Heyecanlı günler, zor günler. Ve söylenecek sözlerin olmadığı bir gün. 63 yılda 12 Ocak'ta tamamlandı Andrea Karnavalı Latina eyaleti Monte San Biagio'dan pek çok hayat yaşadı: “Çocukken güçlü ve sorumluluk sahibi bir erkektim. Büyüdüğümde çocuktum ve tüm saflığımın bedelini ödedim.” Şöyle anlatılır: Udinese izcilik başkanıBenMaradona'nın eski takım arkadaşı. Hayatının büyük acısını anlatmaya çalışan sözlerle: Andrea 13 yaşındayken babası GaetanoDevlet Demiryolları eski çalışanı karısını öldürdü FilomenaFondi Gölü'ne akan nehirde çamaşır yıkarken yedi çocuğu oldu. Gaetano, yıllar sonra Aversa'daki tımarhanede intihar etti.
“Kadın cinayetlerini, dayak yiyen, tecavüze uğrayan kadınları okudukça içim acıyor. Kasabada polisle evde olup bitenleri konuştuğumuzda bize şunu söylediklerini hatırlıyorum: 'Eğer kanı görmezsek…'. Ne yapabilirdim, ne yapabilirdik? Sonra o gün nehir kırmızıya döndü. Polis şefine şöyle dedim: 'Artık istediğin kanı görüyorsun.' Ama ben ölmedim. Ben ölmedim. Ben hayatımı kurdum.”
Geriye baktığınızda ne görüyorsunuz?
“Kaderinde duvarcı olacak fakir, öksüz bir çocuk. Altı kilometre bisiklet sürdükten sonra demircide veya kereste fabrikasında çalışmaya giden bir çocuk. Topa ve evimin yakınındaki futbol sahasına teşekkür etmeliyim. Orası benim okulumdu. Eğer bazı çocukların bu röportajı okuyacağını düşünüyorsam bunu söylediğim için üzgünüm ama gerçek şu ki futbol benim geleceğimdi. Bugün hâlâ kendimi bir çocuk gibi hissediyorum ve kendimi şanslı, çok şanslı bir adam olarak görüyorum.”
Ancak uğruna sık sık savaşmak zorunda kaldığı bir servet. Her şeyini kaybetti, yeniden kazandı.
“İnişli çıkışlı bir hayatım oldu. Kendimi her şeye kadir, güzel, zengin hissettim, kimsenin bana dokunamayacağını düşündüm. Hatalarım yüzünden zirvedeyken düştüm.”
[IMG alt="
<br><p>1990 Dünya Kupası'nda ABD ile karşılaşan İtalya. Karnaval ayakta sağdan ikinci</p>
<br><p>“/></noscript></p>
<br><p> </source></source></source></picture><figcaption>
<br><p>1990 Dünya Kupası'nda ABD ile karşılaşan İtalya. Carnevale ayakta sağdan ikinci</p><br>
</figcaption></figure>
<br><p><!-- FINE FOTO --><br /><strong>90 Dünya Kupası'ndaki gibi. Amerika Birleşik Devletleri'ne karşı oynanan maçta Vicini onun yerini alır, kameralar onun dudaklarını yakalar, İtalyanların evlerine giren bir vaffa.</strong><br />“Napoli ile scudetto'yu yeni kazanmıştım, mükemmel hazırlanmıştım. Avusturyalılara karşı iyi oynadım ama iki golü kaçırdım, ayrıca Amerikalılara karşı da. <strong>Biskardi</strong> bana doğrultulan kameranın görüntülerini inceledi. <strong>Komşular</strong> beni aradı: 'Andrea, bana defolup gitmemi ne söyledin?'. Özür diledim, bunun sadece küfür olduğunu söyledim ama bir sonraki maçtan Dünya Kupası'nın sonuna kadar beni tribünlerde bıraktı. Daha sonra 1993 yılında Vicini benim oynadığım Udinese'nin antrenörlüğüne geldiğinde durumu netleştirdik. Coşkulu ama iyi olduğum için hatalarımı nasıl kabul edeceğimi biliyorum. Bir yıl Napoli'nin antrenman kampına gitmedim çünkü koçun şunu düşündüğünü sanıyordum: <strong>beyazlar</strong>, bana kızmıştı. Artık 80 yaşındaki Ottavio'yla haftada en az bir kez konuşuyor veya mesajlaşıyoruz.”</p>
