Bel fıtığı rahatsızlığı bulunan bir bireyde hastalığın safhası düzgün bir muayene ve ileri tetkik metodları ile net olarak tesbit edildikten daha sonra tedaviye geçilir. Bundan daha sonra, pratik olması açısından, hastalar cerrahi müdahale gerekenler ve cerrahi müdahale gerekmeyenler diye iki büyük kümeye ayrılabilirler. Bel fıtığı gelişmeninin erken devirlerinde konservatif tedavi ismi verilen cerrahi dışı tedavi metodları uygulanır. Bu safhada hastaya bütün dünyada ağrı kesici, adale gevşetici ve antienflamatuar ilaçlar verilir. Sert yatak istirahati tavsiye edilir. Fizik tedavi yapılabilir. Lazer ile tedavi cihetine gidilebilir. bir daha ciltten (perkütan) birtakım farklı teşebbüslerde bulunulabilir. Uygun devirde idman verilebilir. Gerekiyorsa psikoterapi yapılabilir.
Bel fıtığı tedavisini bir grup işi olarak görmekte fayda vardır. Nöroşirürji (beyin-omurilik-sinir cerrahisi), nöroloji, anestezi, fizik tedavi ve rehabilitasyon uzmanı hekimler ile diyetisyen, psikolog, hemşire ve fizyoterapistler bu takımın ortasında yer almalıdır. Gerektiğinde öteki birtakım branşlardaki uzman hekimlerin görüşlerine de müracaat edilmelidir.
Bu takımın elinde bir fizik tedavi ünitesi ve bu ünitede traksiyon (programlanabilir hafızalı otomatik aygıt ile bel çekme) dahil gerekli bütün araç gereçler hazır bulunmalıdır.
Bu prensipler ışığında çağdaş imkânlar kullanılarak hastaların büyük bir kısmı ameliyat harici metodlarla tedavi edilebilir. Prensip olarak cerrahi müdahale son devadır. Lakin hastalık ilerlemiş ve yapılan muayenede kimi koşullar teşekkül etmiş ise [ki bu koşullar milletlerarası nöroşirürji topluluğu nezdinde genel kabul görmüş ve klasik kitaplara kadar geçmiş kriterlerdir] bu biçimde ameliyat sonucu verilir. Bu sonucu verirken cerraha bilgisayarlı tomografi yahut manyetik rezonans görüntüleme metodu büyük oranda yardımcı olur.
