Evsizlerin avukatı Jean Rice 85 ile öldü
Geçimini onlarca yıl boyunca nikel ile kazıyan, çıplak nikel ve New York'ta depozito kutuları toplayan ve 12 Mart'ta Queens oldu. 85 yaşındaydı.
Kuzeni Lillie Mae John, bir hastanedeki ölümünün bir kalp hastalığıydı. Covid'den kurtulduğu için, Bay Rice, Manhattan'ın Yukarı Batı Yakası'nda kıdemli bir konutta yaşadı.
Bay Rice, bu süre zarfında 30 yıl boyunca evsizdi, üniversite düzeyinde kurs aldı, Brooklyn Hukuk Fakültesi'nde konuştu ve güçlü siyasi kişiliklerle ittifakları yendi.
“Her zaman kendine baktı,” dedi Bayan John. “Evsiz olmak zorunda değildi. Bu hayatı seçti.”
New York'tan Başsavcı Letitia James, Belediye Meclisi'nde çalışırken Bay Rice ile tanıştı. Ona Papa adını verdi çünkü gözlerinde pırıl pırıl bir bakım işçisi olan babasını hatırlattı.
“Jean bir odaya girdiğinde, herkes ismini aradı,” dedi Bayan James bir röportajda. Diyerek şöyle devam etti: “Dövüşlerini ve onun muazzam olduğunu ve insanlığına saygı duyduğunu gördüm ve bir toplum olarak utanç verici insanların insan potansiyelini nasıl kullanmamız gerektiğini düşündüm, ama bize bir toplum olarak teklif ettim.”
1940'larda Güney Carolina'dan annesi ve üvey babası ile Harlem'e taşınan Bay Rice, yalın koşullardan kaydedilen kötü kararlar ve zaferler içeren karmaşık bir hayat sürdü. 1960'larda Manhattan'da bir adamı vurup yaraladıktan sonra Attica, NY'daki maksimum güvenlik devlet hapishanesinde zaman aldı. Gözaltına alınması sırasında, ailenin ona yasa koyucular gönderdiğini ve sakinlere davaları hakkında tavsiyelerde bulunduğunu söyledi.
Bir kez, uyuşturucu kaçakçılığı ve diğer koşuşturma hayatına döndü. 1987'de Batı 141. Caddede yaşadığı bir teyzenin ardından evsiz kaldı ve ev sahibi kiralamayı geri aldı.
“Geçmiş hikayem hakkında gıcırdamıyorum,” dedi Rice, 2020'de evsizlere liderlik etmesine yardımcı olduğu bir savunuculuk grubu için sözlü bir tarih projesinin bir parçası olarak. Diyerek şöyle devam etti: “O zamanlar negatif ve sosyal davranış karşıtı davranış olabilirdi. Ancak daha sonra harekette sosyal adaleti organize etme yeteneğimi artırdı.”
Bir hapishane yayın programının bir parçası olarak, Siyah Öğrenci Birliği Başkanı seçildiği Connecticut'taki Norwalk Toplum Koleji'nde (şimdi Connecticut State Community College Norwalk) Kamu Yönetimi'nde ders aldı.
2001 yılında Greenwich Köyü'ndeki bir kilisenin bodrumunda evsiz ofise girdi. Organizasyon, iki yıl önce Bellevue Hayvan Barınağında bir araya gelen ve evsizlerin olumsuz algılarını değiştirmek isteyen iki adam kuruldu. Onun sloganı: “Bizim hakkında konuşma, bizimle konuş.”
“Jean'i ilk duyduğum ilk duyduğum bir kutu çıngırakıydı; Noel Baba gibi bu büyük çantaya sahipti, omzunun üzerinden geçti.” “Çantasını teneke kutularla indirir ve grubun misyon ifadesini setler ve okur.” Bu bana 14. değişikliği hatırlatıyor. “Ona doğru koştuk ve dedik ki: 'Sen işe alındınız.' “
New York'taki John Jay Ceza Adaleti Koleji'nde burs hakkında kurs alan Bay Rice, Homnachos Resim Kurulu üyesi oldu. Sendikanın teolojik semineri sayesinde, daha sonra düşük gelirli aktivistler için bir programın yoksulluk-bilimci bir parçası oldu ve liderlik nitelikleri konusunda eğitim aldı.