<br><p><strong>Italia '90'da yerini büyülü gecelerin adamı Totò Schillaci aldı.</strong><br />“Marino'nun antrenman kampında ona 'tiroid' adını verdim: her atış bir gol oldu. Buna güldük, çok iyi bir adam, birbirimizi seviyoruz. Sık sık benim odamdaydı. <strong>Baggio</strong> Ve <strong>Vialli</strong>: bir sigara, bir sohbet. 1992'de Inter beni istedi ama sözleşmenin süresi konusunda anlaşamadık. Sonunda gitti. Schillaci de orada benim yerimi aldı.”</p><br>
<figure class="]https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214532007-4f58f807-4a2b-4522-9477-d51424dd7752.jpg[/IMG]
[IMG alt="
<br><p>Karnaval. Maradona ve Giordano: Napoli'nin ilk scudetto'larına saldırısı</p>
<br><p>“/></noscript></p>
<br><p> </source></source></source></picture><figcaption>
<br><p>Karnaval. Maradona ve Giordano: Napoli'nin ilk scudetto atağı</p><br>
</figcaption></figure>
<br><p><!-- FINE FOTO --></p>
<br><p><strong>Ancak ilk olarak, Ekim 1990'da Angelo Peruzzi'nin, Lipopil'de bulunan ve kilo vermek için de kullandığı bir uyarıcı olan fentermini aldığı için doping ve diskalifiye oldu.</strong><br />“Benim hatam, tüm sorumluluğu alıyorum. Şampiyonanın en golcü oyuncusuydum, ilk 4 maçta 5 gol atmıştım, bana dopingi anlattıklarında şaşkına dönmüştüm. Federasyondan bana güvence verdiler: 'Bir veya iki ay diskalifiye edileceksiniz', çünkü miktar ihmal edilebilir düzeydeydi, sıfır puan. Bunun yerine bana bir yıl dayak verdiler. O tarihten bu yana İtalya'da dopingle mücadele çok daha sıkı bir şekilde yürütülüyor. Ben de işin içindeydim: Evimi aradılar, bir ceza davası açıldı. Savcının 'Bu ürünü evinde bulduk' dediğini hatırlıyorum. Ve hakim: 'Ah, o vitaminleri ben de alıyorum.' Beraat ettim.”</p>
<br><p><strong>Tek zaman bu değildi. 2002 yılında kokain bulundurmak ve kaçakçılığı suçlamasıyla tutuklandı.</strong><br />“Yapmamam gereken bir telefon görüşmesi, beni suçlayan bir palavra, her zamanki saflığım. Ama uyuşturucu satmaya başladığımı hayal edin. Korkunç bir dönem: Bir ay ev hapsinde, yıllarca süren yargılamalar. Kendimi kurtarmak istedim ve avukatıma şunu söyledim: <strong>Franco Coppi</strong>: 'Neden müzakere etmiyoruz?' 'Hayır sevgili Andrea, sen hiçbir şey yapmadın, mahkemeyi masum bırakmalısın'. Haklıydı: Beraat ettim. Ona ve ailesine teşekkür etmeliyim <strong>Kuyu</strong>Büyük bir acı anında beni aradı ve Udinese'de olmamı istedi: benim kurtuluşum, belki de anlaşılamayacak bir mutluluk. Yeniden doğmak gibiydi çünkü kaybolmuştum, karımı ve iki çocuğumu kaybetmiştim.”</p><br>
<figure class="]https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214533530-782a0ab3-2de1-4f03-954b-d3202f43ea21.jpg[/IMG]
[IMG alt="
<br><p>1995 yılında Andrea Carnevale ve Paola Perego</p>
<br><p>“/></noscript></p>
<br><p> </source></source></source></picture><figcaption>
<br><p>1995 yılında Andrea Carnevale ve Paola Perego</p><br>
</figcaption></figure>
<br><p><!-- FINE FOTO --></p>
