“Benim 1994 İtalya'm ile Lippi'nin 2006'da şampiyonluk kazandığı İtalya'sı arasındaki fark penaltı: Roberto Baggio kaçırıyor, Fabio Grosso gol atıyor.” Arrigo Sacchi'nin düşüncesi budur Gazzetta dello Sport'ta kapanıyor 17 Temmuz'da oynanan Dünya Kupası finalinin 30 yıl önceki hatırası ve Brezilya'ya penaltılarla İtalya tarafından kaybedildi.
Baggio gol atsa bile, Massaro ve Baresi'nin daha önceki hataları göz önüne alındığında, Bebeto konusunda (normalde çok az hata yapan bir isim) son sözü Brezilya'nın söyleyeceği düşünüldüğünde, yenilgiyi şampiyonun penaltı noktasındaki hatasına bağlamak herkesi memnun etmedi. özellikle Aldo Serena, ABD Milli Takımı'ndan hemen önce milli takımda forma giyen, eski teknik direktörle X konusunda tartışıyor.
“Saygısızlık etmek istemem ama siz bunları okuyamıyorsunuz. Savunmacı ve mütevazı bir oyun (her zaman eleştirdiği oyun). Hayal gücüyle yüzünü kurtaran ve hiçbir teşekkür belirtisi göstermeyen Roberto Baggio”.
Şüphesiz ki, İrlanda'ya karşı alınan yenilgiyle kötü başlayan ve sekizinci finallere katılma hakkının ancak son repesaj olarak elde edildiği Amerika Birleşik Devletleri'ne düzenlenen İtalyan seferi, Roberto Baggio tarafından kurtarıldı. Nijerya'yı iki golle deviren ve aynı iki golle çeyrek finalde İspanya'yı ve yarı finalde Bulgaristan'ı eleyen oydu. Ve Roberto, 30 yıl sonra, daha çağdaş Pinguini Tattici Nucleari'nin bir şarkısından bir cümleyi alıntılayarak o penaltıya geri dönüyor: «94'te Baggio olmak cesaret ister».
Sonra bir Budist ruhani liderden bir alıntı paylaştı: “Hayat her zaman kolay değildir. Öyle olsaydı, insan olarak büyümez veya ilerlemezdik. Bir şeyde başarılı olursak, genellikle kıskanılırız; bir hedefe ulaşmada başarısız olursak, alay konusu oluruz ve saldırıya uğrarız. Ne yazık ki, insanlar böyledir. Herkesin yolu beklenmedik acı ve ızdırapla karşılaşabilir. Ancak tam da bu zorluklarla karşılaştığınızda kendinizi yenilmemelisiniz. Asla pes etmeyin. Asla geri çekilmeyin.” Daisaku Ikeda, günün rehberi, 17 Temmuz»
Baggio gol atsa bile, Massaro ve Baresi'nin daha önceki hataları göz önüne alındığında, Bebeto konusunda (normalde çok az hata yapan bir isim) son sözü Brezilya'nın söyleyeceği düşünüldüğünde, yenilgiyi şampiyonun penaltı noktasındaki hatasına bağlamak herkesi memnun etmedi. özellikle Aldo Serena, ABD Milli Takımı'ndan hemen önce milli takımda forma giyen, eski teknik direktörle X konusunda tartışıyor.
“Saygısızlık etmek istemem ama siz bunları okuyamıyorsunuz. Savunmacı ve mütevazı bir oyun (her zaman eleştirdiği oyun). Hayal gücüyle yüzünü kurtaran ve hiçbir teşekkür belirtisi göstermeyen Roberto Baggio”.
Şüphesiz ki, İrlanda'ya karşı alınan yenilgiyle kötü başlayan ve sekizinci finallere katılma hakkının ancak son repesaj olarak elde edildiği Amerika Birleşik Devletleri'ne düzenlenen İtalyan seferi, Roberto Baggio tarafından kurtarıldı. Nijerya'yı iki golle deviren ve aynı iki golle çeyrek finalde İspanya'yı ve yarı finalde Bulgaristan'ı eleyen oydu. Ve Roberto, 30 yıl sonra, daha çağdaş Pinguini Tattici Nucleari'nin bir şarkısından bir cümleyi alıntılayarak o penaltıya geri dönüyor: «94'te Baggio olmak cesaret ister».
Sonra bir Budist ruhani liderden bir alıntı paylaştı: “Hayat her zaman kolay değildir. Öyle olsaydı, insan olarak büyümez veya ilerlemezdik. Bir şeyde başarılı olursak, genellikle kıskanılırız; bir hedefe ulaşmada başarısız olursak, alay konusu oluruz ve saldırıya uğrarız. Ne yazık ki, insanlar böyledir. Herkesin yolu beklenmedik acı ve ızdırapla karşılaşabilir. Ancak tam da bu zorluklarla karşılaştığınızda kendinizi yenilmemelisiniz. Asla pes etmeyin. Asla geri çekilmeyin.” Daisaku Ikeda, günün rehberi, 17 Temmuz»