New Yorkluların evsizleri önemli ölçüde arttığı ve korku, şefkat ve sıkıntı arasındaki kamu tutumlarını desteklediğinden, neredeyse yirmi yıldır evsiz kampanyaların merkezi bir üyesi oldu.
Süpermarketlerin dışında, Bay Rice gibi birçoğunun onları toplayarak geçimlerini kazandığı – Başsavcı Eliot Spitzer'in dikkatini çeken evsiz insanların dozlarını ve şişelerini kullanmayı reddeden 2004 grubunun “Canners Kampanyası”.
Bay Spitzer çalışanlarının üyeleri, ofisini Harlem'e taşıyan evsiz kişiyi ziyaret etti. Başsavcı, bir eyalet yasasına karşılık gelmeyen süpermarketler için para cezalarını tehdit etti. Tehdit, Bayan Lewis'in bir araya getirdiği sözlü bir tarih için sonuçlar elde etti.
“Hepimiz gücümüzden şaşırdık,” dedi Rice.
Evsiz Sivil Haklar Komitesi Resim Başkanı olarak Bay Rice, evsizlerin polisin ek açıklaması olarak gördükleri şey olmadan park bankları ve tren de dahil olmak üzere kamusal alanları kanıtlamalarını sağlamak için birkaç cephede yer aldı.
2002 yılında, New York Sivil Özgürlükler Birliği tarafından temsil edilen evsizler, polis otoritesine dava açtı çünkü evsiz insanları küçük suç ihlalleri nedeniyle değiştirdi.
Şehir davayı ödemeyi kabul etti ve ihlalleri aynı anda uygulamak için polis birimleri yarattı: “Kişinin evsiz olup olmadığına bakılmaksızın.”
Belediye Başkanı Michael R. Bloomberg'in muhalefetine karşı Belediye Meclisi'nin Toplum Güvenliği Yasası'nı kabul ettiği 2013 yılında çok daha geniş bir zafer geldi. Yasa, polisi özellikle, siyah ve İspanyol New Yorklularla binlerce dur ve yüzlü karşılaşmaya yol açan cins nedeniyle şüphelilerin ayrımcı profilini yasakladı.
Polis, “konut statüsüne” dayalı olarak profilasyon şüphelileri yasasının daha az bilinen bir hükmünü yasakladı. Evsizleri, önyargılı profil oluşturmanın yasak bir kategorisi olarak dahil etmek için yasalara bağlı grupların koalisyonunun bir parçası olarak hayal edin.
Taslak yasa, tartışmaların saatleri sonra belediye meclisini geçtiğinde, o zaman konseyin bir üyesi olan Bayan James, galeride keşfetti ve çağırdı: “Merhaba, Baba”.
Eski genel müdür Bayan Lewis, “Jean'in diğer birçok organizasyon için gerçekte yaptığı şey, farklı insanlar olmalarıdır.” Dedi. “Onun konuştuğunu ve evsizlere baktığını duyamadılar.”
Jean Rice, 1 Temmuz 1939'da Lizzie ve John Rice'ın oğlu Anderson, SC'de doğdu. Annesi Fransız Creole Ebe'ye bebeğinin babasının adını verdiğini söyledi; Ebe “John” ı “Jean” olarak yazdı ve insanlar bunu “Gen” olarak telaffuz etmeye geldi.
Jeans babası kısa süre sonra öldü ve annesi William Perry ile evlendi ve adını aldı. Aile 1944'te Harlem'e ve daha sonra Jean'in devlet okullarına gittiği Brooklyn'e taşındı. Liseyi tamamlamadan önce orduya girdi.
Bekar bir çocuğu olmasına rağmen, New York'ta büyük bir ailesi vardı ve kuzeni Bayan John, bir yaş büyük olan “kız kardeş” olarak adlandırdı.
Kızları Deborah Howard ve Kimberley Williams tarafından hayatta kaldı; bir torun; ve üç büyük büyük çocuk.
John, Bay Rice bir üniversite diplomasını asla hak etmemesine rağmen, çok fazla okuduğu için iyi eğitildi: “Okuma onun hobisiydi.”
Ama aynı zamanda ekledi: “Eğitimi sokakta olmalı. Sokakta çok fazla bilgi aldı.”