<br><p><strong>Giulia'nın 1992'de ve Riccardo'nun 1996'da doğduğu Paola Perego ile evliliğinden bahsediyor.</strong><br />“12 Temmuz 1990'da, İtalya '90'ın bitiminden hemen sonra Monte San Biagio'da evlendik. Son yıllarda ihanetlerim ve depresyonum hakkında açıkça konuştunuz. Ve bunların hepsi beni yaraladı. Ben hep sustum, dedikoducu değilim. Geçtiğimiz Haziran ayında bu konuyu ele almıştım. <strong>Giulia</strong> Ve <strong>Richard</strong>Onu 4 yaşında, onu da 4 aylıkken terk ettiğimi düşünmelerini istemedim. Udine'e gittim çünkü hayatımın dramatik bir anında bana yardım eden Pozzo'ların bana bir şans verdiğini gördüm. O halde evet, hatalarım oldu ama o evlilikte hata yapan tek kişi ben değildim. Torunlarımın birkaç yıl içinde büyükbabalarının İtalya'nın en büyük fahişesi olduğunu okumasını istemiyorum. Gitmedim, bırakıldım. Ve aynı zamanda ihanete uğradı.”</p>
<br><p><strong>2005 yılında yeniden evlendi.</strong><br />“İle <strong>Beatrice</strong>çıktığım muhteşem bir kadın <strong>Arianna</strong> kim şimdi üniversiteye gidiyor? 23 yıldır Udine'de yaşıyorum, artık Friulianlıyım. Çalıştığım Roma ve Napoli gibi büyük şehirleri seviyorum ama iki gün sonra kaçıp buraya, cennetime dönüyorum.”</p><br>
<figure class="]https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214550078-2b34cdea-d9f6-406a-9854-6d2ae4dd6105.jpg[/IMG]
[IMG alt="
<br><p>Andrea Carnevale ve Diego Armando Maradona Napoli'de, 1989/1990 sezonu</p>
<br><p>“/></noscript></p>
<br><p> </source></source></source></picture><figcaption>
<br><p>Andrea Carnevale ve Diego Armando Maradona Napoli'de, 1989/1990 sezonu</p><br>
</figcaption></figure>
<br><p><!-- FINE FOTO --></p>
<br><p><strong>Napoli Maradona demektir.</strong><br />“Tüm zamanların en büyük futbolcusu. Onu her gün görüyordum, arkadaştık ama her titrediğimde, Diego muazzam, heyecan verici bir kişilik olduğundan, onu tanıdığım için gurur duyuyordum ve gurur duyuyordum. O geldiğinde havaalanları, oteller ve stadyumlar durdu. Üçü onu işaretliyordu ama onunla hep 1-0’dan başladık. Pelé, Messi gibi çok güçlüydü ama Maradona benzersizdi. Birbirimizi o kadar seviyorduk ki, İtalya'ya döndüğünde o takımın diğer oyuncuları gibi hep birbirimizi görüyorduk. Diego beni ruh, kalp ve aynı zamanda para açısından zengin yaptı.”</p><br>
<figure class="]https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214537545-95ed3c4a-95ee-42c1-b25e-aa06d68aa381.jpg[/IMG]
[IMG alt="
<br><p>10 Mayıs 1987: Carnevale, Napoli'nin ilk Scudetto'sunu garantileyen golü attı.</p>
<br><p>“/></noscript></p>
<br><p> </source></source></source></picture><figcaption>
<br><p>10 Mayıs 1987: Carnevale, Napoli'nin ilk Scudetto'sunu garantileyen golü attı.</p><br>
</figcaption></figure>
<br><p><!-- FINE FOTO --></p>
<br><p><strong>Napoli'nin ilk Scudetto'sunu garantileyen golü attığı 10 Mayıs 1987'de giydiği forma, Aralık ayında 9 bin avroya açık arttırmayla satıldı.</strong><br />“Futbolcu olduğum dönemden kalma hiçbir şeyim kalmadı. Bir çocuğun gülümsemesi için her şeyimi verdim. Şimdi elimde Napoli'nin son şampiyonluğundan kalma bir forma var, onu bana Zielinski verdi, ben 16 yaşımdayken İtalya'ya getirmiştik. Olağanüstü bir yetenek, sağ ayağı ve sol ayağı aynı, kariyerinde, benim kariyerimde çok daha fazlasını yapabilirdi. fikir.”</p>
