Eğirdir Gölü’nde istilacı cinsler 4 balık çeşidini yok etti Türkiye Tabiatını Muhafaza Derneği bilim danışmanı Dr. Erol Kesici, Eğirdir ve Beyşehir göllerinin bir vakit içinder hem yörenin hem ülkenin doğal su ve su eserleri kaynağı olduğunu lakin son senelerda doğal balık çeşitlerini bulmanın imkansız hale geldiğini söylemiş oldu.
Eğirdir Gölü’nde dört balık çeşidinin yok olduğunu söyleyen Dr. Kesici, bunda en büyük etkenin istilacı tipler olduğuna dikkat çekti.
Dr. Kesici, göllerde doğal balık çeşitlerini bulmanın imkansız hale geldiğini söz etti.
‘BAZI TİPLER DE RİSK ALTINDA’
DHA’nın haberine nazaran, 1970’lerdilk evvel başlatılan ve hala devam eden balıklandırma çalışmalarıyla göllere bırakılan tiplerin istilacı olduğunu kaydeden Dr. Kesici, dişli Alman balığı, İsrail sazanı, kadife balığı, gümüş balığı üzere etçil çeşitlerin tavuk kümesine bırakılan tilki üzere göldeki doğal balık çeşitlerinin kuşağının tükenmesine niye olduğunu söylemiş oldu. Kesici, “Etçil olan dişli Alman balığı, gölde besin bulamayınca bu defa kendi yavrularını yiyerek (kanibalizm) kendi popülasyonunun da yok olma düzeyine gelmesine niye olmuştur” dedi.
İstilacı etçil çeşitlerin Eğirdir ve Beyşehir göllerinde ‘ekokırım’a niye olduğunu belirten Kesici, “İstilacı cinsler yerleştikleri ortamın ekolojik özelliklerini değiştirir. Eğirdir ve Beyşehir göllerine aşılanan etçil balık tipleri de yerli sazangiller üzerinde baskı kurarak 10 çeşidin en az 4’ünün kuşağının tükenmesine, öteki çeşitlerin popülasyonunun da çok oranda azalmasına niye oldu. Doğal göllerimizin biyolojik olarak yok edilmesine niye olmuştur. Eğirdir’de doğal çeşitler kavinne, eğrez, sıraz ve gökçe balıklarının tiplerinin kuşağı büsbütün tükenmiştir. Çapak (sazan), sivrisinek, çöpçü, dişli sazancık, tatlısu kolyozu ve kaya balığı çeşitlerinin de jenerasyonları önemli seviyede tükenme riski altında” diye konuştu.
İlk kere 1933’te tespit edilen, ‘Eğirdir yöresinin hamsisi’ niteliğindeki kavinnenin avcılığının eski senelerda epeyce kolay olduğunu anlatan Dr. Kesici, “Çapari gibisi oltaların göle atılıp çekilmesi adeta beraberinde olurdu. Oltalarda salkım formunda kavinneler tutulurdu. O niçinle yörede ‘atıve çekive’ tabiri balık avcılığında yer almaktaydı. Kavinneler hem de son senelerda bölgede turizmi ve hayatı olumsuz etkileyen gün sinekleriyle beslenirdi. Kavinnelerin jenerasyonu tükenince yörede gün sineği popülasyonu giderek arttı. Balıklandırma yapılmadan evvel o kadar epey fazlaydı ki göl kıyısında, göle daldırılan ilistir kapla bile tutmak mümkündü” tabirlerini kullandı. (HABER MERKEZİ)
Eğirdir Gölü’nde dört balık çeşidinin yok olduğunu söyleyen Dr. Kesici, bunda en büyük etkenin istilacı tipler olduğuna dikkat çekti.
Dr. Kesici, göllerde doğal balık çeşitlerini bulmanın imkansız hale geldiğini söz etti.
‘BAZI TİPLER DE RİSK ALTINDA’
DHA’nın haberine nazaran, 1970’lerdilk evvel başlatılan ve hala devam eden balıklandırma çalışmalarıyla göllere bırakılan tiplerin istilacı olduğunu kaydeden Dr. Kesici, dişli Alman balığı, İsrail sazanı, kadife balığı, gümüş balığı üzere etçil çeşitlerin tavuk kümesine bırakılan tilki üzere göldeki doğal balık çeşitlerinin kuşağının tükenmesine niye olduğunu söylemiş oldu. Kesici, “Etçil olan dişli Alman balığı, gölde besin bulamayınca bu defa kendi yavrularını yiyerek (kanibalizm) kendi popülasyonunun da yok olma düzeyine gelmesine niye olmuştur” dedi.
İstilacı etçil çeşitlerin Eğirdir ve Beyşehir göllerinde ‘ekokırım’a niye olduğunu belirten Kesici, “İstilacı cinsler yerleştikleri ortamın ekolojik özelliklerini değiştirir. Eğirdir ve Beyşehir göllerine aşılanan etçil balık tipleri de yerli sazangiller üzerinde baskı kurarak 10 çeşidin en az 4’ünün kuşağının tükenmesine, öteki çeşitlerin popülasyonunun da çok oranda azalmasına niye oldu. Doğal göllerimizin biyolojik olarak yok edilmesine niye olmuştur. Eğirdir’de doğal çeşitler kavinne, eğrez, sıraz ve gökçe balıklarının tiplerinin kuşağı büsbütün tükenmiştir. Çapak (sazan), sivrisinek, çöpçü, dişli sazancık, tatlısu kolyozu ve kaya balığı çeşitlerinin de jenerasyonları önemli seviyede tükenme riski altında” diye konuştu.
İlk kere 1933’te tespit edilen, ‘Eğirdir yöresinin hamsisi’ niteliğindeki kavinnenin avcılığının eski senelerda epeyce kolay olduğunu anlatan Dr. Kesici, “Çapari gibisi oltaların göle atılıp çekilmesi adeta beraberinde olurdu. Oltalarda salkım formunda kavinneler tutulurdu. O niçinle yörede ‘atıve çekive’ tabiri balık avcılığında yer almaktaydı. Kavinneler hem de son senelerda bölgede turizmi ve hayatı olumsuz etkileyen gün sinekleriyle beslenirdi. Kavinnelerin jenerasyonu tükenince yörede gün sineği popülasyonu giderek arttı. Balıklandırma yapılmadan evvel o kadar epey fazlaydı ki göl kıyısında, göle daldırılan ilistir kapla bile tutmak mümkündü” tabirlerini kullandı. (HABER MERKEZİ)