu sistem, büyük bir şeyin habercisi. Biz, toplum olarak, astronominin doğuşundan beri kayasal gezegenlerin peşindeyiz. Artık nihayetinde, yıldızının yaşanabilir bölgesinde, atmosferini inceleyebileceğimiz bir karasal gezegen tespitine giderek daha da yaklaşıyoruz.