<br><p><strong>Fazla iyi olduğunu söylüyorlar. Saha içinde ve saha dışında.</strong><br />“O halde Karnaval siki yok onda. Hayatta bir aptaldım, sahada ise futbol açısından bir piçtim. Akşam yemeği için aç olduğum için oynadım. Bugün çocuklar, ebeveynler ve savcılar neye bakıyor? Paraya. Elbette kendi çıkarlarını düşünüyorlar ama açlıktan oynuyorsanız bu başka bir şey.”</p>
<br><p><strong>Udinese'de geçirdiği 23 yıldaki en büyük başarısı.</strong><br />“Handanoviç. Üç gol yediği bir maçta onu görmeye gittim, hatta pek iyi oynamadı ama potansiyelini anladım. Kampta üç gözlemciydik, 40.000 euro karşılığında Udinese'ye imza attırdım. Son yıllarda ünlü olan birçok oyuncuyu keşfettik. Sanchez, Cuadrado, Inler, Quagliarella, Allan, Samardzic. 2023'te Zielinski ve Meret adında iki İtalyan şampiyonumuz ve De Paul ve Molina adında iki dünya şampiyonumuz vardı. 1995'ten bu yana hep Serie A'dayız ve teknik direktörlük yıllarımda dört Şampiyonlar Kupası ve üç UEFA Kupası oynadık.”</p><br>
<figure class="]https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214530160-9e2d08bb-6995-468f-b796-c70d41785eb2.jpg[/IMG]
<img decoding="async" src="https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214616311-fee5776c-2e86-42fd-a84e-81082ce4a5ec.jpg" alt="
Udinese'nin patronu Giampaolo Pozzo ile karnaval
“/>
Udinese'nin patronu Giampaolo Pozzo ile karnaval
Ve şimdi İtalyan futbolunun geleceği olan 17 yaşındaki Simone Pafundi var ama yer bulmakta zorlanıyor.
“Sadece sabırlı olması ve benim gibi onu seven, elinde 10 yaşındayken çekilmiş bir fotoğrafı olan ve bacağıma ulaşanların tavsiyelerini dinlemesi gerekiyor. Hazır olduğunda oyuna dahil edilecek çünkü hiçbir antrenör mazoşist değildir. Yeteneği nedeniyle onu elimizde tutuyoruz. Gelecek ona ait, milli takımda düzenli olarak ilk beşte yer alacak.”
Karnaval, bir kez daha geriye dönün. En mutlu anın?
“Noel. Biz yedi erkek kardeş, şöminesi yanan bir meyhanedeyiz. O masayı görünce, futbolun bana sağladığı yardım sayesinde kız ve erkek kardeşlerim yerleştiler. Ben aileyle birlikte olmak için doğdum.”
“Kadın cinayetlerini, dayak yiyen, tecavüze uğrayan kadınları okudukça içim acıyor. Kasabada polisle evde olup bitenleri konuştuğumuzda bize şunu söylediklerini hatırlıyorum: 'Eğer kanı görmezsek…'. Ne yapabilirdim, ne yapabilirdik? Sonra o gün nehir kırmızıya döndü. Polis şefine şöyle dedim: 'Artık istediğin kanı görüyorsun.' Ama ben ölmedim. Ben ölmedim. Ben hayatımı kurdum.”
Geriye baktığınızda ne görüyorsunuz?
“Kaderinde duvarcı olacak fakir, öksüz bir çocuk. Altı kilometre bisiklet sürdükten sonra demircide veya kereste fabrikasında çalışmaya giden bir çocuk. Topa ve evimin yakınındaki futbol sahasına teşekkür etmeliyim. Orası benim okulumdu. Eğer bazı çocukların bu röportajı okuyacağını düşünüyorsam bunu söylediğim için üzgünüm ama gerçek şu ki futbol benim geleceğimdi. Bugün hâlâ kendimi bir çocuk gibi hissediyorum ve kendimi şanslı, çok şanslı bir adam olarak görüyorum.”
Ancak uğruna sık sık savaşmak zorunda kaldığı bir servet. Her şeyini kaybetti, yeniden kazandı.
“İnişli çıkışlı bir hayatım oldu. Kendimi her şeye kadir, güzel, zengin hissettim, kimsenin bana dokunamayacağını düşündüm. Hatalarım yüzünden zirvedeyken düştüm.”