Geçimini onlarca yıl boyunca nikel ile kazıyan, çıplak nikel ve New York'ta depozito kutuları toplayan ve 12 Mart'ta Queens oldu. 85 yaşındaydı.
Kuzeni Lillie Mae John, bir hastanedeki ölümünün bir kalp hastalığıydı. Covid'den kurtulduğu için, Bay Rice, Manhattan'ın Yukarı Batı Yakası'nda kıdemli bir konutta yaşadı.
Bay Rice, bu süre zarfında 30 yıl boyunca evsizdi, üniversite düzeyinde kurs aldı, Brooklyn Hukuk Fakültesi'nde konuştu ve güçlü siyasi kişiliklerle ittifakları yendi.
“Her zaman kendine baktı,” dedi Bayan John. “Evsiz olmak zorunda değildi. Bu hayatı seçti.”
New York'tan Başsavcı Letitia James, Belediye Meclisi'nde çalışırken Bay Rice ile tanıştı. Ona Papa adını verdi çünkü gözlerinde pırıl pırıl bir bakım işçisi olan babasını hatırlattı.
“Jean bir odaya girdiğinde, herkes ismini aradı,” dedi Bayan James bir röportajda. Diyerek şöyle devam etti: “Dövüşlerini ve onun muazzam olduğunu ve insanlığına saygı duyduğunu gördüm ve bir toplum olarak utanç verici insanların insan potansiyelini nasıl kullanmamız gerektiğini düşündüm, ama bize bir toplum olarak teklif ettim.”
1940'larda Güney Carolina'dan annesi ve üvey babası ile Harlem'e taşınan Bay Rice, yalın koşullardan kaydedilen kötü kararlar ve zaferler içeren karmaşık bir hayat sürdü. 1960'larda Manhattan'da bir adamı vurup yaraladıktan sonra Attica, NY'daki maksimum güvenlik devlet hapishanesinde zaman aldı. Gözaltına alınması sırasında, ailenin ona yasa koyucular gönderdiğini ve sakinlere davaları hakkında tavsiyelerde bulunduğunu söyledi.
Bir kez, uyuşturucu kaçakçılığı ve diğer koşuşturma hayatına döndü. 1987'de Batı 141. Caddede yaşadığı bir teyzenin ardından evsiz kaldı ve ev sahibi kiralamayı geri aldı.
“Geçmiş hikayem hakkında gıcırdamıyorum,” dedi Rice, 2020'de evsizlere liderlik etmesine yardımcı olduğu bir savunuculuk grubu için sözlü bir tarih projesinin bir parçası olarak. Diyerek şöyle devam etti: “O zamanlar negatif ve sosyal davranış karşıtı davranış olabilirdi. Ancak daha sonra harekette sosyal adaleti organize etme yeteneğimi artırdı.”
Bir hapishane yayın programının bir parçası olarak, Siyah Öğrenci Birliği Başkanı seçildiği Connecticut'taki Norwalk Toplum Koleji'nde (şimdi Connecticut State Community College Norwalk) Kamu Yönetimi'nde ders aldı.
2001 yılında Greenwich Köyü'ndeki bir kilisenin bodrumunda evsiz ofise girdi. Organizasyon, iki yıl önce Bellevue Hayvan Barınağında bir araya gelen ve evsizlerin olumsuz algılarını değiştirmek isteyen iki adam kuruldu. Onun sloganı: “Bizim hakkında konuşma, bizimle konuş.”
“Jean'i ilk duyduğum ilk duyduğum bir kutu çıngırakıydı; Noel Baba gibi bu büyük çantaya sahipti, omzunun üzerinden geçti.” “Çantasını teneke kutularla indirir ve grubun misyon ifadesini setler ve okur.” Bu bana 14. değişikliği hatırlatıyor. “Ona doğru koştuk ve dedik ki: 'Sen işe alındınız.' “
New York'taki John Jay Ceza Adaleti Koleji'nde burs hakkında kurs alan Bay Rice, Homnachos Resim Kurulu üyesi oldu. Sendikanın teolojik semineri sayesinde, daha sonra düşük gelirli aktivistler için bir programın yoksulluk-bilimci bir parçası oldu ve liderlik nitelikleri konusunda eğitim aldı.