[IMG alt="
<br><p>1990 Dünya Kupası'nda ABD ile karşılaşan İtalya. Karnaval ayakta sağdan ikinci</p>
<br><p>“/></noscript></p>
<br><p> </source></source></source></picture><figcaption>
<br><p>1990 Dünya Kupası'nda ABD ile karşılaşan İtalya. Carnevale ayakta sağdan ikinci</p><br>
</figcaption></figure>
<br><p><!-- FINE FOTO --><br /><strong>90 Dünya Kupası'ndaki gibi. Amerika Birleşik Devletleri'ne karşı oynanan maçta Vicini onun yerini alır, kameralar onun dudaklarını yakalar, İtalyanların evlerine giren bir vaffa.</strong><br />“Napoli ile scudetto'yu yeni kazanmıştım, mükemmel hazırlanmıştım. Avusturyalılara karşı iyi oynadım ama iki golü kaçırdım, ayrıca Amerikalılara karşı da. <strong>Biskardi</strong> bana doğrultulan kameranın görüntülerini inceledi. <strong>Komşular</strong> beni aradı: 'Andrea, bana defolup gitmemi ne söyledin?'. Özür diledim, bunun sadece küfür olduğunu söyledim ama bir sonraki maçtan Dünya Kupası'nın sonuna kadar beni tribünlerde bıraktı. Daha sonra 1993 yılında Vicini benim oynadığım Udinese'nin antrenörlüğüne geldiğinde durumu netleştirdik. Coşkulu ama iyi olduğum için hatalarımı nasıl kabul edeceğimi biliyorum. Bir yıl Napoli'nin antrenman kampına gitmedim çünkü koçun şunu düşündüğünü sanıyordum: <strong>beyazlar</strong>, bana kızmıştı. Artık 80 yaşındaki Ottavio'yla haftada en az bir kez konuşuyor veya mesajlaşıyoruz.”</p>
<br><p><strong>Italia '90'da yerini büyülü gecelerin adamı Totò Schillaci aldı.</strong><br />“Marino'nun antrenman kampında ona 'tiroid' adını verdim: her atış bir gol oldu. Buna güldük, çok iyi bir adam, birbirimizi seviyoruz. Sık sık benim odamdaydı. <strong>Baggio</strong> Ve <strong>Vialli</strong>: bir sigara, bir sohbet. 1992'de Inter beni istedi ama sözleşmenin süresi konusunda anlaşamadık. Sonunda gitti. Schillaci de orada benim yerimi aldı.”</p><br>
<figure class="]https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214532007-4f58f807-4a2b-4522-9477-d51424dd7752.jpg[/IMG]
[IMG alt="
<br><p>Karnaval. Maradona ve Giordano: Napoli'nin ilk scudetto'larına saldırısı</p>
<br><p>“/></noscript></p>
<br><p> </source></source></source></picture><figcaption>
<br><p>Karnaval. Maradona ve Giordano: Napoli'nin ilk scudetto atağı</p><br>
</figcaption></figure>
<br><p><!-- FINE FOTO --></p>
<br><p><strong>Ancak ilk olarak, Ekim 1990'da Angelo Peruzzi'nin, Lipopil'de bulunan ve kilo vermek için de kullandığı bir uyarıcı olan fentermini aldığı için doping ve diskalifiye oldu.</strong><br />“Benim hatam, tüm sorumluluğu alıyorum. Şampiyonanın en golcü oyuncusuydum, ilk 4 maçta 5 gol atmıştım, bana dopingi anlattıklarında şaşkına dönmüştüm. Federasyondan bana güvence verdiler: 'Bir veya iki ay diskalifiye edileceksiniz', çünkü miktar ihmal edilebilir düzeydeydi, sıfır puan. Bunun yerine bana bir yıl dayak verdiler. O tarihten bu yana İtalya'da dopingle mücadele çok daha sıkı bir şekilde yürütülüyor. Ben de işin içindeydim: Evimi aradılar, bir ceza davası açıldı. Savcının 'Bu ürünü evinde bulduk' dediğini hatırlıyorum. Ve hakim: 'Ah, o vitaminleri ben de alıyorum.' Beraat ettim.”</p>
<br><p><strong>Tek zaman bu değildi. 2002 yılında kokain bulundurmak ve kaçakçılığı suçlamasıyla tutuklandı.</strong><br />“Yapmamam gereken bir telefon görüşmesi, beni suçlayan bir palavra, her zamanki saflığım. Ama uyuşturucu satmaya başladığımı hayal edin. Korkunç bir dönem: Bir ay ev hapsinde, yıllarca süren yargılamalar. Kendimi kurtarmak istedim ve avukatıma şunu söyledim: <strong>Franco Coppi</strong>: 'Neden müzakere etmiyoruz?' 'Hayır sevgili Andrea, sen hiçbir şey yapmadın, mahkemeyi masum bırakmalısın'. Haklıydı: Beraat ettim. Ona ve ailesine teşekkür etmeliyim <strong>Kuyu</strong>Büyük bir acı anında beni aradı ve Udinese'de olmamı istedi: benim kurtuluşum, belki de anlaşılamayacak bir mutluluk. Yeniden doğmak gibiydi çünkü kaybolmuştum, karımı ve iki çocuğumu kaybetmiştim.”</p><br>
<figure class="]https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214533530-782a0ab3-2de1-4f03-954b-d3202f43ea21.jpg[/IMG]
[IMG alt="
<br><p>1995 yılında Andrea Carnevale ve Paola Perego</p>
<br><p>“/></noscript></p>
<br><p> </source></source></source></picture><figcaption>
<br><p>1995 yılında Andrea Carnevale ve Paola Perego</p><br>
</figcaption></figure>
<br><p><!-- FINE FOTO --></p>
<br><p><strong>Giulia'nın 1992'de ve Riccardo'nun 1996'da doğduğu Paola Perego ile evliliğinden bahsediyor.</strong><br />“12 Temmuz 1990'da, İtalya '90'ın bitiminden hemen sonra Monte San Biagio'da evlendik. Son yıllarda ihanetlerim ve depresyonum hakkında açıkça konuştunuz. Ve bunların hepsi beni yaraladı. Ben hep sustum, dedikoducu değilim. Geçtiğimiz Haziran ayında bu konuyu ele almıştım. <strong>Giulia</strong> Ve <strong>Richard</strong>Onu 4 yaşında, onu da 4 aylıkken terk ettiğimi düşünmelerini istemedim. Udine'e gittim çünkü hayatımın dramatik bir anında bana yardım eden Pozzo'ların bana bir şans verdiğini gördüm. O halde evet, hatalarım oldu ama o evlilikte hata yapan tek kişi ben değildim. Torunlarımın birkaç yıl içinde büyükbabalarının İtalya'nın en büyük fahişesi olduğunu okumasını istemiyorum. Gitmedim, bırakıldım. Ve aynı zamanda ihanete uğradı.”</p>
<br><p><strong>2005 yılında yeniden evlendi.</strong><br />“İle <strong>Beatrice</strong>çıktığım muhteşem bir kadın <strong>Arianna</strong> kim şimdi üniversiteye gidiyor? 23 yıldır Udine'de yaşıyorum, artık Friulianlıyım. Çalıştığım Roma ve Napoli gibi büyük şehirleri seviyorum ama iki gün sonra kaçıp buraya, cennetime dönüyorum.”</p><br>
<figure class="]https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214550078-2b34cdea-d9f6-406a-9854-6d2ae4dd6105.jpg[/IMG]
[IMG alt="
<br><p>Andrea Carnevale ve Diego Armando Maradona Napoli'de, 1989/1990 sezonu</p>
<br><p>“/></noscript></p>
<br><p> </source></source></source></picture><figcaption>
<br><p>Andrea Carnevale ve Diego Armando Maradona Napoli'de, 1989/1990 sezonu</p><br>
</figcaption></figure>
<br><p><!-- FINE FOTO --></p>
<br><p><strong>Napoli Maradona demektir.</strong><br />“Tüm zamanların en büyük futbolcusu. Onu her gün görüyordum, arkadaştık ama her titrediğimde, Diego muazzam, heyecan verici bir kişilik olduğundan, onu tanıdığım için gurur duyuyordum ve gurur duyuyordum. O geldiğinde havaalanları, oteller ve stadyumlar durdu. Üçü onu işaretliyordu ama onunla hep 1-0’dan başladık. Pelé, Messi gibi çok güçlüydü ama Maradona benzersizdi. Birbirimizi o kadar seviyorduk ki, İtalya'ya döndüğünde o takımın diğer oyuncuları gibi hep birbirimizi görüyorduk. Diego beni ruh, kalp ve aynı zamanda para açısından zengin yaptı.”</p><br>