New Yorkluların evsizleri önemli ölçüde arttığı ve korku, şefkat ve sıkıntı arasındaki kamu tutumlarını desteklediğinden, neredeyse yirmi yıldır evsiz kampanyaların merkezi bir üyesi oldu.
Süpermarketlerin dışında, Bay Rice gibi birçoğunun onları toplayarak geçimlerini kazandığı – Başsavcı Eliot Spitzer'in dikkatini çeken evsiz insanların dozlarını ve şişelerini kullanmayı reddeden 2004 grubunun “Canners Kampanyası”.
Bay Spitzer çalışanlarının üyeleri, ofisini Harlem'e taşıyan evsiz kişiyi ziyaret etti. Başsavcı, bir eyalet yasasına karşılık gelmeyen süpermarketler için para cezalarını tehdit etti. Tehdit, Bayan Lewis'in bir araya getirdiği sözlü bir tarih için sonuçlar elde etti.
“Hepimiz gücümüzden şaşırdık,” dedi Rice.
Evsiz Sivil Haklar Komitesi Resim Başkanı olarak Bay Rice, evsizlerin polisin ek açıklaması olarak gördükleri şey olmadan park bankları ve tren de dahil olmak üzere kamusal alanları kanıtlamalarını sağlamak için birkaç cephede yer aldı.
2002 yılında, New York Sivil Özgürlükler Birliği tarafından temsil edilen evsizler, polis otoritesine dava açtı çünkü evsiz insanları küçük suç ihlalleri nedeniyle değiştirdi.
Şehir davayı ödemeyi kabul etti ve ihlalleri aynı anda uygulamak için polis birimleri yarattı: “Kişinin evsiz olup olmadığına bakılmaksızın.”
Belediye Başkanı Michael R. Bloomberg'in muhalefetine karşı Belediye Meclisi'nin Toplum Güvenliği Yasası'nı kabul ettiği 2013 yılında çok daha geniş bir zafer geldi. Yasa, polisi özellikle, siyah ve İspanyol New Yorklularla binlerce dur ve yüzlü karşılaşmaya yol açan cins nedeniyle şüphelilerin ayrımcı profilini yasakladı.
Polis, “konut statüsüne” dayalı olarak profilasyon şüphelileri yasasının daha az bilinen bir hükmünü yasakladı. Evsizleri, önyargılı profil oluşturmanın yasak bir kategorisi olarak dahil etmek için yasalara bağlı grupların koalisyonunun bir parçası olarak hayal edin.
Taslak yasa, tartışmaların saatleri sonra belediye meclisini geçtiğinde, o zaman konseyin bir üyesi olan Bayan James, galeride keşfetti ve çağırdı: “Merhaba, Baba”.
Eski genel müdür Bayan Lewis, “Jean'in diğer birçok organizasyon için gerçekte yaptığı şey, farklı insanlar olmalarıdır.” Dedi. “Onun konuştuğunu ve evsizlere baktığını duyamadılar.”
Jean Rice, 1 Temmuz 1939'da Lizzie ve John Rice'ın oğlu Anderson, SC'de doğdu. Annesi Fransız Creole Ebe'ye bebeğinin babasının adını verdiğini söyledi; Ebe “John” ı “Jean” olarak yazdı ve insanlar bunu “Gen” olarak telaffuz etmeye geldi.
Jeans babası kısa süre sonra öldü ve annesi William Perry ile evlendi ve adını aldı. Aile 1944'te Harlem'e ve daha sonra Jean'in devlet okullarına gittiği Brooklyn'e taşındı. Liseyi tamamlamadan önce orduya girdi.
Bekar bir çocuğu olmasına rağmen, New York'ta büyük bir ailesi vardı ve kuzeni Bayan John, bir yaş büyük olan “kız kardeş” olarak adlandırdı.
Kızları Deborah Howard ve Kimberley Williams tarafından hayatta kaldı; bir torun; ve üç büyük büyük çocuk.
John, Bay Rice bir üniversite diplomasını asla hak etmemesine rağmen, çok fazla okuduğu için iyi eğitildi: “Okuma onun hobisiydi.”
Ama aynı zamanda ekledi: “Eğitimi sokakta olmalı. Sokakta çok fazla bilgi aldı.”