<figure class="]https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214537545-95ed3c4a-95ee-42c1-b25e-aa06d68aa381.jpg[/IMG]
[IMG alt="
<br><p>10 Mayıs 1987: Carnevale, Napoli'nin ilk Scudetto'sunu garantileyen golü attı.</p>
<br><p>“/></noscript></p>
<br><p> </source></source></source></picture><figcaption>
<br><p>10 Mayıs 1987: Carnevale, Napoli'nin ilk Scudetto'sunu garantileyen golü attı.</p><br>
</figcaption></figure>
<br><p><!-- FINE FOTO --></p>
<br><p><strong>Napoli'nin ilk Scudetto'sunu garantileyen golü attığı 10 Mayıs 1987'de giydiği forma, Aralık ayında 9 bin avroya açık arttırmayla satıldı.</strong><br />“Futbolcu olduğum dönemden kalma hiçbir şeyim kalmadı. Bir çocuğun gülümsemesi için her şeyimi verdim. Şimdi elimde Napoli'nin son şampiyonluğundan kalma bir forma var, onu bana Zielinski verdi, ben 16 yaşımdayken İtalya'ya getirmiştik. Olağanüstü bir yetenek, sağ ayağı ve sol ayağı aynı, kariyerinde, benim kariyerimde çok daha fazlasını yapabilirdi. fikir.”</p>
<br><p><strong>Fazla iyi olduğunu söylüyorlar. Saha içinde ve saha dışında.</strong><br />“O halde Karnaval siki yok onda. Hayatta bir aptaldım, sahada ise futbol açısından bir piçtim. Akşam yemeği için aç olduğum için oynadım. Bugün çocuklar, ebeveynler ve savcılar neye bakıyor? Paraya. Elbette kendi çıkarlarını düşünüyorlar ama açlıktan oynuyorsanız bu başka bir şey.”</p>
<br><p><strong>Udinese'de geçirdiği 23 yıldaki en büyük başarısı.</strong><br />“Handanoviç. Üç gol yediği bir maçta onu görmeye gittim, hatta pek iyi oynamadı ama potansiyelini anladım. Kampta üç gözlemciydik, 40.000 euro karşılığında Udinese'ye imza attırdım. Son yıllarda ünlü olan birçok oyuncuyu keşfettik. Sanchez, Cuadrado, Inler, Quagliarella, Allan, Samardzic. 2023'te Zielinski ve Meret adında iki İtalyan şampiyonumuz ve De Paul ve Molina adında iki dünya şampiyonumuz vardı. 1995'ten bu yana hep Serie A'dayız ve teknik direktörlük yıllarımda dört Şampiyonlar Kupası ve üç UEFA Kupası oynadık.”</p><br>
<figure class="]https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214530160-9e2d08bb-6995-468f-b796-c70d41785eb2.jpg[/IMG]
<img decoding="async" src="https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2024/01/12/214616311-fee5776c-2e86-42fd-a84e-81082ce4a5ec.jpg" alt="
Udinese'nin patronu Giampaolo Pozzo ile karnaval
“/>
Udinese'nin patronu Giampaolo Pozzo ile karnaval
Ve şimdi İtalyan futbolunun geleceği olan 17 yaşındaki Simone Pafundi var ama yer bulmakta zorlanıyor.
“Sadece sabırlı olması ve benim gibi onu seven, elinde 10 yaşındayken çekilmiş bir fotoğrafı olan ve bacağıma ulaşanların tavsiyelerini dinlemesi gerekiyor. Hazır olduğunda oyuna dahil edilecek çünkü hiçbir antrenör mazoşist değildir. Yeteneği nedeniyle onu elimizde tutuyoruz. Gelecek ona ait, milli takımda düzenli olarak ilk beşte yer alacak.”
Karnaval, bir kez daha geriye dönün. En mutlu anın?
“Noel. Biz yedi erkek kardeş, şöminesi yanan bir meyhanedeyiz. O masayı görünce, futbolun bana sağladığı yardım sayesinde kız ve erkek kardeşlerim yerleştiler. Ben aileyle birlikte olmak için doğdum.”